Nouvelle Patisserie: Royal Chocolate
Μια πραγματικά βασιλική τούρτα για αθεράπευτους chocomaniacs! Ωραία δουλεμένη υφή, αφράτη, βελουδένια σοκολάτα και πυκνή μους συνθέτουν μια heavy metal, ολοκληρωτικά σοκολατένια, εμπειρία πολλαπλών στρωμάτων. -t-Υλικά δεδομένα και επιλεγμένα: κρέμα γάλακτος, ζάχαρη και σοκολάτες με διαφορετική περιεκτικότητα σε κακάο. Και αντί για κερασάκι (κάτι που θα ήταν ανεπίτρεπτο για το concept ενός τέτοιου γλυκού...), στολίζεται από πάνω με (τι άλλο;) φύλλα σοκολάτας. Είναι μια ιδέα που συνελήφθη το 1982, χρονιά του ξεκινήματος του Nouvelle Patisserie από τον Ι. Παππά και τον Μίλτο Τσιρόπουλο, ο οποίος και συνεχίζει πλέον τη γλυκιά πορεία του καταστήματος. Ήταν στο Παρίσι, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού σε μια σχολή ζαχαροπλαστικής, όταν έγιναν τα «γεννητούρια» αυτού που έμελλε να γίνει η κορυφαία επιλογή των πελατών του Nouvelle patisserie. Παρ όλα αυτά, η συνταγή δεν επιτρέπει την παραγωγή σε μεγάλες ποσότητες, γιατί η προετοιμασία που απαιτείται είναι μεγάλη και η παρασκευή της απαιτεί μια-δυο ημέρες για την επίτευξη του σωστού αποτελέσματος. Άρα, οι φανατικοί της σοκολάτας οφείλουν να προσέχουν για να έχουν: έγκαιρες παραγγελίες λοιπόν, γιατί (ως chocomaniac κι εγώ) ξέρω τι σημαίνει στερητικό σύνδρομο...(«Nouvelle Patisserie: Λεωφ. Αμφιθέας 168, Π. Φάληρο, 9833096).
Fresh: Τούρτα σαμπάνια-μέλι
Εμφάνιση; Απόλυτα προχωρημένη και «οικολογική»: στο χρώμα της σαμπάνιας, περικλεισμένη σε στεφάνι λευκής σοκολάτας με εμφάνιση κερήθρας. Διακόσμηση; Ολόκληρο κομμάτι φυσικής κερήθρας και ένα μπουκέτο λεβάντας που μοσχοβολάει. Γεύση; Αγγελική, κατά το γνωστό μότο του καταστήματος: το άρωμα του μελιού στην αέρινη μους είναι ιδιαιτέρως υπογραμμισμένο, αφήνοντας δυνατή, δροσερή επίγευση με τη βοήθεια της σαμπάνιας η κερήθρα, που τρώγεται ολόκληρη (με αναστεναγμούς απόλαυσης) είναι απλώς ένας γευστικός δυναμίτης που απογειώνει τη γενική αίσθηση. Δίκαια λοιπόν ψηφίζεται καθημερινά από τους πελάτες του «Fresh» ως best seller, πουλώντας περισσότερα από 100 τεμάχια την ημέρα (και σε μορφή πάστας, άλλα 500). Κι όμως, είναι από τις μάλλον πρόσφατες δημιουργίες του Στέλιου Παρλιάρου. Ήταν μια ιδέα που συνελήφθη όταν μάζευε υλικό για την έκδοση του πρώτου του βιβλίου «Εύκρατες γεύσεις», με γλυκά από τη Μεσόγειο. Κατάφερε, όμως, να κάνει αμέσως την εντύπωση που της αξίζει και να κατακτήσει τους φανατικούς του γνωστού ζαχαροπλαστείου, που του χρόνου μάλιστα θα γιορτάσει τα είκοσι χρόνια γλυκιάς παρουσίας: ήταν 1982 όταν άνοιγε το πρώτο «Fresh» στην Αναγνωστοπούλου κι έκανε αίσθηση με τις καινούργιες, ελαφριές του γεύσεις και την avant garde αισθητική του...(«Fresh»: Κριεζώτου 12, Κολωνάκι, 3642948-9).
