Όλο το χρόνο το τελετουργικό είναι αυστηρά καθορισμένο. Πρωινός καφές - κολατσιό - μεσημεριανό τσιμπολόγημα (αν προκύψει) - δείπνο (αργά, μετά τις 9, μην τυχόν και τσακίσει το μεσογειακό μας συνήθειο). Το ποτό δεν παίζει μπάλα, παρά μόνο τη νύχτα, στα μπαρ, ή καρφωμένοι μπροστά στην t.v. βλέποντας τον αγώνα. Μόνο κάτι φευγάτοι τολμούν να σπάνε τις συμβάσεις, πίνοντας τζιν-τόνικ στο γραφείο, με κίνδυνο να τους πιάσει στα πράσα το αφεντικό και να τους εξορίζει στο πυρ το εξώτερον.
Τώρα, όμως, το καλοκαίρι, με κάτι διακοπές-όνειρο να μας περιμένουν, ξεχνάμε τη ρουτίνα ακόμη και αν μας βολεύει, και αξιοποιούμε με πνεύμα τις άπειρες δυνατότητες που μας δίνουν κρασιά και κυρίως ποτά και κοκτέιλ. Στάζουμε, με δυο λόγια, τσαχπινιά στο ωρολόγιο πρόγραμμα, πίνοντας, με μέτρο πάντα, οποιαδήποτε στιγμή της μέρας ανάλογα με το κέφι μας. Εννοείται ότι κάνουμε λίγο κράτει καθορίζοντας, με σταθμούς, ποια είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να νιώσουμε την οινοπνευματική σπιρτάδα να ρέει μέσα μας.
Πριν ανοίξει το μάτι
Πριν βιαστείτε να πείτε «άσε μας, ρε φίλε, που θα πιούμε οινόπνευμα με την τσίμπλα στο μάτι», ανοίξτε οποιοδήποτε οδηγό πρωινού γκλάμουρ και θα δείτε με χρυσά γράμματα τις λέξεις champαgne breakfast. Ένα ποτήρι ερεθιστικές φυσαλίδες μετά των ανάλογων μεζέδων (π.χ. λίγος σολομός, παρμεζάνα, λίγα κλωναράκια σέλερι), και θα θέλετε να χορεύετε σάλσα με Τίτο Πουέντε όλη μέρα. Κι αν δεν αντέχετε να ξοδευτείτε τόσο (πάντως, μια ζωή την έχουμε), υπάρχουν και άλλοι αφρώδεις οίνοι ποιότητας (π.χ. Cair¬Methode Traditionelle, ή Freixenet), που μπορούν να κάνουν τη γλώσσα και το σώμα να τρεμουλιάσουν.
Πρόταση σαφώς παραδοσιακότερη είναι ένα μικρό ποτήρι γλυκό κρασί (Σάμος, Λήμνος, Ρόδος), με την προϋπόθεση ότι στο πρωινό σας έχετε «καλέσει» κοπανιστές, λαδοτύρια, μπέικον και άλλες δυναμικές λιχουδιές. Δεν φαντάζεστε πόσο μελωμένη θα είναι η υπόλοιπη μέρα σας, όταν το γλυκό νέκταρ θα νοτίσει τα κύτταρα του εγκεφάλου σας.
Η τελευταία πρόταση περιέχει άφθονες βιταμίνες, για να ξεχυθείτε μετά σε κολύμπι και άλλα θαλάσσια και μη σπορ. Ντοματοχυμό, σας προτείνουμε, με αρκετό χυμό λεμονιού και αλατοπίπερο, αλλά κάπως «πειραγμένο», αφού θα κάνουμε τη «διαολιά» να του βάλουμε και μια μεζούρα βότκα (γίνεται και ελαφρότερο) και να τον απολαύσουμε ως Bloody Mary. Τώρα πια, με ηθικόν ακμαιότατον ... βουρ για την παραλία.
Η πρώτη βουτιά
Μουσκέψαμε την κορμάρα μας στη θάλασσα. Έχουμε δροσιστεί για τα καλά και αντιμετωπίζουμε πολύ αισιόδοξα την ημέρα. Ξεκούραστοι, όπως είμαστε, παίζουμε την πρώτη παρτίδα φρίσμπι και μετά ... Μετά ψάχνουμε επειγόντως για beach-bar, επειδή τίποτα δεν μπορεί να μην είναι καλύτερο αυτή την ώρα από ένα ελαφρό τζιν-τόνικ.
