Ποια είναι η μεγαλύτερη απόλαυση της ζωής; Ωραία, συμφωνούμε όλοι: το φαγητό και το σεξ. Πώς; Πρέπει να διαλέξουμε μια απόλαυση; Ο έρωτας μετά φαγητού, λοιπόν. Έτσι υποπίπτουμε σε δύο θανάσιμα αμαρτήματα: λαγνεία και λαιμαργία. Όπως, όμως, ιδανικά σημειώνει η Ιζαμπέλ Αλιέντε στο βιβλίο «Aphrodite: Α memoir of the Senses», «τα αφροδισιακά είναι η γέφυρα μεταξύ λαιμαργίας και λαγνείας»! Να, λοιπόν, και ο καταλύτης στο συνδυασμό του τερπνού, μετά του τερπνού: ένα αφροδισιακό δείπνο αποπλάνησης γυναίκας από άνδρα. Το αντίστροφο δεν κρίνεται αναγκαίο. Αν ο άντρας καταβάλει αρκετή προσπάθεια, η υπόθεση αφροδισιακό είναι πολύ απλούστερη, αφού, για μια έξυπνη γυναίκα, αρκεί ένα νόστιμο κοκαλάκι, για να σπεύσει πίσω της σαν εκπαιδευμένος σκύλος.
Βέβαια, το σημαντικότατο θέμα των αφροδισιακών έχει χάσει μέρος της αίγλης του, επαναλαμβανόμενο στα περιοδικά με τη στερεότυπη ρετσέτα μιας σκάφης με στρείδια, ενός best of CeIine Diοn, και τόσων κεριών, που θα νομίσει η αποπλανούμενη, ότι πάει στον εξορκιστή, όχι στον εραστή!
Γι αυτό, νιώσαμε την υποχρέωση να προσφέρουμε στο σοφιστικέ αναγνώστη λύσεις, που δεν απαιτούν γοτθικούς θεατρινισμούς επί της υποδοχής και παγανιστή δρυίδη στην κουζίνα. Ειδικά οι συνταγές είναι σχεδόν μαμαδίστικες, γιατί ανήκουν στη μητέρα Αλιέντε. Ότι χρειάζεστε, θα το βρείτε στο σουπερμάρκετ και στη Λαϊκή, εκτός από πολλά κιλά αλεγκρία, λίγη φαντασία και μια πρέζα αυτοπεποίθηση, που διαθέτετε ούτως ή άλλως. Άλλο τίποτε δεν είναι απαραίτητο, και για του λόγου το αληθές ακούμε ήδη το κουδούνι να χτυπάει.
Μαγειρική Διαδικασία
Το Ισχυρό Αφροδισιακό
Όπως σε όλα στη ζωή, έτσι και τώρα, η πρώτη εντύπωση είναι καθοριστική. Αν η μαμά της μουσαφίρισσας την έχει ορμηνέψει να σας κρίνει από τα παπούτσια, σκεφτείτε τι γλυκιά σύγχυση, ίσως και αναστάτωση, θα βιώσει, αν την υποδεχτείτε ξυπόλητος! Ας υποθέσουμε ότι φοράτε ένα πουκάμισο από αιγυπτιακό βαμβάκι και μια φανελέ βερμούδα PauI Smith, ενώ ο Jay Jay Johanson με το κεφάτο trip hop του, ακούγεται στο φόντο, οσμές βασιλικού, ντομάτας, σκόρδου ξεμυτίζουν από την κουζίνα, και μια χατζάρα στο χέρι, με άλλοθι την κουζινική, παραπέμπει -για εξτρεμιστικό τουίστ- στον Τζάκ Νίκολσον, στη «Λάμψη».
