Σκηνοθέτης της παράστασης «Στέλλα Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου που ανεβαίνει στο Χώρα (5/12) και δεξί χέρι του Σταμάτη Φασουλή, ο Γιώργος Λύρας, μας αποκαλύπτει σκέψεις του για την παράσταση αλλά και για τη σχέση του με το θέατρο.
Που σε ξέρω
Συνεργάζομαι 12 χρόνια με τον Σταμάτη Φασουλή, περίπου 40 παραγωγές μαζί. Στην πρώτη έπαιξα κιόλας . Ήταν μια επιθεώρηση το 2005 στο θέατρο Χορν «Το τρέντυ θα σφυρίξει τρεις φορές». Μετά έπαιξα και στην περιοδεία των «Ορνίθων» του Θεάτρου Τέχνης το 2008. Τότε ήταν η τελευταία φορά. Μετά μόνο σκηνοθεσία και πολύ δουλειά με τον Σταμάτη , στις μεταφράσεις, στις διασκευές, στο στήσιμο των παραστάσεων. Πριν δύο χρόνια σκηνοθέτησα μόνος για πρώτη φορά τον «Βουρκόλακα» του Αργύρη Εφταλιώτη με τη Νένα Μεντή στο θέατρο Αποθήκη. Τότε ίδρυσα και την ομάδα μου. Την ομάδα «Μπουλούκι» - η Νένα την βάφτισε έξοχα που ναι, είναι και η ψυχή και ο μέγας υποστηρικτής αυτής της κίνησης, με στόχο την υποστήριξη και την προώθηση του Ελληνικού έργου.
Που αλλού σε βρίσκω
Στο θέατρο «Από Μηχανής» κάθε Τετάρτη και Πέμπτη παίζεται η παράσταση «No man’s Land (Aller Retour / Βαρώσια 13 Ιουλίου)» δύο καινούρια άπαιχτα έργα, της Alexandra Badea σε μια ενιαία παράσταση. Παίζουν τρεις εξαιρετικοί νέοι ηθοποιοί : ο Ηλιάς Λάτσης, η Άρτεμις Γρύμπλα και η Βένια Σταματιάδη που το μετέφρασε κιόλας. Εκεί έκανα τη σκηνοθεσία και τη δραματουργική επεξεργασία των μονόπρακτων ώστε να γίνουν ένα έργο. Στον Ελληνικό Κόσμο, στις πρόβες της Νίκης του Χρήστου Χωμενίδη σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή. Κάναμε μαζί τη θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος. Και βέβαια πάντα, στο Χώρα σε για τη «Στέλλα Βιολάντη (Έρως Εσταυρωμένος)». Μ’ αυτόν τον εξαιρετικό θίασο που με κάνει να νιώθω κάθε μέρα τυχερός και ευτυχής που συνεργαζόμαστε.
Πες μου κάτι για το θέατρο
Είναι σπάνια τέχνη. Ζωοποιός, άχρονη και άφθαρτη. Έχει επιβιώσει περισσότερα από 2000 χρόνια μέσα από πολέμους, καταστροφές, αφανισμούς φυλών. Το θέατρο δεν είναι πολυτέλεια για τον άνθρωπο. Είναι μια μορφή επικοινωνίας πολύ κοντά στη φύση του. Δεν έχω κάνει άλλο επάγγελμα ποτέ μου. Δουλεύω απ’ τα 18 μου στο θέατρο και κάθε μέρα το ανακαλύπτω και γοητεύομαι απ’ τις δυνάμεις του. Ένα απ΄ τα πιο γοητευτικά του χαρακτηριστικά κατά τη γνώμη μου είναι η ομαδικότητα που προϋποθέτει. Το θέατρο είναι μια δημόσια πράξη. Δεν είναι μοναχικό. Απαιτεί συνεργασία πολλών ανθρώπων και συνδιαλλαγή με περισσότερους ακόμα για να προχωρήσει. Αυτό και μόνο είναι ζωτικότατο.
Η παράσταση που σε έχει συγκινήσει περισσότερο
Δεν έχω μια να ξεχωρίσω. Κουβαλάω πολλές αγαπημένες παραστάσεις. Που με έχουν επηρεάσει βαθιά. Δεν συμπεριλαμβάνω αυτές που έχω δουλέψει, οι περισσότερες είναι με τον Σταμάτη και είναι όλες πολύ αγαπημένες μου. Τους έχω αδυναμία γιατί τις είδα απ’ την πρώτη μέρα της δημιουργίας τους και γιατί είμαι μεγάλος θαυμαστής του τρόπου με τον οποίο δουλεύει ο Σταμάτης. Από άλλες λοιπόν ο «Ίωνας» της Λυδίας Κονιόρδου. Η «Μήδεια» του Δημήτρη Παπαϊωάννου, η «Ορέστεια» του Δημήτρη Λιγνάδη στην Πειραματική, οι παραστάσεις του Λευτέρη Βογιατζή και πολλές πολλές άλλες. Έχουμε πολύ καλό θέατρο στην Ελλάδα.
Αποφάσισα να σκηνοθετήσω την «Στέλλα Βιολάντη (Έρως Εσταυρωμένος)» γιατί είναι ένα κείμενο με σπάνια χαρίσματα. Εξαιρετικά γοητευτικό. Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα να εργαστώ πάνω σ αυτό το κείμενο για να διαπιστώσω και να επικοινωνήσω την διαχρονικότητα του. Δεν έχει καμία φθορά απ’ το χρόνο. Το έργο αυτό δεν είναι παλιό. Ξεθωριασμένο. Η δυναμική του είναι ολόφρεσκια.
Οι θεατές θα ήθελα να προσέξουν τις αρετές του έργου, την εξαιρετική δουλειά των ηθοποιών. Αυτά θέλω σε κάθε παράσταση που κάνω. Ευθύνη μου νομίζω είναι να αναδειχθεί η δυναμική του έργου και οι ερμηνείες των ηθοποιών. Με αφορά πολύ η αφήγηση της ιστορίας και η επικοινωνία της με την πλατεία.
Αποκάλυψε μου την πιο αγαπημένη σου σκηνή
Προσπαθώ κάθε μέρα να διαλέξω και μου είναι αδύνατο. Είναι κάθε σκηνή εξαιρετικά σημαντική για την ανάπτυξη της αφήγησης αλλά με τρόπο τόσο μαγικό. Δεν μπορώ να απορρίψω καμία. Ανακαλύπτω θησαυρούς στην κάθε σκηνή. Η οικονομία του είναι εξωφρενική. Σχεδόν δεν πετάς ούτε ένα «και».
Off the record
Εύχομαι να μπορώ να συνεχίσω να κάνω θέατρο. Με τρομάζουν πολύ οι μέρες που διανύουμε δυστυχώς. Θέλω να παραμείνω δημιουργικός και παραγωγικός. Έχω ήδη στο μυαλό μου κάποια σχέδια για το μέλλον του Μπουλουκιού. Την πιστεύω πολύ αυτή την ομάδα και της έχω μεγάλη αγάπη. Θέλω να μπορώ να ελπίζω και να εργάζομαι.
Περισσότερες πληροφορίες
Στέλλα Βιολάντη (Έρως Εσταυρωμένος)
Η Στέλλα διεκδικεί την προσωπική της ελευθερία και τα δικαιώματά της σε ένα έργο ανοιχτό σε αναγνώσεις