Σλοβενία: «Here for you» – Maraya
Ραδιοφωνικών προδιαγραφών τραγούδι ερμηνευμένο με τη μύτη, που αν το ξέχναγαν από το playlist για μια ώρα θα ξεψυχούσε. Bonus το air violin της χορεύτριας που έχει πάθει κάτι μεταξύ τάνγκο και podium σε club της παραλιακής, καθώς και τα σήμα-κατατεθέν ακουστικά, τα οποία σε κάνουν να θέλεις να ξαναπεράσουν το κομμάτι μια φορά μήπως και το πουν καλύτερα.
Γαλλία: «N’oubliez pas» – Lisa Angell
Νομίζοντας ότι τραγουδά σε σχολική γιορτή για εθνική επέτειο, η συμπαθής τραγουδίστρια δίνει νέο νόημα στην έκφραση «κρατάω το φανάρι»: θα τραγουδάει την ώρα που θα βάζουμε στα πιάτα το φαγητό από το ντελίβερι και θα σερβίρουμε τα ποτά. Συγνώμη που θεωρούμε πως η Eurovision δεν είναι η κατάλληλη περίσταση για να θυμηθούμε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ισραήλ: «Golden boy» – Nadav Guedj
Η πιο κακόγουστη συμμετοχή της διοργάνωσης ξεκινάει σαν ένα ανώδυνο τραγούδι boy μπάντας και στο πρώτο λεπτό μεταμορφώνεται στον απόλυτο τσιφτετελο-εφιάλτη. «Τρία λεπτά, πρέπει να φύγω» λέει ο τραγουδιστής στο τέλος. Θα προτιμούσαμε να μην είχε έρθει καθόλου. Παρακαλούμε επίσης να απομακρύνετε από την οθόνη όποιον έχει έστω ένα ζευγάρι Stansmith ή New Balance: αυτό το παπούτσι-τάμα στον φτερωτό Ερμή είναι μια προσβολή για τον κλάδο της υποδηματοποιίας.
Εσθονία: «Goodbye to yesterday» – Elina Born & Stig Rästa
Με χημεία χειρότερη κι από της Jennifer Lopez με τον Ralph Fiennes στην «Καμαριέρα», η Elina και o Stig τραγουδούν για μια σχέση που τελείωσε. Καλύτερα που συνέβη αυτό, γιατί αν ο χωρισμός είναι τόσο υποτονικός, σκέψου πόσο ανιαρή ήταν η σχέση τους.
Ηνωμένο Βασίλειο: «Still in love with you» - Electro Velvet
Εκεί που λες ότι η Αγγλία έπιασε πάτο, εμφανίζεται αυτό το electro-τσάρλεστον με τους ανόητους στίχους «Θα σου ’ρθει φτέρνισμα/θα κολλήσεις επικίνδυνες αρρώστιες/να φροντίζεις τον εαυτό σου όταν λείπω/σ’ αγαπώ ακόμα». Θα μπορούσε να είναι το τραγούδι τίτλων του «Joy».
Αρμενία: «Face The Shadow» – Genealogy
Τα πράγματα σοβαρεύουν. Έξι τραγουδιστές με αρμενική καταγωγή από διαφορετικές χώρες (μία από αυτούς έχει και ελληνική υπηκοότητα κι ένας μοιάζει με τον Πέτρο Ίμβριο) τραγουδούν μια οπερατική μπαλάντα (κάτι σαν την Bonnie Tyler στη Σκάλα του Μιλάνου) που μιλάει για την ειρήνη, την ενότητα και την αγάπη – βασικά, για τη γενοκτονία των Αρμενίων, οπότε ξέρουμε ποιοι δεν θα δώσουν ούτε ένα βαθμό. Μετά το διαγωνισμό, οι Genealogy θα θυμηθούν παλιές ιστορίες από τον πόλεμο στο μπαρ του ξενοδοχείου με τη Γαλλίδα.
Λιθουανία: «This Time» – Monika Linkytė and Vaidas Baumila
Θα πρέπει να φιληθούν περισσότερες από δύο φορές και να κάνουν ακόμη περισσότερα στη σσκηνή για να μας πείσουν να τους δώσουμε σημασία. Άσε που αν ο Λιθουανός κλώνος του Γιάννη Πλούταρχου φιλάει την παρτενέρ του, δεν θα χρειάζεται να ακούμε την ξεκούρδιστη φωνή της.
Σερβία: «Beauty never lies» – Bojana Stamenov
Το σύνδρομο «Adele» (επεξήγηση: «Δεν έχουν σημασία τα παραπανίσια κιλά μπροστά σ’ αυτή την αγγελική φωνή που έκανε την κριτική επιτροπή του ριάλιτι να χειροκροτάει όρθια») έχει χτυπήσει ένα τραγούδι που άνετα θα συνόδευε βιβλίο αυτοβοήθειας γραμμένο από τηλεψυχολόγο. Το μήνυμά του για την αξία της εσωτερικής ομορφιάς μοιάζει βγαλμένο από μονόλογο πρωινατζούς σε φιλοσοφικό οίστρο, ενώ η eurodance κορύφωση απλώς κάνει τα πράγματα εντελώς ’90s.