Αυτή η υψίστης δροσιστικότητας βρετανική επινόηση (την ήπιαν για πρώτη φορά στις Ινδίες) σταλάζει εσωτερική φρεσκάδα στο κορμί και είναι τόσο αγαπητή, ώστε μερικοί δεν διστάζουν να πάρουν το ποτήρι τους και να μπουν στη θάλασσα! Δεν ξεχνάω, όμως, ποτέ - προσωπικά- ένα εξόχως δροσιστικό κοκτέιλ, δημιούργημα του Εμμανουήλ Κατσίκη, που μπλέκει σε ιδιοφυή αρμονία, βότκα, σναπς ροδάκινου και χυμό πορτοκαλιού.
Το αναζωογονεί και σε τονώνει, για δεύτερο γύρο φρίσμπι και μπάνιου. Επειδή, όμως, δεν είναι παρά πολύ μακριά η ώρα που ίσως νιώσουμε τις πρώτες σουβλιές της πείνας στο στομάχι μας, βάζουμε «γλυκό» αλάτι στην «πληγή», πίνοντας ένα ορεκτικότατο και δίψας καταδιωκτικό Tequila FίΖΖ. Αυτή η ορεκτική δαγκωνιά της τεκίλα εκτιμάται δεόντως από το ρέπον στις απολαύσεις τσερβέλο.
Ντάλα μεσημέρι
Χωρίς καλά καλά να το καταλάβουμε, μεσουράνησε ο ήλιος και είναι η στιγμή να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις, του τύπου: θα τσιμπολογήσουμε κάτι ελαφρύ, ή η όρεξή μας τραβάει πιο σοβαρό γεύμα. Ότι και να κάνουμε, δεν φαντάζεστε πόσο πιο νόστιμες είναι οι αποφάσεις γύρω aπό ένα ποτήρι Mαrgαritα, με τα χείλη του αλατισμένα και προκλητικά.
Αν πάλι θέλουμε ένα πολύ απεριτίφ, λεμονάτο σκαμπίλι για να μας ξυπνήσει γαστριμαργικές φαντασιώσεις, τότε πίνουμε χωρίς δισταγμό ένα δυνατό gin sour, προειδοποιώντας απλώς ότι δεν είναι για τόσο ντελικάτους ουρανίσκους. Επειδή κάτι τέτοιες στιγμές σκεφτόμαστε αρκετά συχνά τον Τζέιμς 007 Μποντ σε εξωτικές παραλίες, θυμόμαστε (αν και προτιμάμε σαφώς το κλασικό dry Martini) το δικό του αμόρε, το βοτκατίνι, όπου η βότκα αντικαθιστά το τζιν.
Απογευματινό «μασάζ»
Ξεθεωμένοι από τα θαλάσσια σπορ, τώρα που το ρολόι έχει σημαδέψει πλέον το 5, ψάχνουμε απεγνωσμένα κάτι που να πάρει από πάνω μας την άμμο, τον ιδρώτα, την κούραση, και να κάνει στο μυαλό και στο στόμα ένα τονωτικό μασάζ. Έτσι, για να ανεβάσω το κοντράστ και την ένταση της επιθυμίας, θυμάμαι απλώς τον Χέμινγουεϊ, που περιγράφει το ντακουιρι, σαν ένα απότομο κατέβασμα με σκι πάνω στο χιόνι. Φοβερό ποτό, με όντως χιονάτη υφή, δυναμωμένο με ρούμι και ενισχυμένο με λιωμένες μπανάνες, φράουλες, πεπόνια, ή ότι άλλο φρούτο τραβάει η ψυχή σας.
Τώρα είναι, όμως, και η κατάλληλη στιγμή για να μπολιαστούν με σπινθίζον νερό τα κοκτέιλ που δημιουργούνται με βάση χυμούς και ποτά, όπως το τζιν, η τεκίλα, η βότκα, το ρούμι. Αυτή την ώρα οι φυσαλίδες κάνουν το καλύτερο ζακούζι στον ουρανίσκο.
Αλλαγή βάρδιας
Η πολλή ζέστη έχει φύγει γύρω στις 7-7.30 το απόγευμα. Εμείς έχουμε κάνει τα μπάνια μας, έχουμε βάλει τα αρώματά μας και αράζουμε χαλαροί στη σεζ-λογκ, κάνοντας σχέδια για το βράδυ. Ταμάμ αυτή τη στιγμή ένα Καμπάρι με σόδα. Τονωτική η πικράδα του, προσθέτει σιγά σιγά το σθένος και το κέφι που θα μας χρειαστούν στη συνέχεια της βραδιάς. Σε διαφορετική ελαφρώς συχνότητα, αλλά ομοίως σοφιστικέ ερεθιστικό μπορεί να είναι soft amaro, σαν το Γιεγκερμάιστερ, σερβιρισμένο επίσης ως λονγκ-ντρινκ, με αφρώδη νερά, τόνικ, τζίντζερ-έιλ ή σόδα.