Αν διατηρήσετε την επιτήδευση στο ελάχιστο, η δική σας εκδοχή σπιτικής εκκεντρικότητας θα ψιθυρίσει το παρασύνθημα για την έναρξη της προστομαχικής διέγερσης: Το εγκεφαλικό γαργάλημα που δεν συναρτάται τόσο με το αντικείμενο (το φαγητό, για το σεξ δεν βάζουμε το χέρι στο γουόκ), αλλά κυρίως με τη διαδικασία. Είναι ίσως δύσκολο για έναν άντρα να κατανοήσει ότι ο άτσαλος τρόπος που θα ψιλοκόψει το τζίντζερ, το δάκρυ της κρομμυδικής, ή η ποδιά που του πέφτει μικρή, μπορεί να είναι τόσο συναρπαστικά για εκείνη, όσο είναι για αυτόν το να πιάσει εύστοχο βολ πλανέ από τη γωνία της μεγάλης περιοχής, ο Μπατιστούτα. Ενώ εμείς γυρεύουμε να σκοράρουμε, οι γυναίκες ενδιαφέρονται για το τελετουργικό.
Μπλα μπλα, χα χα, ματς μουτς
Εξίσου, όπως εμείς λειτουργούμε με το μάτι, στις γυναίκες πρώτο βιολί παίζει το αυτί. Όσο κι αν μας αποκαρδιώνει, ο μύθος του Λατίνου Εραστή δεν είχε ως αφετηρία την αμαζόνεια χλωρίδα του ελληνικού στέρνου αλλά το μελίρρυτο μπλα μπλα των Ιταλών. Αν νομίζετε πως είναι αφελείς οι γυναίκες, αρκεί να θυμηθείτε το «Short Cuts» του AItman, όπου μια μάνα κερδίζει το ψωμί της, εκστομίζοντας προστυχιές σε hot line, καθώς αλλάζει τα μωρά της! Με τόσα που βλέπουμε, δεν μοιάζει παράλογη η πρόταση τής Αλιέντε για τη δημιουργία hot line ανορεξικών: αντί να ακούς για τα μπουτάκια της δεκατετράχρονης Σαρλίν, θα ακούς για ένα ριγανάτο αρνίσιο μπουτάκι, και θα φτιάχνεσαι!
Από τηλεφώνου, προς 46 δρχ. τα 15 δευτερόλεπτα, ή ως επίλογος σε δείπνο, οι ιστορίες είναι πανίσχυρα αφροδισιακά. Το καλύτερο παράδειγμα δίνει ο μύθος της Σεχραζάτ: Ο Σουλτάνος γύρισε απροειδοποίητα από τη μάχη και βρήκε την εκλεκτή του χαρεμιού στην αγκαλιά των σκλάβων! Αφού την αποκεφάλισε, αποφάσισε να απολαμβάνει μια παρθένα κάθε βράδυ και να τη στέλνει στο δήμιο το πρωί. Σαν ήρθε η σειρά της Σεχραζάτ, αφού διερρήχθη ότι πολυτιμότερο διέθετε με συνοπτικές διαδικασίες, άρχισε να εξιστορεί ένα μακρύ παραμύθι, ώσπου ξημέρωσε. Περίεργος για την εξέλιξη της ιστορίας ο Σουλτάνος τής χάρισε τη ζωή για ένα ακόμη βράδυ, για το ακόλουθο, και ούτω καθεξής για χίλιες και μία νύχτες διήγησης (μεταξύ άλλων, φυσικά).
Οι ιστορίες είναι αφροδισιακές, η περιαυτολογία όμως, όχι. Το σημειώνουμε, γιατί ως φύλο πέφτουμε εύκολα στο λάθος της καυχησιάς, ενώ το αντικείμενο της αποπλάνησής μας δεν επιθυμεί να ακούσει για τα δικά μας ανδραγαθήματα στη μάχη. Πόσο μάλλον για το προσωπικό μας χαρέμι Αν μάλιστα πιστέψουμε την Αλιέντε, «καμιά γυναίκα δεν νοιάζεται για αυτά που λέει ένας άνδρας, παρά μόνο για αυτά που ψιθυρίζει». Αν το ψιθύρισμα σάς λιγώνει, γυρίστε το στο γάργαρο χιούμορ, το πιο σίγουρο προφορικό αφροδισιακό.