Alea: Double Mousse
Η double mousse εμφανίστηκε πριν από εmά χρόνια στο εκλεκτό ρεπερτόριο της «Αλέας», ενορχηστρωμένη από τη δημιουργό της, Όλια Ελευθεροπούλου, και κατάφερε να ανέβει σύντομα στην κορυφή των πωλήσεων, ανταγωνιζόμενη ακόμη και το cheese-cake, το κλασικό best seller του καταστήματος, ή τον εξαιρετικό κορμό butterscotch με σοκολάτα. Βάση ένα μίγμα από τρίμμα μπισκότου, κυρίως «θέμα» το πάντρεμα των δύο διαφορετικών μους, σοκολάτας και Grand Marnier, και διακόσμηση από φρέσκα, καραμελωμένα εκλέρ γεμισμένα με κρεμ πατισερί. Αυτή είναι η απλή μορφή, ενώ στην,«Έκπληξη», την πιο εορταστική εμφάνισή της, η double mousse γίνεται πιο εντυπωσιακή και πιο πλούσια σε γεύσεις, αλλά χωρίς υπερβολή: στο κέντρο προστίθενται μικρά σου περιχυμένα με καραμέλα, τα οποία περιστοιχίζονται από σοκολάτα σε σχήμα φύλλων. Μια πολυσύνθετη δημιουργία που παίζει ευχάριστα με το κοντράστ στην υφή (τραγανά καραμελωμένα εκλέρ και σου, τρυφερές μους) και στη γεύση (πικρή καραμέλα και φύλλα σοκολάτας, γλυκιές μους). Ο γευστικός αντίκτυπος, μετά από όλα αυτά, είναι ο αναμενόμενος: από την πρώτη κουταλιά συνειδητοποιείς ότι έχεις να κάνεις με ένα πραγματικά ωραίο, ελαφρύ και μυρωδάτο γλυκό πρώτης γραμμής, με γεμάτες γεύσεις και χαρακτηριστικές πορτοκαλένιες νότες. («Αλέα»: Λεωφ. Κηφισίας 258, Ψυχικό 6777390).
Δέσποινα: Μιλφέιγ
Είναι μια μακρινή παιδική ανάμνηση, όταν ακόμη υπήρχαν μπακάλικα όπου μπορούσες να ψωνίσεις χύμα μπισκότα, από αυτά που αναπαύονταν μυρωδάτα σε μεγάλα χρωματιστά τενεκεδένια κουτιά. θυμάμαι το λογότυπο τους: «Ρούλια». Όταν στις αρχές της δεκαετίας του 80 πρωτοδοκίμασα το μιλφέιγ της «Δέσποινας» από το ζαχαροπλαστείο της Νέας Ερυθραίας που μόλις είχε ανοίξει, δεν φανταζόμουν ότι η γυναίκα που έκανε το όνομά της συνώνυμο με το «άλλης αντίληψης» μιλφέιγ ήταν η σύζυγος του Νικολάου Ρούλια, του υπεύθυνου για αυτά τα μπισκότα που μύριζαν ανήλικη σκαντάλια. Το μιλφέιγ παραμένει το σήμα κατατεθέν και η ναυαρχίδα των πωλήσεων της «Δέσποινας», που έχει αποκτήσει άλλα τέσσερα καταστήματα σε ισάριθμα «στρατηγικά» σημεία της πρωτεύουσας, ώστε να ικανοποιεί τις ανάγκες των φανατικών της. Τώρα πια, έχοντας κάνει ανοίγματα τόσο σε μεγάλη γκάμα νέων γεύσεων όσο και σε τομείς όπως το catering, με τις νεότερες γενιές της οικογένειας να εμπλέκονται ενεργά στη συνέχιση μιας γλυκιάς παράδοσης με (τι άλλο;) πολίτικες ρίζες. Όσο για το ίδιο το μιλφέιγ, παρά τα χρόνια που πέρασαν, παραμένει αναλλοίωτο: ένα τρυφερό, αέρινο γλύκισμα, που αναδίνει έντονα αίσθηση ξηρού καρπού, αφήνοντας μια επίγευση που διαρκεί. Ένα αφράτο, πάντα φρέσκο, μιλφέιγ με τραγανό φύλλο και σαντιγί που δεν ζαχαροφέρνει, αντάξιο της φήμης που το συνοδεύει. («Δέσποινα»: Χ. Τρικούπη 144, Νέα Ερυθραία, 8078533).
