Αν και η πίτα με τη συγκεκριμένη ονομασία είναι παραδοσιακή της Θεσσαλίας και ιδιαίτερα της Καρδίτσας, οι πίτες χωρίς φύλλο, οι ζυμαρόπιτες όπως λέγονται συχνά, είναι πίτες που με διαφορετικά ονόματα, τις συναντούμε σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ανατρέχοντας στη διατροφική ιστορία της χώρας μας μια πρώτη διαπίστωση που κάνουμε είναι η εξής: σε παλιότερες εποχές ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έφτιαχνε το καθημερινό φαγητό με απλά, καθημερινά υλικά που ήταν εύκαιρα και κυρίως με προϊόντα από τη γη που καλλιεργούσε ή με αυτά που του έδιναν τα οικόσιτα ζώα. Η συγκεκριμένη πίτα είχε σαν βάση τέτοια υλικά και για την ακρίβεια αλεύρι, γιαούρτι, τυρί και αβγά. Σταδιακά άρχισαν να χρησιμοποιούνται και κηπευτικά στη σύνθεσή της και όταν προστέθηκε σε αυτή το κολοκύθι, οι κάτοικοι της Καρδίτσας της έδωσαν το όνομα με το οποίο σήμερα, από την Χρυσή Ζύμη, ξαναμπαίνει στο σπίτι μας και βρίσκει τη θέση της στο τραπέζι μας!
Για όσους λοιπόν δεν ξέρουν τη Μπατζίνα, μία πραγματικά νόστιμη και πρωτότυπη πίτα, δεν έχουν παρά να δοκιμάσουν μια από τις δύο προτάσεις της Χρυσής Ζύμης: με κολοκύθι, η κλασική εκδοχή, ή με σπανάκι, για τους λάτρεις των ξεχωριστών γεύσεων. Μόνο 35 λεπτά στον φούρνο αρκούν για να απολαύσουμε μια αφράτη πίτα με πλούσια γεύση! Ίσως μάλιστα και να μας κάνει να θυμηθούμε ότι και στον τόπο που ζούμε ή που γεννηθήκαμε η Μπατζίνα (με ένα άλλο όνομα και ίσως με λίγο διαφορετική γέμιση) υπήρξε πάντα μία πίτα νόστιμη και ιδιαίτερα αγαπημένη.