Νορβηγία: «A monster like me» – Mørland & Debrah Scarlett
Τώρα, σοβαρά, είναι αυτό φαβορί; Είναι «σκοτεινό» τραγούδι; Έχετε δει ποτέ έστω μια ταινία του Tim Burton;
Σουηδία: «Heroes» – Måns Zelmerlöw
Η επιτομή της pop. Ξεχειλίζει ενέργεια, κλέβει πανέξυπνα από παντού (πιανάκια EDM, κιθαριστικά country licks) και δημιουργεί απίστευτη ευφορία: μέσα σε τρία λεπτά πιστεύεις ακράδαντα ότι αύριο θα σταματήσουν όλοι οι πόλεμοι, ότι ο γύρος που τρως είναι από Kobe beef, ότι θα βρεις αμέσως πάρκινγκ στο ιστορικό τρίγωνο όπου θα κατέβεις μετά για ποτό κι ότι η ΕΡΤ με τη νέα διοίκηση θα φτιάχνει σειρές σαν το «House of Cards».
Κύπρος: «One thing I should have done» – John Karayiannis
Το look του 20χρονου τραγουδιστή θυμίζει στολή bartender στο αθηναϊκό downtown και τον Δημήτρη Χορν στο «Μια ζωή την έχουμε». Το τραγούδι μιλάει για «αυτό που θα έπρεπε να έχει κάνει»: Μήπως να είχε φορέσει άλλο σκελετό; Μήπως να είχε δεχτεί επιρροές όπως όλοι οι άλλοι συμπατριώτες του από την Άννα Βίσση; Πάντως, δεν μπορεί, πρέπει να υπάρχει ένα κρατίδιο της πλατείας Αγίας Ειρήνης που να τον ψήφισε για να πάει στον τελικό...
Αυστραλία: «Tonight again» – Guy Sebastian
Επειδή κάνουν το ντεμπούτο τους και πρέπει να είναι πιο χαρούμενοι κι από όταν δεν εμφανίζεται καρχαρίας την ώρα που κάνουν μπάνιο, θα τους κάνουμε τη χάρη να μη σχολιάσουμε τη συμμετοχή τους.
Βέλγιο: «Rhythm Inside» – Loïc Nottet
Ο νεαρός έχει γράψει τη μουσική, έχει επιμεληθεί τη χορογραφία, έχει σχεδιάσει τη σκηνική παρουσίαση, οπότε ανακηρύσσεται ο επίσημος Χριστόφορος Παπακαλιάτης του Βελγίου. Έχει ακούσει τόση Sia και Lorde στη ζωή του όση δεν έχουν ακούσει οι τοίχοι των στούντιο ηχογράφησης των δύο τραγουδιστριών και σίγουρα το αγαπημένο του τραγούδι είναι το «They don't really care about us» του Michael Jackson.
Αυστρία: «I am yours» – The Makemakes
Βρήκαμε μούσια, ας βγάλουμε άλλη μια συμμετοχή.
Ελλάδα: «One last breath» – Μαρία Έλενα Κυριάκου
Mπαλάντα που θα μπορούσε να ονομάζεται και «One last yawn», κατευθείαν από τον κάδο όπου πετάνε τα outtakes της Celine Dion. Ο Γιώργος Καπουτζίδης τη χαρακτήρισε «συγκινητική, καθηλωτική, δυναμική». Μάλλον ετοιμάζεται για κριτής σε talent show.
Μαυροβούνιο: «Knez» – Adio
Κλείσε τα μάτια και πες μου τι βλέπεις: αν όχι τον Σταύρο Σιόλα και τον Νίκο Βέρτη μαζί να τραγουδούν το θέμα τίτλων τουρκικής σαπουνόπερας, τότε ξαναδοκίμασε.
Γερμανία: «Black Smoke» – Ann Sophie
Κάποτε στη Γερμανία βλέποντας ένα δωμάτιο σε μια παραδοσιακή πανσιόν για να το νοικιάσουμε, πιέσαμε το στρώμα για να δοκιμάσουμε αν είναι μαλακό. Βγαίνοντας από το δωμάτιο, η ιδιοκτήτρια τέντωσε πίσω μας το σημείο του σεντονιού που είχαμε ακουμπήσει (χωρίς να τσαλακώσουμε). Είναι σαν να τη βλέπω να φορά τα καλά της και να τραγουδά τη φετινή γερμανική συμμετοχή.