Irene: Προφιτερόλ
Σύμφωνα με τη δημιουργό του, Ιρέν Παπά, «δεν περιγράφεται, τρώγεται»! Εμείς πάλι, θα το προσπαθήσουμε: ένα εντυπωσιακό μπισκοτένιο μπολ με choux a Ia creme (η κρέμα ιδιαίτερα απαλή και αέρινη), περιχυμένο με δυνατή, πολύ γευστική, μαύρη σοκολάτα και γαρνιρισμένο με φραγκοστάφυλο και star fruit -όντως, μια από τις πιο εξαιρετικές εμφανίσεις στο στερέωμα της αθηναϊκής patisserie. Η πρώτη φορά που το μπισκότο με το εξωτικό σχήμα συνάντησε το σου και τη σοκολάτα ήταν τον Αύγουστο του 99 -και έκτοτε η συνταγή δεν άλλαξε καθόλου μορφή, καθώς το «ζύγισμα» των υλικών και το αισθητικό αποτέλεσμα, είναι φανερό, δεν χρειάζονται βελτίωση! Πίσω από την έμπνευση για την κατασκευή του κρύβεται ένας μικρός, απαιτητικός πελάτης: απαιτητικός διότι έτρωγε μόνο choux a Ia creme. Όταν έφτασε η ώρα για τα γενέθλιά του, έπρεπε να λυθεί το «πρόβλημα» του γλυκού. Η κ. Παπά, με παιχνιδιάρικη διάθεση, έβαλε τη φαντασία της να δουλέψει και, voila, ένα κορυφαίο γλυκό που έμελλε να γίνει όχι μόνο το πιο μοσχοπουλημένο, αλλά ίσως και το πιο χαρακτηριστικό του ξεχωριστού ζαχαροπλαστείου των βορείων προαστίων. («Irene»: Θησέως 57-59, Εκάλη, 6229226).
Friandises: Τούρτα κάστανο Mont Blanc
-t-
Μια αλπική ιδέα, τόσο στην έμπνευσή της όσο και στην εμφάνισή της: τον τόνο δίνει το λιωμένο κάστανο, με «ένθετα» σοκολατένια τσιπς, στηριγμένο στο παντεσπάνι και πλαισιωμένο με πλούσια σαντιγί. Το σύνολο αποκτά «χιονισμένη» όψη, καθώς η τελική νότα δίνεται από φλούδες σοκολάτας που πασπαλίζονται πάνω στη σαντιγί. Μια συναισθηματική σύνθεση, που πρωτοδημιουργήθηκε από τη Μαρία Κοτσίρη για «οικιακή» χρήση το 1983, εξωτερικεύοντας τις εικόνες που είχε αποτυπώσει κατά τη διάρκεια του γαμήλιου ταξιδιού της στις χιονισμένες Άλπεις, σε συνδυασμό με την ανάμνηση ενός δυνατού κομματιού τούρτας που είχε γευτεί σε ένα μικρό cafe-patisserie στη Λουκέρνη. Με μερικές βελτιώσεις στην εμφάνιση, έγινε ένα εξαιρετικό εποχικό γλυκό (διατίθεται από τον Οκτώβριο μέχρι και το Μάιο), που πρωτοστατεί στον κατάλογο του μαρουσιώτικου ζαχαροπλαστείου ήδη από το ξεκίνημά του το 1989. Τα γευστικά του πλεονεκτήματα είναι σαφή: το κάστανο είναι γλυκό, παρφουμαρισμένο και al dente, η σαντιγί άγλυκη, με τις φλούδες σοκολάτας να προσθέτουν μια «σκονισμένη» γλύκα άχνης στο (ελαφρύ και αεράτο) σύνολο. Ένα «κομμάτι» απαιτήσεων -το οποίο δημιουργεί και αυτό απαιτήσεις από τους θαυμαστές του, οπότε καλό είναι να το παραγγέλνουν νωρίτερα... («Friandises»: Σπ. Λούη 6 και Μητροπόλεως, Πλ. Κασταλίας, Μαρούσι, 8029166).
