Ακριβώς πίσω από την οδό Πειραιώς, στο Μεταξουργείο και σε έκταση που μπορεί να είναι και 15 οικοδομικά τετράγωνα, ανασαίνει αθόρυβα αλλά σούπερ δραστήρια, η αθηναϊκή China Town. Ανάμεσα στις οδούς Κεραμεικού, Λεωνίδου, Θερμοπυλών, Μαραθώνος, Πλαταιών, Ιάσωνος, Γιατράκου, Μυλλέρου, Αγησιλάου και στο αδόμητο οικοδομικό τετράγωνο που περιλαμβάνει τη χαοτική πλατεία Αυδή, άπειρες κινέζικες εμπορικές επιχειρήσεις κυρίως με ρούχα αλλά και έπιπλα και φωτιστικά κάνουν τις μπίζνες τους.
Εδώ ακριβώς βρίσκονται και τα κινέζικα παντοπωλεία τροφίμων. Φέρνουν στις μαρμίτες της κινέζικης κοινότητας της πόλης μας τη γευστική οικειότητα της μακρινής τους πατρίδας και σε εμάς, αν φθάσουμε μέχρι εδώ σαν ανήσυχοι και περίεργοι ερευνητές του Άλλου, μια συναρπαστική αίσθηση παράξενης αλλά αυθεντικής κινέζικης γεύσης.
«China Market»
Το αγαπάμε το κινέζικο φαγητό στην Ελλάδα ή τουλάχιστον αυτό που νομίζουμε πως είναι το κινέζικο φαγητό. Εστιατόριο με κινέζικο φαγητό υπάρχει στην Αθήνα από το 1995. Το ξέρουμε όμως; «Εμείς βράζουμε. Μας αρέσει» μου λέει η συμπαθέστατη νεαρή κυρία στο «China Market» στην οδό Κεραμεικού. Είναι Κυριακή πρωί, το μαγαζί είναι ανοιχτό και εγώ είμαι η μοναδική Ελληνίδα μαζί με 3 -4 πελάτες ακόμα ασιατικής καταγωγής. Αυτοί αγοράζουν με σιγουριά, εγώ ψάχνω αμήχανα - η κινέζικη τροφή στην πρωτογενή της μορφή, έξω από τα οργανωμένα έθνικ τμήματα των μεγάλων αλυσίδων σουπερμάρκετ, με τις ετικέτες στα ελληνικά και τα αγγλικά είναι μια εντελώς άλλη εμπειρία. Η παρουσία μου κινεί το ενδιαφέρον των υπεύθυνων του καταστήματος. Ο άνδρας με ρωτάει με λίγα αγγλικά τι θα ήθελα. Εξηγώ πως κάνω ρεπορτάζ για το κινέζικο φαγητό επειδή έχουμε έτος ελληνο –κινεζικής φιλίας. Το εξηγεί με τη σειρά του στη κοπέλα που κάνει ταμείο, και έτσι γνωρίζω την πολύ ευχάριστη Νίκη.
Η ελληνική εκδοχή κάποιου δύσκολου κινέζικου ονόματος δεν έμαθα ποτέ. Αυτό που έμαθα όμως από τα λίγα ελληνικά και την μεγάλη προθυμία της να μου εξηγήσει είναι ανάμεσα σε άλλα τα εξής: τα πακέτα με τα κατεψυγμένα πόδια κοτόπουλου, όχι μπουτάκια, ποδαράκια με τα νύχια τους, καθαρίζονται από τα νύχια και μαγειρεύονται με σάλτσα και είναι μαλακά. Ότι τα μικροσκοπικά κατεψυγμένα αφυδατωμένα γαριδάκια, βράζονται με τα αφυδατωμένα φύκια και γίνονται σούπα. Ότι στους Κινέζους αρέσουν τα βραστά φαγητά και τα φαγητά στον ατμό (για γλυκόξινα δεν είπαμε τίποτα). Ότι το κατάμαυρο κοτόπουλο που είδα στα ψυγεία είναι ακριβό (κάνει 15 ευρώ το ένα) επειδή είναι σπάνιο και πολύ δυναμωτικό και το δίνουν στις λεχώνες για να συνέλθουν γρήγορα από τον τοκετό. Και ότι επειδή φαίνεται να καταλαβαίνω από φαγητό να πάω μια άλλη φορά να μου πει πώς να μαγειρεύω τα αποξηραμένα ψάρια. Προφανώς θα πάω.