Κονσέρτο για cd και Μαρμίτες
Τα κενά ανάμεσα στα λόγια, που μοιάζουν με τεράστια παρένθεση, έτοιμη να κατασπαράξει δυο ψυχές που δεν συνδέει το ίντερκομ της οικειότητας, συμπληρώνει η σωστά επιλεγμένη μουσική. Δεν συμπληρώνει μονάχα, προσθέτει και πολλά λίτρα mood, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που μετά το πρώτο μπουκάλι κρασί πυκνώνει, επιτρέποντας στους συνδαιτυμόνες να πλέουν σχεδόν μέσα σ αυτήν! Η μουσική «ντύνει» το χώρο και θυμίζει το σαχλό ανέκδοτο που λέγαμε μικροί: όταν βάζουμε έπιπλα στο σπίτι, επιπλώνεται όταν βάζουμε μουσική, μουσικώνεται! Μουσικότητα έχουν και οι ήχοι της κουζινικής: το τσίριγμα του κρεμμυδιού που σοτάρεται, οι κελαρυστές νότες του κρασιού που βουτάει στο κρύσταλλο, το κρουστό κροτάλισμα του πάγου που βρέχει η βότκα, η τρικυμία της κατσαρόλας από το νερό που κοχλάζει Μην κλείνετε, λοιπόν, την πόρτα στο κονσέρτο για μαρμίτες και κουτάλες, με το φαιδρό πρόσχημα ότι θα δραπετεύσουν οι μυρωδιές. Η Diana Acker, στο βιβλίο της «Μια Φυσική Ιστορία των Αισθήσεων», πληροφορεί ότι σε ορισμένους πολιτισμούς «μυρίζω» σημαίνει «φιλώ»!
Κάθε πειρασμός ξεκινά με την όσφρηση, από το ξύπνημα του πρωινού καφέ, στο αμυγδαλωτό άρωμα των μαλλιών της ομοτράπεζού σας. Ας μην φιμώνουμε τέτοιες καβουρδιστές τζούρες με κολόνιες που υπόσχονται σεξ απίλ. Ένα αναζωογονητικό μπανάκι, όσο το τηγάνι γουργουρίζει σε χαμηλή φωτιά, είναι ότι πρέπει: καθαρό δέρμα, τραγανά ρούχα και εκχύλισμα κουζινικής σας κάνουν κινούμενο αφροδισιακό μπαχτσέ. Οι γυναίκες λειτουργούν έντονα με την οσμή και επιπλέον ερεθίζονται ασυνείδητα με τις φερομόνες που εκκρίνει ο άνδρας, και οι οποίες γίνονται αντιληπτές διά της οσμής, ειδικά κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας, όπου κάνουν κουμάντο τα οιστρογόνα (άσχετο, αλλά το καταθέτουμε ως επιστημονική συμβολή στα υλικά της αποπλάνησης). Πού είχαμε μείνει; Στο μαγείρεμα, αν δεν απατώμαι, παρουσία της αποπλανούμενης. Όσο το σκέφτομαι, είναι αμαρτία να την ξαποστείλουμε στο σαλόνι με ένα ποτήρι κρασί. Κάθε γυναίκα συμφωνεί ότι η εικόνα ενός άνδρα που μαγειρεύει είναι σέξι: βλέποντας τον να χειρίζεται μαστόρικα τις σάρκες των τροφίμων, ίσως ο νους της ταξιδεύει στα «μερεμέτια» που θα εκτελέσει κατόπιν στη δική της ανατομία.
Όταν με το καλό γίνει το φαγητό, γιατί πεινάσαμε με τα πολλά, θα φροντίσουμε και η παρουσίαση να έχει αφροδισιακές ποιότητες: η σφριγηλή υφή, το ζωντανό χρώμα, το δηλωτικό σχήμα. Με το μαλακό, όμως, γιατί κι αν ακόμη το προτείνει η Αλιέντε, δεν θα υποπέσουμε στην παρουσίαση των εδεσμάτων σε φαλλικά σχήματα. Jamais! Επειδή αυτή είναι ακόρεστη, θα παγανίσουμε το σοφιστικέ δείπνο μας; Δεν συζητάμε επίσης άλλες πορνογραφικής αισθητικής αβάντες και υπονοούμενα -στην πρακτική δεν ανακατευόμαστε, καθένας είναι υπεύθυνος για τις ενέργειές του στο πεδίο της μάχης. Όπως σωστότατα σημειώνει αυτή τη φορά η Ιζαμπέλ (επιτρέψτε μου το «Ιζαμπέλ», νιώθω μια οικειότητα διαβάζοντας τόσα για τη σεξουαλική ζωή της), «η πορνογραφία είναι μέθοδος άνευ έμπνευσης. Ο ερωτισμός είναι έμπνευση άνευ μεθόδου (ερωτισμός είναι να χρησιμοποιείς ένα φτερό, πορνογραφία να χρησιμοποιείς ολόκληρη την κότα)»!