Αγαπητός: Τρίγωνο Πανοράματος
Μια γλυκιά, χαρακτηριστικά σαλονικιώτικη σπεσιαλιτέ, που συγκινεί ιδιαίτερα και τους κάτω των Τεμπών ουρανίσκους: το τρίγωνο Πανοράματος, το πιο δημοφιλές από τα μερακλίδικα γλυκά του «Αγαπητού» στο αθηναϊκό του υποκατάστημα. Κατασκευασμένο με την ίδια, πατροπαράδοτη, συνταγή του παππού Αγαπητού, που πρωτοκυκλοφόρησε στα πέριξ του Θερμαϊκού το 1944, το τρίγωνο στηρίζεται απαράβατα στα απλά, γευστικά του υλικά: φρεσκοψημενη σφολιάτα γεμισμένη με γλυκιά κρέμα. Σε μικρό και μεγάλο μέγεθος, προσφέρει γλυκές συγκινήσεις με τη σιροπιαστή του αίσθηση -και, βεβαίως, φωνάζει πως πρέπει να καταναλώνεται φρέσκο. Με αυτά τα δεδομένα, δεν είναι παράξενο που πουλά περίπου 800 μεγάλα και 1.000 μικρά τεμάχια την ημέρα, ξεπερνώντας άλλες λιχουδιές όπως το καζάν ντιπί, το ροδίνι και την υπόλοιπη ποικιλία γλυκών με κρέμα και σοκολάτα. Όσο για τον «Αγαπητό», μετρά εννέα καταστήματα, μαζί με αυτό της Καλαμαριάς που μόλις άνοιξε, κάτι που τον καθιστά τη μεγαλύτερη επιχείρηση σε αριθμό καταστημάτων και πωλήσεις στον τομέα της ζαχαροπλαστικής στη Βόρεια Ελλάδα. Ε, δεν είναι τυχαίο που στο www.agapitos.gr βρίσκεται και η πρώτη ελληνική ηλεκτρονική υπηρεσία για γλυκά και δώρα στο Ίντερνετ! («Αγαπητός»: Βουλής 7, Σύνταγμα, 3258110).