Κατά τα λοιπά, το surfing στους διαδρόμους του μαγαζιού με έφερε σε ράφια με άπειρα αναψυκτικά σε χρωματιστές συσκευασίες, με τσάι, με τσάι και γάλα, με τζίντζερ, με τσάι και τζίντζερ, με αλόη, κλπ, και πολλά πολύχρωμα και μη γλυκάκια που οι ετικέτες δεν βοήθησαν να καταλάβω τι ακριβώς είναι. Πουλάνε επίσης πολλά σνακς, ανάμεσα στα οποία εντόπισα και κουκιά με τη φλούδα, λιγότερο και περισσότερο αλατισμένα. Είναι η πρώτη φορά που είδα τα κουκιά μεταποιημένα και συσκευασμένα. Αγόρασα και είναι μια χαρά δίπλα σε τσίπουρο, ουΐσκι και τα παρόμοια. Είδα και σακουλάκια με καφέ τραγανά μικροσκοπικά κομματάκια που φαίνονταν σαν τσιπς. Τα κινέζικα μου δεν είναι καλά και τα ελληνικά –αγγλικά τους επίσης. Αλλά έχω την εντύπωση πως ήταν τηγανητά χοιρινά αυτιά. Από αυτά δεν πήρα.
Άπειρα τα αποξηραμένα φύκια σε μικρές, μεσαίες και τεράστιες συσκευασίες. Επίσης άπειρες οι νουντλς: από στάρι, από ρύζι –γνωστά πράγματα, αλλά και από γλυκοπατάτα και από κεχρί. Ακόμα, υπάρχουν και νουντλς χύμα και ρύζια σε σακιά αλλά και αλεύρι από ρύζι και ρύζι ειδικό για μαγείρεμα στον ατμό (sticky rice). Το μαγαζί διαθέτει και πολλά ξερά φασόλια χύμα. Τα μικροσκοπικά πράσινα mung από τα οποία φτιάχνονται και νουντλς (τα βρήκα άλλη μέρα στο Salamat), τα μικρά κόκκινα φασόλια azuki αλλά και μαυρομάτικα φασόλια.
Έχει και πολλά μανιτάρια αποξηραμένα. Εκτός από τα σιτάκε που αναγνώρισα, τα άλλα παραμένουν για μένα αγνώστου ταυτότητας. Στα ψυγεία συντήρησης, πουλούσαν φρέσκο firm tofu 3 ημερών (έτσι μου είπαν). Εγώ πάντως το αγόρασα, το τηγάνισα αλευρωμένο με καλαμποκάλευρο σε λάδι καρύδας, και ήταν θαυμάσιο.
Τα ψυγεία βαθιάς κατάψυξης, ήταν φίσκα από μια μεγάλη ποικιλία αποξηραμένων ψαριών συν καβούρια, γαρίδες και γαριδάκι σε μέγεθος μισό από το δικό μας συμιακό γαριδάκι και ίσως χτένια. Νομίζω, αλλά δεν παίρνω και όρκο, πως είδα και ολόκληρα κατεψυγμένα αβγά μπάφας, του θηλυκού κέφαλου δηλαδή απ΄ όπου φτιάχνεται το αβγοτάραχο. Αν το εκλεκτό έδεσμα «πάπια Πεκίνου» σας λέει κάτι, εδώ βρίσκονται κατεψυγμένες ολόκληρες και έτοιμες με το γλάσο τους.
Tip: Είναι το μαγαζί με τη μεγαλύτερη ποικιλία κινέζικων προϊόντων. Δέχεται κάρτες εκτός από την Κυριακή που πρέπει να πληρώσεις με μετρητά. Αρκετά προϊόντα έχουν ετικέτες με τα συστατικά τους σε κάποια ευρωπαϊκή γλώσσα συχνά ιταλικά, ή/και με ένα ίχνος ελληνικών που αρκούν για να καταλάβεις πως είναι ας πούμε γλυκό και όχι στιφάδο. Αν η Νίκη είναι εκεί, η συνεννόηση και επομένως η αγορά γίνεται πιο εύκολη.
China Market, Κεραμεικού 31, Μεταξουργείο, 2111832865.
Στους πάγκους της China Town
Βγαίνοντας από το σουπερμάρκετ και στρίβοντας στην οδό Κολοκυνθούς, υπήρχαν υπαίθριοι πάγκοι στο πεζοδρόμιο με νωπά (αλλά όχι απαραίτητα και φρέσκα) λαχανικά της κινέζικης χλωρίδας που σπέρνονται, καλλιεργούνται και ακμάζουν σε φυτώρια στην Αττική. Αναγνώρισα τα ντάικον (είναι λευκό ραπάνι με ήπια έως μέτρια καυτερή γεύση), το λεμονόχορτο. Κάποια περίεργα αγγουράκια με προεξοχές στη φλούδα τους και κάποια μεγάλα λαχανικά ή φρούτα, ίσως καρπούζια ή πεπόνια ή ξυλάγγουρα ειδικής ποικιλίας πολύ θα ήθελα να ξέρω τι είναι για να τα αγοράσω. Αλλά ούτε οι αγοραστές ούτε οι πωλητές ήξεραν αγγλικά ή ελληνικά για να μου εξηγήσουν κι έτσι μένω ακόμα με την απορία.