Αισθησιασμός
Θεωρία και Πράξη
Στο τραπέζι, η ακολουθία των εδεσμάτων πρέπει να προσομοιώνει τη διαδοχική διαδικασία που ακολουθείται και στο κρεβάτι: Ξεκινώντας με τον μπλαζέ ασπασμό του απεριτίφ, περνώντας στις επιπόλαιες δαγκωματιές των hors-d oeuvre στα υποσχόμενα πρώτα, στο κρεσέντο ενός πλούσιου κύριου, και καταλήγοντας στο «μεθερώτιο», αντάτζιο χάδι του γλυκού. Για να εξασφαλίσουμε αμείωτο το ενδιαφέρον στην παρέλαση των πιάτων, δεν ξεχνάμε να προσφέρουμε διαφορετικά φαγητά, χωρίς βέβαια να την πληρώσει το στομάχι Αυτό, γιατί το μεγαλύτερο αφροδισιακό δεν είναι η εξουσία, όπως έλεγε ο Κίσινγκερ. Εκτός εάν αρκούμαστε στην αυτοϊκανοποίηση. Το μεγαλύτερο αφροδισιακό -εκτός από την αγάπη, για την οποία θα μιλήσουμε στο χάπι εντ- είναι η ποικιλία. Έτσι, άλλωστε, εξηγείται το κέρατο, οι εκτενείς κατάλογοι στα εστιατόρια, οι walk-in γκαρνταρόμπες και τόσα άλλα.
Έχω όμως την εντύπωση ότι κάτι λησμονούμε. Ω, το κρασί! Ξεχάσαμε το πιο σημαντικό. Σε λογικές ποσότητες διαστέλλει τα αγγεία (τονώνοντας επομένως και την κυκλοφορία στις ακατονόμαστες περιοχές), μειώνει τις αναστολές, χαλαρώνει τη διάθεση. Αξίζει, λοιπόν, να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στην επιλογή του σωστού οίνου για κάθε πιάτο. Αφενός, έτσι αναδεικνύονται καλύτερα οι ποικίλες γεύσεις, αφετέρου στο θέμα του κρασιού λίγη επίδειξη επιτρέπεται, και εκτιμάται απο τη γυναίκα. Αρκεί η -φιγούρα- να μην φθάνει σε εξτρεμισμούς, τύπου «στάζω λευκό κρασί στο στήθος σου, γιατί πίνω πάντα λευκό με τα λευκά κρέατα, και έπειτα θα συνεχίσω με το κόκκινο, αν έπιασες το υπονοούμενο... ». Ίσως, επίσης, θα ήταν φρόνιμο να αποφύγετε άλλα ποτά, εκτός από ένα ελαφρύ απεριτίφ, όπως ντράι μαρτίνι ή μια σαμπάνια μετά το φαγητό. Αν έχετε πιει αρκετά, αφήστε τη σαμπάνια για το πρωί, σκέτη, με χυμό πορτοκάλι ή γκρέιπ φρουτ, ως συνοδεία σε μια πλουσιοπάροχη αφροδισιακή ομελέτα, η συνταγή της οποίας παρατίθεται.