Ασημακόπουλος: Μους Σοκολάτα
Το ζαχαροπλαστείο της Χαριλάου Τρικούπη γεννήθηκε το 1915 στην ίδια ακριβώς θέση που βρίσκεται και σήμερα, από τους γονείς των σημερινών ιδιοκτητών. Πάντα ψηλά στην εκτίμηση των Αθηναίων γλυκατζήδων, φροντίζει να τους προμηθεύει με γεμάτες γεύσεις, συντηρώντας έτσι μια αίγλη που δεν χάνει ποτέ το φωτοστέφανό της. Σε αυτό συμβάλλει και η παράδοση: αμιγές γαλακτοπωλείο ως το 1950, ο «Ασημοκόπουλος» εξακολουθεί να δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο φρέσκο γάλα, που το προμηθεύεται καθημερινά από κτηνοτρόφους της Αττικής, και στο φρέσκο βούτυρο, που παράγεται στο εργαστήριό του. Ανάμεσα λοιπόν στις ευάριθμες ζαλιστικές προτάσεις, οι πελάτες του ζαχαροπλαστείου φαίνεται πως βάζουν πιο ψηλά τη μους σοκολάτας. Από τα πιο χαρακτηριστικά σε εμφάνιση αθηναϊκά γλυκά (τετράγωνο σχήμα, πλήρης επικάλυψη με χοντρό τρίμμα σοκολάτας υγείας), έχει ωραία, καλοδουλεμένη υφή, αλκοολούχες νότες που ανταγωνίζονται το σοκολατένιο κρεσέντο, και κυριολεκτικά χορταστικό τελικό αποτέλεσμα: μια πλούσια, θερμαντική, χειμωνιάτικη γεύση. Η οποία συναγωνίζεται όλες τις υπόλοιπες (και πολυποίκιλες) λιχουδιές που συναντά κανείς στις προθήκες του εξαρχειώτικου meeting point των μερακλήδων. («Ασημακόπουλος»: Χαριλάου Τρικούπη 82, Αθήνα, 3610092).
Γαλυφιανάκης: Γαλακτομπούρεκο
Ο Σωκράτης Γαλυφιανάκης, από αξιωματικός των Ενόπλων Δυνάμεων, έγινε «πατέρας» ενός εξαιρετικά διάσημου γαλακτομπούρεκου, μετά από τη συμμετοχή του σε μια φιλική συζήτηση μεταξύ ενός ιστορικού και ενός μάγειρα! Η κουβέντα γινόταν για τις μεθόδους συντήρησης των τροφίμων που κατείχαν οι Βυζαντινοί. Κάποια στιγμή έγινε και η αναφορά στο γαλακτομπούρεκο, ένα γλυκό που έλκει την καταγωγή του από εκείνα τα χρόνια, και η σύνδεση ήταν αναπόφευκτη. Η συνταγή υλοποιήθηκε πιλοτικά στις αρχές της δεκαετίας του 70 σε ένα κατάστημα στο Πόρτο Ράφτη. Η φήμη διαδόθηκε από στόμα σε στόμα, ώσπου σήμερα το όνομα Γαλυφιανάκης έφτασε να ταυτίζεται με το γαλακτομπούρεκο και τις σιροπιαστές συγκινήσεις. Με την back Ιο basics συνταγή απαράλλαχτη και το, βασικό για τη διάρκεια του αρώματος, βούτυρο να έρχεται κατευθείαν από το Μέτσοβο, δεν είναι περίεργο που το αποτέλεσμα έχει τόσους πιστούς. Απόηχοι μελιού στην μπουκιά, με τραγανό, σούπερ σιροπιαστό το φύλλο και την κρέμα να στέκεται στο ύψος της. Τελικό αποτέλεσμα αυθεντικό και σέρτικο, που έχει καταφέρει να συνδυάσει την all time classic απόλαυση του γαλακτομπούρεκου με την αβανταδόρικη και πανταχού παρούσα διάθεσή του, σε συνολικά οκτώ καταστήματα στην Ελλάδα. («Σ. Γαλυφιανάκης»: 17ης Νοεμβρίου 38, Ηλιούπολη, 9958788).
