Ένα "Θέατρο Μνήμης" στήνει η Maja Djordjevic στα Dio Horia

Με την ευκαιρία της έκθεσης, δημοσιεύεται κατάλογος που περιλαμβάνει πλούσιο φωτογραφικό υλικό, καθώς και συνοδευτικό κείμενο της Ana Bogdanovic.

Maja Djordjevic Theatre of Memories

Τα Dio Horia παρουσιάζουν την ατομική έκθεση της Maja Djordjevic, "Theatre of Memories": 8 ζωγραφικές εγκαταστάσεις και 7 έργα βίντεο της καλλιτέχνιδας θα βρίσκονται στην γκαλερί στην Ακρόπολη από τις 4 Φεβρουαρίου. Με την ευκαιρία της έκθεσης, δημοσιεύεται κατάλογος που περιλαμβάνει πλούσιο φωτογραφικό υλικό, καθώς και συνοδευτικό κείμενο της Ana Bogdanovic.

Maja Djordjevic Theatre of Memories
Maja Djordjevic "Stay with me, and don't look back". Oil and enamel on canvas, with free-standing frame, 193 x 153 x 10 cm - 2022

Σύμφωνα με την τελευταία, στις πρόσφατες δημιουργίες της η Maja Djordjevic εξερευνά την έννοια της ευθραυστότητας, εκθέτοντας τους παιδικότροπους χαρακτήρες της, τους επίμονους πρωταγωνιστές των ζωγραφικών της επινοήσεων, στη σκηνογραφία μια φαντασιακής εικόνας που αναπτύσσεται σε σχέση με την ιδέα του θεάτρου της μνήμης.

Ο Ιταλός φιλόσοφος Giulio Camillo σχεδίασε το έργο Θέατρο της Μνήμης τον 16ο αιώνα, ως ένα ιδεώδες αρχιτεκτόνημα που θα χωρικοποιούσε την ανθρώπινη γνώση όλου του κόσμου. Ο σχεδιασμός του αναπαράγει τη δομή του αρχαίου θεάτρου, αντιστρέφοντας όμως τη σχέση μεταξύ σκηνής και κοινού καθώς τοποθετεί τον θεατή επί σκηνής, εκτεθειμένο στη μνήμη της ανθρώπινης γνώσης που είναι τακτοποιημένη στο κατασκεύασμα του αμφιθεάτρου. Με εφαλτήριο αυτή τη μετατόπιση στη σχέση έκθεσης μεταξύ υποκειμένου και αντικειμενοποιημένης μνήμης, η Maja Djordjevic τοποθετεί τις μορφές-alter ego της σε θεατρικές καταστάσεις όπου λειτουργούν τόσο ως ευάλωτα υποκείμενα όσο και ως αντικείμενα των ανακλήσεων στην προσωπική μνήμη της καλλιτέχνιδας.

Maja Djordjevic Theatre of Memories

Οι ζωγραφικές διαδικασίες της Maja Djordjevic συνδέονται με τις τεχνικές της δημιουργίας ψηφιακών εικόνων με ένα απλό λογισμικό σχεδίασης το οποίο ήταν εξαιρετικά δημοφιλές στα παιδιά κατά τη δεκαετία του 1990 και με το οποίο έπαιζε συχνά και η ίδια η καλλιτέχνιδα μεγαλώνοντας. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι πρώτες, διαπλαστικές εμπειρίες της στη ζωγραφική πηγάζουν από τα σκαριφήματα και τα σκίτσα που δημιουργούσε στο MS Paint ως μιας μορφής εικονογραφικό ημερολόγιο που κρατούσε ως μικρό κορίτσι, διατηρώντας ζωντανές τις ιδιωτικές αναμνήσεις της με τη μορφή αρχείων jpeg ή tiff. Η αμεσότητα της μεταφοράς πραγματικών καθημερινών βιωμάτων σε εφήμερες ψηφιακές εικόνες αποτέλεσε τη βάση μιας ιδιαίτερης αυτοβιογραφίας, η οποία επιτελείται μέσα από τους χαρακτήρες-σκαριφήματα των μικρών κοριτσιών και αγοριών που εμφανίζονται ως πρωταγωνιστές και αφηγητές στους πίνακες ζωγραφικής της. Ως εκ τούτου, το Θέατρο της Μνήμης που δημιουργεί μέσα στον εκθεσιακό χώρο δεν φαντάζει μόνο ως σκηνικό έκθεσης της ευθραυστότητας με όρους σύγχρονων σωματικών βιωμάτων, παραμορφωμένων και αποσυντεθειμένων μέσω τεχνολογικών διαμεσολαβήσεων, αλλά και ως ένα είδος δραματουργικής αντιπαράθεσης με προσωπικές μνήμες, φόβους και ελπίδες. 

