Σπάνια μία κινηματογραφική ταινία είχε τόσο μεγάλο ανυπόμονο κοινό έτοιμο να... πληρώσει όσο-όσο για να την δει (στο κάτω-κάτω αναφερόμαστε σε επτά βιβλίων έπος και την πλέον φιλόδοξη δουλειά στην καριέρα του Stephen King) και σπάνια η όποια αυτή ταινία κατόρθωσε να ανταποκριθεί σε αντιρεαλιστικά μεγάλες προσδοκίες, όμως ακόμη κι έτσι το The Dark Tower δυστυχώς έπεσε πάρα πολύ μακριά από τον στόχο του απλώς αξιοπρεπούς. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο επειδή δεν σέβεται σε κανέναν βαθμό το πρωτογενές υλικό του, αλλά κυρίως επειδή ως φιλμ αυτό καθ' αυτό δεν λειτουργεί σωστά σε κανένα επίπεδο. Το κακό μοντάζ και ο αφρόντιστος ρυθμός δεν μπορούν να καλυφθούν από τις φιλότιμες ερμηνείες των Elba και McConaughey ή από τα καλά ειδικά εφέ: το the Dark Tower με την προσέγγιση που ακολούθησε δεν μπορούσε να είναι ποτέ αληθινά καλή ταινία. Με αυτό ως δεδομένο οι οικιακές εκδόσεις ξεκινούν αμέσως-αμέσως με ντεζαβαντάζ αλλά οι εκδοχές σε Blu-ray/Ultra HD Blu-ray - στην ελληνική αγορά διατίθεται και μόνο του το πρώτο και το πρώτο με το δεύτερο μαζί - δεν βοηθούν τον εαυτό τους τουλάχιστον στον οπτικοακουστικό τομέα. Αυτός είναι απλώς καλός και στο πλαίσιο της εικόνας και του ήχου που περιμένει κανείς από τα δύο φορμά υψηλής και υπερυψηλής ευκρίνειας σήμερα, όχι κάτι αξιοσημείωτο.
Εκπληκτικά, τα extras είναι προσεγμένα κι ενδιαφέροντα (!), ειδικά για εκείνους κι εκείνες που έχουν διαβάσει τα βιβλία του King, αλλά φυσικά δεν μπορούν ν' αποτελέσουν από μόνα τους λόγο απόκτησης του Blu-ray ή του Ultra HD Blu-ray. Μία πολύ μεγάλη χαμένη ευκαιρία για την Sony και την κινηματογραφία του φανταστικού.