Au Delicieux: Τούρτα Καρέ
Ένα βελουτέ βομβίδιο σοκολάτας: αυτή είναι η αίσθηση που πλημμυρίζει το στόμα μόλις έρθει σε επαφή με την πρώτη κουταλιά από το «καρέ» του «Αυ Delicieux». Το οποίο δεν είναι μόνο το πιο ευπώλητο κομμάτι του γνωστού ζαχαροπλαστείου του Κολωνακίου, αλλά ίσως και το πιο αναγνωρίσιμο από τα προϊόντα του. Τόσο για την εμφάνισή του (χαρακτηριστικά καλυμμένο με φλούδες σοκολάτας γάλακτος), όσο και για τη δυνατή, ποιοτική του γεύση, με το aII chocolate παντεσπάνι να ισορροπεί εξαιρετικά με την πεντανόστιμη κύρια ύλη. Αποτέλεσμα; Βουτυράτο, με υπέροχη σοκολατένια επίγευση που διαρκεί χαρακτηριστικά, κάτι που αναμφισβήτητα οφείλεται στα επιλεγμένα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του: την κουβερτούρα Valrhona και το φρέσκο βούτυρο Ολλανδίας. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στις προθήκες το 1973 και έκτοτε δεν άλλαξε καθόλου μορφή, συνεχίζοντας έτσι την παράδοση και τη μεγάλη ιστορία του «Αυ Delicieux». Παρασκευάζεται διά χειρός του chef patissier Νικηφόρου Ναυπλιώτη και φαίνεται ότι διεγείρει πολύ δραστικά τα γευστικά κέντρα πολλών Αθηναίων, μια και καθημερινά «φεύγουν» 60 με 80 τούρτες -χωρίς να υπολογίσουμε τις πάστες. Με λίγα λόγια: ένα σοκολατένιο ποίημα που, εδώ και 28 χρόνια, δεν έχει σταματήσει να προκαλεί λαχτάρες! («Αυ Delicieux»: Κανάρη 17 και Σόλωνος, Κολωνάκι, 3611627).
Κωνσταντινίδης: Μιλφέιγ
Λίγο μετά τον πόλεμο, ο Λάζαρος Κωνσταντινίδης, γιος του Μικρασιάτη ιδρυτή του ζαχαροπλαστείου Γρηγορίου Κωνσταντινίδη, βρισκόταν στο εργαστήριό του και πειραματιζόταν με το μιλφέιγ. Ώσπου η γυναίκα του Ιωάννα του προτείνει να το γεμίσει απλώς με κρεμ πατισερί και να το επικαλύψει με σαντιγί. Αυτό ήταν. Ο «Κωνσταντινίδης» απέκτησε σήμα κατατεθέν και η Λάρισα κάτι σαν θεσμό: το προσκύνημα στα μιλφέιγ, αλλά και τα σιροπιαστά, τα τσουρέκια ή τα τρίγωνα είναι must για κάθε επισκέπτη της πρωτεύουσας του κάμπου. Έτσι, όταν το 1992 αποφασίστηκε η κάθοδος στην Αθήνα, η αποστολή στέφθηκε με επιτυχία, αφού πρόσθεσε πέντε νέα καταστήματα στα ήδη υπάρχοντα. Η συνταγή είναι λοιπόν απλή, δοκιμασμένη και πολλαπλώς επιτυχημένη. Σε μορφή κορμού, μικρής ή μεγάλης τούρτας και (τεράστιου) κομματιού, που φτιάχνονται μπροστά σας με υλικά το αγελαδινό θεσσαλικό γάλα, τη φρέσκια κρέμα γάλακτος και το φύλλο σφολιάτας, το μιλφέιγ, που παρασκευάζεται πια από την τρίτη γενιά της οικογένειας, κρατά απαράλλακτη στο χρόνο την κλασική γεύση του. Αύρα από άλλες εποχές, για pure γλυκατζήδες που απαιτούν από το γλυκό να τους γεμίζει και να το χορταίνουν! («Κωνστανηνίδης»: Λεωφ. Μεσογείων 86, Γουδί, 7711644).