Καθώς η καλλιτέχνης επιμένει να ζωγραφίζει καμβάδες καμουφλαρισμένους με ράστερ γραφικών υπολογιστή και τοποθετημένους ως αντικείμενα στον εκθεσιακό χώρο, προκύπτει ένα παράδοξο μεταξύ της ψηφιακής και της υλικής εικόνας, το οποίο αμφισβητεί εκ νέου την έννοια της συγκεκριμενότητας του μέσου της ζωγραφικής. Φαντάζει ως αμφίσημος σχολιασμός της ζωγράφου σχετικά με τον σύγχρονο κόσμο μας της ανεξέλεγκτης, ατελείωτης και συχνά χαοτικής κυκλοφορίας ψηφιακών εικόνων, όπου όλα έχουν ήδη ιδωθεί και υπάρχουν σε μια αιώνια κύλιση της οθόνης: αν η ζωγραφική δεν μπορεί να το νικήσει αυτό, τότε θα πρέπει να συμπαραταχθεί με αυτό. Σε έναν τέτοιο κόσμο-των-εικόνων, η ζωγραφική εκτίθεται στην πρόκληση να απορροφήσει και να οικειοποιηθεί τον μηχανισμό αντίπαλων τρόπων παραγωγής εικόνας προκειμένου να διατηρήσει τη ζωτικότητά της. Η Maja Djordjevic βρίσκει στην ευθραυστότητα την αντίσταση της ζωγραφικής προς αποκατάσταση του επίκαιρου της πρακτικής της. Ή, όπως κραυγάζουν τα δύο σώματα δεμένα με ταινία στο κρεβάτι που επιπλέει στη θάλασσα στον πίνακά της: "Fragile together, always and forever! Εύθραυστοι μαζί, πάντα και για πάντα!".

Εγκαίνια: 4/2 (7-10 μ.μ.)

Info: Dio Horia Ακρόπολη | 4/2-14/3 | Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Παρ.: 11 π.μ. - 7 μ.μ., Σαβ.: 11 π.μ. - 6 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη

Διαβάστε Επίσης

Περισσότερες πληροφορίες

Dio Horia Ακρόπολη

Λεμπέση 5-7 & Πορίνου 16, Ακρόπολη
  • Βινιέτες Τεχνών - City life

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Τέχνες

Το Σπίτι των Αλαγιωτών γιορτάζει τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων

Ο χώρος πολιτισμού ALAYA ανοίγει τις πόρτες του με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
17/05/2024

Το Athens Digital Arts Festival ανατρέχει σε 20 στιγμές από τα 20 χρόνια πορείας του

Με αφορμή την επετειακή επιστροφή του φεστιβάλ, ο ιδρυτής του Ηλίας Χατζηχριστοδούλου γράφει για τις στιγμές που σημάδεψαν το ADAF αλλά και τον ίδιο.

"Poor Things", Athens Photo Festival και νέες εκθέσεις στο Μουσείο Μπενάκη

Το μουσείο ανακοίνωσε το νέο πρόγραμμα εκθέσεων που θα εγκαινιαστεί τον Ιούνιο.

"Before and After Science": Ο ΝΕΟΝ εκθέτει στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών

Ο ΝΕΟΝ αναθέτει στην Ίριδα Τουλιάτου την υλοποίηση του Έργου στην Πόλη 2024.

"Η Άγνωστη Νήσος": Σοφία Κυριακού και Λία Πέτρου καλούν το κοινό σ’ έναν υπαρξιακό περίπατο

Οι δύο καλλιτέχνιδες φτιάχνουν έναν ιδιοσυγκρασιακό και ευαίσθητο διάλογο πάνω στις στερεοτυπικές μας αντιλήψεις γύρω από την περιήγηση.

Νύχτα Μουσείων στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας

Εκθέσεις, δημιουργικά εργαστήρια για παιδιά αλλά και συναυλία μαθητών του Μουσικού Σχολείου Αθήνας, στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2024.

Το 20ο Athens Digital Arts Festival είναι γεγονός!

Ξεκινάει σήμερα το μεγαλύτερο ελληνικό φεστιβάλ αφιερωμένο στις ψηφιακές τέχνες, κάνοντας μια ψηφιακή επανάσταση μέσα στα Πρώην Δικαστήρια Σανταρόζα και την Πλατεία Δικαιοσύνης.