Πολωνία: «In the name of love» – Monika Kuszyńska
Κάποτε θα γίνει ένα πείραμα: θα βάλουν σε ένα χρυσόψαρο την μπαλάντα της Μαρίας-Έλενας Κυριάκου κι αυτήν εδώ, και θα δουν με ποια το χρυσόψαρο θα καταρρίψει το ρεκόρ βραχυπρόθεσμης μνήμης του είδους του. Άριστες οι προθέσεις (η τραγουδίστρια είναι παραπληγική), αλλά το βαρετό να λέγεται.
Λετονία: «Love injected» – Aminata
Björk και FKA twigs σε διαστάσεις σταδίου. Πάμε άλλη μία για όσους έχουν περιορισμένες αναφορές: Björk και FKA twigs!
Ρουμανία: «De la capat» – Voltaj
Οι Ρουμάνοι παίζουν πονηρά, στέλνοντας ένα τραγούδι που θα δοκιμάσει τα όρια της πολιτικής ορθότητάς σου αν αποπειραθείς να το σχολιάσεις. Ωστόσο ο αφόρητα radio friendly ήχος ακυρώνει κάθε καλή πρόθεση, όπως στην περίπτωση της Πολωνίας.
Ισπανία: «Amanecer» – Edurne
Άλλη μια επική φαντασία, που αποδεικνύει ότι το «Game of Thrones» έχει τεράστια διείσδυση στην pop κουλτούρα, απλώς κάποιοι το μεταφέρουν ως «Ζίνα» ή, άντε στην καλύτερη περίπτωση, «Τιτανομαχία».
Ουγγαρία: «Wars for nothing» – Boggie
Με τίτλο ταιριαστό σε έκθεση μαθητή που κάνει τα πρώτα του βήματα στην ανακάλυψη του κόσμου (αλλά και σε εισήγηση μέλους της Βουλής των Εφήβων/tweet ρομαντικού account/ατάκα ήρωα από την «Εθνική Ελλάδας»), αυτή την ξέψυχη αντιπολεμική χιπστερομπαλάντα φαντάζεσαι να την τραγουδάει υποψήφια των καλλιστείων την ώρα που κάνει πρόβα μέχρι να πετύχει την καλύτερη πόζα με τη βραδινή τουαλέτα.
Γεωργία: «Warrior» – Nina Sublatti
Πρόσεξε τι θα πεις και τι θα γράψεις, γιατί η Nina μπορεί να εισβάλει με τσεκούρι στο σπίτι και, στην καλύτερη περίπτωση, να σου σπάσει το CD της Ruslana ή, στη χειρότερη, να σου κόψει το κεφάλι όπως επιτάσσουν οι αρχαίες γεωργιανές φεμινιστικές παραδόσεις. Να της αναγνωρίσουμε πάντως ότι στο τραγούδι χρησιμοποιεί, έστω και χωρίς προφανή λόγο, χημική ορολογία.
Αζερμπαϊτζάν: «Hour of the wolf» – Elnur Huseynov
Μια δυσοίωνη μπαλάντα της αϋπνίας και της άγνοιας για τη βαλεριάνα, που βάζει άλλο ένα λιθαράκι στον ιστριονικό ξεπεσμό του αντρικού φύλου. Υπομονή, άλλες τρεις μπαλάντες έμειναν!
Ρωσία: «A million voices» – Polina Gagarina
Κάποια που μοιάζει με την Πάρις Χίλτον και εκπροσωπεί τη Ρωσία τραγουδάει –χωρίς ίχνος ειρωνείας και πραγματικής κοινωνικής ευαισθησίας– στίχους όπως «Είμαστε άνθρωποι του κόσμου/διαφορετικοί κι όμως ίδιοι/πιστεύουμε σε ένα όνειρο», αναφερόμενη είτε σε κάποιον αγωγό φυσικού αερίου είτε στις απαντήσεις των υποψηφίων στα καλλιστεία.
Αλβανία: «I’m alive» – Elhaida Dani
Ό,τι και να ’παθε, ευτυχώς η Elhaida είναι καλά, είναι ζωντανή, κοντά μας, αν και κάποιες στιγμές θυμάται τι πέρασε και τραγουδάει «Άι άι άι α». Αν, βέβαια, κρίνουμε από την κόμμωση, το χειρότερο που μπορεί να της συνέβη είναι να της είπε ο Τρύφωνας Σαμαράς σε κάποιο μπουζουξίδικο ότι δεν του αρέσουν τα μαλλιά της.
Ιταλία: «Grande amore» – Il Volo
Τρεις νεαροί που ήταν αγέννητοι όταν ξεπουλούσαν στα στάδια ο Παβαρότι, ο Ντομίνγκο και ο Καρέρας, ολοκληρώνουν με μια γκράντε βαρεμάρα αυτήν τη χρονιά της μπαλάντας. Να πάει και να μην ξαναγυρίσει!