Νανά Γιώτη: Σουφλέ Σοκολάτας
Πριν τα «γλυκά από σπίτι» εμφανιστούν στα Βριλήσσια το 1996, μόνο η οικογένεια και οι φίλοι της Αθηνάς Γιώτη είχαν το προνόμιο να γεύονται τις σπιτικές συνταγές που έφτιαχνε στην κουζίνα της και που στοιχειοθετούσαν τη μόνη σχέση που είχε με τη ζαχαροπλαστική. Η ιδέα της να στήσει ένα μαγαζί που στα γλυκά του θα διατηρούσε την οικιακή λογική (λίγες συνταγές, μικρές ποσότητες, φρέσκα υλικά, σπιτική παρασκευή στο χέρι ή με μικρά μίξερ) αποδείχθηκε εξαιρετικά πετυχημένη –και ανέδειξε ένα χαρακτηριστικό πρωταθλητή: το σουφλέ σοκολάτας. Κατ αρχάς, μέτρησε η πρακτική λύση στο βασικό τεχνικό πρόβλημα του γλυκού, ότι το σουφλέ πρέπει να ψήνεται επιτόπου: η κατασκευάστριά του, με το μικρό, έξτρα μυστικό της, κατάφερε να το προσφέρει ψημένο στον καταναλωτή, που μπορεί να το διατηρήσει στο ψυγείο. Και όταν το επιθυμήσει, το μόνο που έχει να κάνει είναι να το ζεστάνει Έτσι, το σουφλέ σοκολάτας «κατά βούλησιν» έγινε επιτυχία στη στιγμή. Όσο για τη γευστική του απόλαυση, δεν χρειάζονται πολλά λόγια, Αρκεί η κρύα κρέμα γάλακτος ή το παγωτό βανίλια να ποτίσουν το ζεστό σουφλέ με την αφράτη υφή. Μετά την πρώτη κουταλιά, η γλυκιά, τρυφερή και υπέροχα μυρωδάτη σοκολατένια αίσθηση «ανοίγει» και προσφέρει ιδιαίτερες χαρές στους γευστικούς κάλυκες... («Νανά Γιώτη»: Εθνικής Αντιστάσεως 30, Βριλήσσια, 6855122).
Palet: Προφιτερόλ
Μια σοκολατένια συνταγή από την Πόλη, με μερικές δικές του, ιδιαίτερες πινελιές: αυτή ήταν η έκπληξη που επιφύλασσε στη σύζυγό του (και σημερινή, μόνη πλέον, ιδιοκτήτρια) Ευφημία ο ιδρυτής του «Palet», Βασίλης Κορδελίδης, την ημέρα των εγκαινίων του καταστήματος το 1977, μια και γνώριζε πως το προφιτερόλ ήταν από μικρή ηλικία το αγαπημένο της γλυκό. Έτσι, εκτός από μια ιδιαίτερη επετειακή σημειολογία, ταυτόχρονα με τη γέννηση του το «Palet» απέκτησε και το δυνατό του χαρτί: το προφιτερόλ, είτε στη μορφή της τούρτας-«βουνό», είτε σε ατομικά κυπελλάκια, αποτελεί σήμερα το 1/3 των πωλήσεων στο ζαχαροπλαστείο του Καλαμακίου. Το ατού του είναι τα υλικά: ειδικά η σοκολάτα δεν αγοράζεται από κάποια γνωστή φίρμα, αλλά παρασκευάζεται εξαρχής στο εργαστήριο του «Palet» -δεν είναι τυχαίο ότι, πριν από τον ερχομό στην Αθήνα, το ζεύγος Κορδελίδη λειτουργούσε από τα τέλη της δεκαετίας του 60 μια μικρή σοκολατοποιία στην Πόλη. Όσο για το ίδιο βτο γλυκό, φέρει τα χαρακτηριστικά σημάδια της καταγωγής του: παλιομοδίτικη εμφάνιση και γευστικότατο αποτέλεσμα, όπου το «βουνό» των σου με την ωραία κρέμα στηρίζεται σε δαντελωτή σαντιγί και η νοσταλγική, νόστιμη, όπως την ξέραμε σοκολάτα γάλακτος δίνει το τελικό touch. («Palet»: Θουκυδίδου 50, Καλαμάκι, 9828154, 9834077).