Λιγοστοί υπαίθριοι πάγκοι με λαχανικά νωπά και πάγκοι με έτοιμο κινέζικο φαγητό υπήρχαν και στην οδό Αγησιλάου 43 -45 και Μυλλέρου όταν έφθασα γύρω στις 8 το βράδυ μπροστά στο τεράστιο Μέγαρο Μυλλέρου με την κόκκινη επιγραφή Chinatown, ακριβώς απέναντι από το επίσης τεράστιο κτήριο της ΔΕΗ. Παλιά υπήρχε στο ισόγειο σουπερμάρκετ. Τώρα δεν υπάρχει. Κάποιοι αγόραζαν από τους πάγκους τα τελευταία λαχανικά, τα ίδια που είχα δει και στην οδό Κολοκυνθούς, κάποιοι αγόραζαν φαγητό. Δεν είδα τίποτα που θα έπρεπε να αγοράσω και τίποτα που να με προκαλούσε να το δοκιμάσω. Απλώς, το διαμπερές αίθριο δίπλα στο Μέγαρο Μυλλέρου που ενώνει την Πειραιώς με την Αγησιλάου, δεν ήξερα καν πως υπήρχε. Στα μπαλκόνια στέγνωναν ρούχα, τριγύρω βρίσκονταν μόνο οι φιλοξενούμενοι στην πόλη μας έμποροι Κινέζοι στηριγμένοι στις πόρτες των μαγαζιών τους και όλα τα μαγαζιά ήταν κινέζικα. Και όλα ήταν ήσυχα, μα πολύ ήσυχα.
Τip: Εδώ θα έλθετε μέχρι νωρίς το απόγευμα για τα περίεργα λαχανικά και οι πιο τολμηροί, για να δοκιμάσετε το άκρως κινέζικο street food (πολύ μικρές μερίδες) που μάλλον προορίζεται για τους γύρω εργαζόμενους.
«Dong Fang
Σε ένα …σακουλάκι τσιπς γαρίδας απόσταση, στην οδό Λεωνίδου, βρίσκεται και το κινέζικο σουπερμάρκετ τροφίμων «Dong Fang». Ψάχνοντας στο διαδίκτυο είδα πως σημαίνει «Ανατολή». Όταν έφθασα εγώ γύρω στις 6 το απόγευμα, κάποια ράφια δεν ήταν και τελείως γεμάτα ενώ στο βάθος είχε και σκεύη μαγειρέματος. Μου έδωσε την αίσθηση πως κάποια στιγμή είχε γνωρίσει καλύτερες ημέρες. Οπωσδήποτε προσφέρει λιγότερα πράγματα από ότι στο China Market, όμως σαν κατηγορίες έχει τα ίδια, απλώς σε μικρότερη ποικιλία. Αν ξεχώρισα κάτι, είναι τα κατεψυγμένα dumplings με χοιρινό, αλλά και κάτι στρουμπουλά ευμεγέθη dumplings με γλυκιά γέμιση.
Στα ψυγεία συντήρησης είχε φρέσκα λεπτούτσικα μανιτάρια enoki, αβγά πάπιας και συσκευασμένη την κρεμώδη σάρκα του μεγάλου αγκαθωτού φρούτου durian που μοιάζει απ΄έξω με αχινό και είναι διάσημο τόσο για την απωθητική μυρωδιά του όσο και για την ιδιαίτερη γεύση του (αν φθάσεις μέχρι εκεί). Οι κοπέλες εδώ δεν με ρώτησαν τι θέλω αλλά μου χαμογέλασαν και μου απάντησαν σε σχετική ερώτηση πως μιλούν «λίγκο –λίγκο» ελληνικά. Όμως, οι Κινέζοι πελάτες μου έλυσαν κάποιες απορίες, για παράδειγμα ότι τα dumplings, αλμυρά και γλυκά, δεν γίνονται μόνο στον ατμό αλλά και βραστά –μου θύμισαν τα ουκρανικά βαρένικα και τα πελμένι. Οι γευστικές κουλούρες των λαών έχουν κοινούς παρανομαστές.
Tip: Το μαγαζί είναι ανοιχτό και την Κυριακή. Υπάρχουν πολλές έτοιμες σούπες και γενικά γεύματα στιγμής, miso, αλεύρι κασσάβας και άμυλο ταπιόκας.
Dong Fang, Λεωνίδου 25, Μεταξουργείο, 210 5226677.
Φεύγοντας από την κατ' εξοχήν κινέζικη γωνιά της Αθήνας και για τον Πύργο όπου βρίσκεται το Αθηνόραμα, είπα να ρίξω μια ματιά για άλλη μια φορά, στο διαχρονικό multi ethnic μπακάλικο «Salamat» που βρίσκεται λίγο παραπάνω Αγόρασα vermicelli από φασόλια mung που δεν τα έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα και πολύ φρέσκο lemon grass. Όλες οι γνωστές κινέζικες σάλτσες στα ράφια, όπως ακριβώς και στο China Market και στο «Dong Fang» μαζί με νουντλς, ρύζια και άπειρα αναψυκτικά.
Tip: Φρέσκα κινέζικα λαχανικά θα έρχονται, όπως μου είπαν, μια φορά το μήνα από τα μέσα του Οκτώβρη και μετά που θα ψυχράνει ο καιρός, όπως και το tofu.
Salamat, Κορινθίας 18, Αμπελόκηποι, 2107774458