Η μέρα φεύγει
Ο ήλιος έπεσε, η ώρα έχει πάει 9.00, τα διαβολάκια στο στομάχι διαμαρτύρονται για τα καλά, κι εμείς παρατείνουμε για λίγο ακόμη το μαρτύριό τους γιατί δεν διανοούμαστε να αρχίσουμε τη μυθιστορηματική ιεροτελεστία του δείπνου, χωρίς να νιώσουμε την ατσάλινη ορεκτική δύναμη του ανεπανάληπτου dry Martini. Όλα τα ποτά αυτή την ώρα είναι στα ωραία τους, όταν έχουν απεριτίφ φίλινγκ, και οι πιο τρυφερές ψυχές στρέφονται προς ένα κιρ ή ακόμα καλύτερα ένα σπινθίζον κιρ ρουαγιάλ. Αν πρέπει να βάλετε οπωσδήποτε ουίσκι στο ρεπερτόριό σας, η καλύτερη περίπτωση είναι τα πολύ ελαφρά blended, ή ένα απαλό, ντελικάτο malt από τα σκωτσέζικα lowlands ή highlands.
Πριν αλέκτωρ λαλήσει
Εάν πιούμε μετά το βραδινό φαγητό, οπωσδήποτε τιμούμε ό,τι είναι amaro, ή αφήνουμε πολύ ευχαρίστως μια γκράπα να μας ξελεγράρει. Το τι θα πιούμε μέσα στην ένταση της νύχτας, το αφήνουμε στο διασκεδαστικό πατριωτισμό και το γούστο του καθενός. Εμείς, θα επανέλθουμε πάλι στις δύσκολες πρωινές ώρες που κλείνουν τα μπαρ, πριν αλέκτωρ λαλήσει, γιατί υπάρχει ένα αληθινά τονωτικό ποτό που παίρνει επάνω του την υπόθεση της ... αναστύλωσής μας από το ξεσάλωμα.
Το μαγικό φίλτρο φτιάχνεται με γάλα, κρόκο αυγού, μοσχοκάρυδο, το αλκοόλ της αρεσκείας σας (π.χ. scotch, ρούμι, κονιάκ), και λέγεται egg nog.
Κοκτέιλ
Bloody Mary
Χτυπάμε στο σέικερ με πάγο, 1 τζίγκερ βότκα, 2 τζίγκερ χυμό ντομάτας, 1 κουταλιά χυμό λεμονιού, 1/2 κουταλάκι Worcestershire sauce, 2-3 σταγόνες ταμπάσκο, αλάτι και πιπέρι.
Wίld Forest
Χτυπάμε στο σέικερ, με πολύ πάγο, 1/2 πόνι σναπς ροδάκινο, 1 πόνι βότκα και 4,5 τζίγκερ χυμό πορτοκαλιού. Σερβίρουμε σε ψηλό ποτήρι και ρίχνουμε 5-6 σταγόνες μπλου κουρασάο.
Tequila Fizz
Χτυπάμε στο σέικερ, με πάγο, 2 πόνι τεκίλα, 1/2 τζίγκερ γρεναδίνη, 1 κουταλιά χυμό λεμονιού και 1 ασπράδι αυγού. Σουρώνουμε σε ποτήρι πάνω σε παγάκια, απογεμίζουμε με τζίντζερ-έιλ και ανακατεύουμε.
Margarita
Χτυπάμε 1 μέρος τεκίλα, 1 μέρος λεμόνι και 1/2 μέρος κουαντρό στο σέικερ και σουρώνουμε σε ποτήρι με αλατισμένα «χείλη».
Daiquiri
Ανακατεύουμε στο μπλέντερ (χαμηλή ταχύτητα), 1 τζίγκερ λευκό ρούμι, 1 πόνι πορτοκάλι, 1 κουταλιά λάιμ, 1 κουταλάκι ζάχαρη και 1/2 φλιτζάνι τριμμένο πάγο. Σερβίρουμε σε ποτήρι σαμπάνιας.
Egg Nog
Χτυπάμε με πάγο στο σέικερ, 1 αυγό, 1 κουταλιά άχνη ζάχαρη και 2 πόνι μπράντι. Σουρώνουμε στο ποτήρι, απογεμίζουμε με γάλα και πασπαλίζουμε με μοσχοκάρυδο.
Σημ.: Τζίγκερ είναι το μεγάλο και πόνι το μικρό ποτηράκι στη διπλή μεζούρα του μπάρμαν.