Σαν νιώσετε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για τη μεταφορά σας στις μύχιες γωνιές του σπιτιού, κρατηθείτε! Το σεξ μπορεί να περιμένει για το τρίτο ραντεβού. Ούτε καν το δεύτερο; Και στο πρώτο αν θέλετε, καλό είναι όμως να μην βιαζόμαστε στον έρωτα, όπως και στο φαγητό. Το δεύτερο ραντεβού μπορεί να είναι πιο επίσημο, με καλό ντύσιμο, καλό θέατρο, καλό εστιατόριο, για να αποδείξετε ότι είστε και σοβαρός και στιβαρός, αλλά δεν το επιδείξατε από την πρώτη φορά για να κάνετε εντύπωση. Ευκαιρία τώρα να εκμεταλλευτείτε τις αφροδισιακές ιδιότητες της ετικέτας: Όπως κάθε κανόνας ωθεί στην παράβασή του με το συναρπαστικό συναίσθημα που συνοδεύει όποια «αμαρτία», έτσι και οι περιορισμοί στο τραπέζι τροφοδοτούν τη φαντασία για την κατακλυσμιαία ένωση που θα ακολουθήσει ενάντια στη νόρμα. Σε συνθήκες αυτοπεριορισμού, ένα ακούσιο άγγιγμα κάτω από το τραπέζι μπορεί να έχει αξία μεγαλύτερη ενός πλήρους εναγγαλισμού υπό καθεστώς χαλαρότητας και αβρότητας. Ακριβώς όπως ένα βλεφάρισμα στο μπούστο μιας καλλονής, σε αστικές συνθήκες, αναστατώνει εντονότερα από τη διαθεσιμότητα των αναρίθμητων μαστών στην αμμουδιά. Στο τρίτο ραντεβού, πλέον, αφού πάτε μια όμορφη βόλτα, επιστροφή σπίτι για να μαγειρέψετε παρέα: η τέλεια εισαγωγή στο ερωτικό παιγνίδι.
Η τελευταία συμβουλή έχει να κάνει με την αφροδισιακή ιδιότητα των λουλουδιών. Δεν εννοούμε να της τα δώσετε στο πιάτο, αρκεί να τα προσφέρετε σε ανθοδέσμη. Εδώ που τα λέμε, δεν είναι άσχημη ιδέα, ως «μεθεπιδόρπιο». να προσφέρετε ένα πιάτο λουλούδια για πλάκα. Ποτέ δεν ξέρετε τι αποτέλεσμα θα έχει μια τέτοια χειρονομία στο θαυμαστό κόσμο της γυναικείας ψυχοσύνθεσης. Ως προς το είδος των λουλουδιών, αποφύγετε το κλισέ του μυστηριώδους εραστή που προσφέρει ορχιδέες: πιο σικ και γλυκιά είναι μια αγκαλιά κυκλάμινα -ή οι ερωτικότατες μαργαρίτες, αν τα πρώτα σάς μοιάζουν πένθιμα- που θα μαζέψετε ο ίδιος. Από το ανθοπωλείο, ζέρμπερες ή ηλιοτρόπια. Αν θέλετε ευθύ αφροδισιακό άγγιγμα στα άνθη, οι βιολέτες και τα γιασεμιά είναι μεθυστικότατα. Τέλος, ως αποκορύφωση της ψαγμένης αλλά νηφάλιας γοητείας, κλαδιά ανθισμένης αμυγδαλιάς, που ακόμα και στα καταπιεσμένα βικτωριανά χρόνια συμβόλιζαν ομολογία πάθους!
Για το χάπι εντ που λέγαμε παραπάνω, το λόγο θα δώσουμε ξανά στην Ιζαμπέλ Αλιέντε: «Στη γυναίκα κανένα αφροδισιακό δεν επιδρά χωρίς το συστατικό της τρυφερότητας, η οποία, στην τέλεια μορφή της, γίνεται αγάπη».
Ας μην γελιόμαστε, η αγάπη είναι το απόλυτο αφροδισιακό. Αν είναι ερωτευμένη, θα κάνει μακροβούτι στο κρεβάτι, ακόμα και αν την ταΐσατε φρυγανιές. Για την αγάπη, όμως, δεν υπάρχουν αφροδισιακές συνταγές, παρά μόνο μαύρη μαγεία που είναι παράνομη. Κυρίως, όμως, δεν βρίσκεις τα απαραίτητα συστατικά στη Λαϊκή.
