Ο αιρετικός και αυθεντικός κύριος Φο παραμένει ένας θεατρικός δυναμίτης που ευφραίνει και προβληματίζει. Ο Παντελής Δεντάκης αξιοποίησε επιτυχημένα το στοιχείο της φάρσας χωρίς να ευτελίζει το κομμάτι της κοινωνικοπολιτικής καταγγελίας.
Το ταμείο είναι μείον και οι νοικοκυρές του Μιλάνου περνούν στην αντεπίθεση. Απελπισμένες από την ακρίβεια εισβάλλουν στο σουπερμάρκετ και αποφασίζουν να μοιραστούν τα αγαθά. Γεμίζουν τις σακούλες με ό,τι βρουν μπροστά τους, από ζαρζαβατικά και ρύζι μέχρι καναβουρόσπορους και σκυλοτροφές, που εν τέλει μέσα στο κλίμα ανέχειας καταλήγει να γίνει εκλεκτό έδεσμα ακόμα και για τους ανθρώπους. Για την απελπισμένη και επαναστατημένη Αντωνία (Κάτια Γέρου) είναι αυτονόητο ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή κι αυτό διεκδικεί, όμως αναγκάζεται να κρύψει τα «κλοπιμαία» από τον κομμουνιστή άντρα της, τον Τζοβάνι (Γιώργος Μακρής).
Το σπίτι του νομοταγούς προλετάριου συνδικαλιστή μετατρέπεται σε γιάφκα και από εκεί περνούν μια και καλά έγκυος (Ερατώ Πίσση), ο φτωχός σύζυγός της (Πέτρος Σπυρόπουλος), ένας αναρχικός κι ένας συστημικός αστυνομικός (και οι δυο ερμηνεύονται από τον Χρήστο Μαλάκη). Η αγριότητα του καπιταλισμού, η κατάχρηση εξουσίας και οι ιδεοληψίες με τις ευλογίες της εκκλησίας ελάχιστα άλλαξαν από το 1974, που γράφτηκε το «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», μέσα στις συνθήκες της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, όμως, το 2010, ο Φο ένιωσε την ανάγκη να επικαιροποιήσει την αντιεξουσιαστική σάτιρά του.
Ο Παντελής Δεντάκης είδε το «Δεν πληρώνομαι, δεν πληρώνω» ως ένα μάθημα εκλαΐκευσης, αλλά όχι απλούστευσης, σύνθετων υπαρξιακών ή πολιτικών εννοιών. Το έργο άλλωστε (όπως και ο ίδιος ο Φο) «αγαπάει» τον επί σκηνής αυτοσχεδιασμό καθώς διαδραματίζεται σε ένα σύμπαν παλιάτσων και φτωχοδιάβολων. Η σκηνοθετική γραμμή τον ενθάρρυνε, όμως οι ηθοποιοί, με εξαίρεση τον Γιώργο Μακρή, ναι μεν έμειναν συνεπείς, αλλά δεν έδωσαν το κάτι παραπάνω, δεν ενεργοποίησαν το σώμα και τη βιρτουοζιτέ τους. Η παράσταση δεν αφήνει περιθώριο να μη συμμαχήσεις με τις ιδέες του Φο, που ξεσκεπάζει την ανθρώπινη αδυναμία και στηλιτεύει την κατάχρηση εξουσίας, το δογματισμό, τον παραλογισμό και τη βία με τον πιο έξυπνο τρόπο.
ΤΕΧΝΗΣ «ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ» Φρυνίχου 14, Πλάκα, 2103222464. Διάρκεια 90΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Δεν πληρώνομαι, δεν πληρώνω
Χρησιμοποιώντας κωμικοτραγικά γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις, η παράσταση χλευάζει τις πρακτικές της εξουσίας, την αγριότητα του καπιταλισμού αλλά και την εγκληματική συνέργεια της θρησκείας