Η Πεντάμορφη και το Τέρας

Εντυπωσιακή και θεαματικότατη, αλλά πολύ πιο ρηχή κινηματογραφικά από την εκδοχή του Ζαν Κοκτό διασκευή του κλασικού παραμυθιού. Σε επίπεδο εικονογραφίας, σκηνικών και κοστουμιών, ειδικά, οι επιδόσεις της ταινίας είναι γουστόζικα χολιγουντιανές. Η πλημμυρίδα των ψηφιακών εφέ, όμως, όπως και η αδυναμία της να εμφυσήσει αυθεντικό συναίσθημα σ’ αυτή την κομψή (συνεχής αναφορά σε ρομαντικούς πίνακες), μα ψυχρή κατασκευή, αφαιρούν τον ποιητικό οίστρο και την αφηγηματική ευαισθησία που έχει ανάγκη αυτή η συγκινητική ιστορία πάθους.