Ο µπακλαβάς της Γέρας

Εκτέλεση

Ζεµατίζουµε τα αµύγδαλα και τα ξεφλουδίζουµε.

Στρώνουµε σ' ένα µεγάλο ταψί µια πετσέτα, τα απλώνουµε από πάνω και αφήνουµε να στεγνώσουν (στον ήλιο, κατά προτίµηση).

Όταν είναι έτοιµα, τα αλέθουµε µε τη µηχανή του κιµά -αν έχουµε το υπέροχο αυτό παλιό εργαλείο- ή στο µπλέντερ.

Προθερµαίνουµε το φούρνο στους 200οC, µε αέρα.

Λιώνουµε και τα δύο είδη βουτύρου σε ένα κατσαρολάκι, σε σιγανή φωτιά.

Απλώνουµε τα φύλλα πάνω στον πάγκο εργασίας, αναποδογυρίζουµε πάνω τους το ταψί και τα κόβουµε ακριβώς στο µέγεθός του, έτσι ώστε να µην περισσεύουν από τα πλάγια.

Αλείφουµε µε βούτυρο το ταψί και στρώνουµε 5 φύλλα, βουτυρώνοντάς τα κι αυτά ένα-ένα µε πινέλο.

Στη συνέχεια, πασπαλίζουµε την επιφάνεια µε µπόλικο αµύγδαλο και απλώνουµε άλλα δύο βουτυρωµένα φύλλα.

Συνεχίζουµε µε τον ίδιο τρόπο µέχρι να µας µείνουν 5 φύλλα, µε τα οποία σκεπάζουµε το γλυκό.

Το κόβουµε µε πριονωτό µαχαίρι σε λωρίδες (το µαχαίρι να µη φτάνει µέχρι κάτω).

Ραντίζουµε µε µπόλικο ανθόνερο (5-6 χούφτες) και το βάζουµε στη χαµηλή σχάρα του φούρνου.

Μειώνουµε τη θερµοκρασία στους 110οC και το ψήνουµε 2 ώρες.

Ρυθµίζουµε το φούρνο να ψήνει µόνο από κάτω και συνεχίζουµε το ψήσιµο για άλλο ένα τέταρτο έως µισή ώρα, χωρίς αέρα.

Ο µπακλαβάς είναι έτοιµος όταν έχουν χρυσίσει τα φύλλα και ξεκολλάει από το ταψί.

Τον βγάζουµε από το φούρνο, σιροπιάζουµε µε καυτό σιρόπι και τον αφήνουµε όλο το βράδυ στο ταψί.

Τον κόβουµε την εποµένη σε ρόµβους και τον βάζουµε σε πιατέλα.

Σιρόπι Σε µια κατσαρόλα βράζουµε ζάχαρη µε νερό και λεµόνι 7΄-8΄.

Το κατεβάζουµε από τη φωτιά, προσθέτουµε λίγο ανθόνερο, ανακατεύουµε και σιροπιάζουµε τον µπακλαβά.

TipsΟ καλοψηµένος µπακλαβάς λιοψήνεται (σιγοψήνεται σαν στον ήλιο).

Όταν τον κόψουµε δεν περισσεύει καθόλου σιρόπι, είναι κρουστός και δεν µυρίζει αλεύρι.

Αν θέλουµε να τον στολίσουµε, κρατάµε µερικά από τα ασπρισµένα αµύγδαλα, τα χωρίζουµε στα δύο και τα µπήγουµε στη µέση κάθε κοµµατιού ανά τρία, σχηµατίζοντας λουλουδάκια.

Στη Γέρα, πολλές νοικοκυρές τον έφτιαχναν µόνο µε αγνό παρθένο ελαιόλαδο, µιας και η περιοχή παράγει εξαιρετικό λάδι.

Γίνεται εξίσου νόστιµος και πιο ελαφρύς.

Λευκό ποίηµα, γεµάτο ασπρισµένα αµύγδαλα.

Ψηλός, καµαρωτός και φίνος, προσφέρεται από τη νύφη στην πεθερά, µέσα σε κεντηµένο µεταξωτό.

Aπό το βιβλίο Μυτιληνιές Γεύσεις της Έφη Γιαλούση-Χατζηχρήστου