Το Τσίρκο

Το «Τσίρκο» μπορεί να θεωρείται ένα μικρότερης σημασίας έργο του Τσάπλιν σε σύγκριση με τα αριστουργηματικά «Ο Χρυσοθήρας» και «Τα Φώτα της Πόλης», αποτελεί όμως και πάλι έκφραση μιας ιδιοφυΐας κι ένα έξοχο προοίμιο για τον μελαγχολικό Τσάπλιν που πρόκειται ν' ακολουθήσει. Μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του δημιουργού της, το «Τσίρκο» είναι διάσημο για τις κωμικές στιγμές της, ωστόσο το πιο ευφυές εύρημα είναι οι σκηνές όπου ο ήρωας αποτυγχάνει ως επαγγελματίας κλόουν, ενώ αντίθετα προκαλεί (άθελά του) το γέλιο όταν παραμένει Σαρλό, δηλαδή ένας κλόουν της αληθινής ζωής. Εξάλλου όλη η ταινία είναι μια παραβολή πάνω στους μηχανισμούς του θεάματος κι αυτό της δίνει ένα μοντερνισμό που ενδεχομένως δεν έχουν άλλες (καλύτερες) ταινίες του Τσάπλιν.