Στην καλύτερη χρονιά του, το εστιατόριο με την πρωτοποριακή κουζίνα ωριμάζει, βαθαίνει τη νοστιμιά των εξαντρίκ σπεσιαλιτέ του και δίνει στην κουζίνα του αποφασιστικά ελληνικό χρώμα.
Σκηνικό: Δεν θα ήταν άστοχο να παρομοιάσεις το «Funky Gourmet» με πρωτοποριακή θεατρική σκηνή – από πολλές απόψεις. Καταρχάς επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν σερβίρει την κουζίνα του με συμβατικό τρόπο. Στο τραπέζι στήνονται πικνίκ πάνω σε πέτρες και καρό τραπεζομάντιλα, απελευθερώνονται μυρωδάτοι ατμοί που στήνουν ομιχλώδεις εικόνες σαν σκηνές από τον Χάρι Πότερ, τα πιάτα μπορεί να αντικατασταθούν από όστρακα ή να παρουσιάζονται σαν βραχιόλια σε μαύρες κοσμηματοθήκες, οι σπεσιαλιτέ έχουν ονόματα που θυμίζουν θεατρικά έργα ή κινηματογραφικές ταινίες.
Το καλοκουρδισμένο, επαγγελματικό και με γνώση σέρβις έχει ανάλογη θεατρικότητα και υπογραμμίζει τη διαφορετική εμπειρία που απολαμβάνεις τρώγοντας εδώ. Όμως και η ίδια η σάλα του εστιατορίου με την ντιζαϊνάτη λευκή επίπλωση μοιάζει με μοντέρνα σκηνή: ένα γυάλινο «κουτί» που δίνει φουλ θέα σε εικόνες παλιάς Αθήνας μέσα από τα ωραία κτίρια της γειτονιάς. Αυτήν την περίοδο στο μαύρο τοίχο του χώρου εκτίθενται τα εξαιρετικά ασπρόμαυρα έργα της Εύας Μήταλα με ρέοντα sci fi συναισθηματισμό που θυμίζει προχωρημένα κόμικς.
Ελληνικό technomotion: Η Γεωργιάννα Χιλιαδάκη και ο Νίκος Ρούσσος υλοποίησαν εξαρχής στο εστιατόριό τους την ιδέα της προχωρημένης πολυαισθητικής γαστρονομίας με καλομελετημένες conceptual προτάσεις. αυτό που ευρέως λέγεται μοριακή γαστρονομία, αλλά στο «Funky Gourmet» έχει εξελιχτεί ενσωματώνοντας και ιδέες της σκανδιναβικής σχολής – ειδικά στον τομέα των πρώτων υλών. Η προσπάθειά τους αναγνωρίστηκε και ανταμείφθηκε με Χρυσό Σκούφο και πέρυσι με 2o αστέρι Michelin. Ένα δείπνο στο «Funky Gourmet» εκτείνεται σε 16 πιάτα-στάδια. αν δεν κλείσεις έγκαιρα τραπέζι, δεν θα μπορέσεις να το χαρείς, αφού το εστιατόριο γεμίζει πολύ γρήγορα παρά το κόστος του (€ 130 ή € 100) . Ιδού λοιπόν μερικά από τα πιο δυνατά στιγμιότυπα που δοκιμάσαμε. Από τις 5 μπουκιές του Picnic, ο κεφτές διεκδικεί τα εύσημα με το εξαιρετικό του τηγάνισμα, τη ζουμερότητα σε κοντράστ με το εξαιρετικό τραγάνισμα και την κομψή του υφή, η οποία οφείλεται στο φουαγκρά που περιέχει ο κιμάς! Άλλη μία εξαιρετική εκδοχή παραδοσιακού πιάτου είναι το βελούδινο παστίτσιο, παρφουμαρισμένο με το άρωμα φουντουκιού που δίνει το beurre noisette με το οποίο το περιχύνουν μπροστά σου.
Η κακαβιά shabu-shabu είναι η έξυπνη ελληνική εφαρμογή μιας ιαπωνικής ιδέας: «ψήνεις» την ωμή σφυρίδα με την τελεία μιας πυκνής ντοματένιας πάστας σε μια πεντανόστιμη λεμονάτη κακαβιά, την οποία στη συνέχεια απολαμβάνεις ως… ποτό. Η λιτότητα της εκπληκτικής καραβίδας Χίου με τη γλυκύτατη και μια σταλιά ιωδιούχα γεύση συγκρίνεται ανέτως με μια ανάλογη που σερβίριζε παλιότερα το «Noma». Τα σαλιγκάρια με «ριζότο» από κριθάρι και φρεσκοτριμμένη τρούφα είναι μια comfort σπεσιαλιτέ υψηλού επιπέδου η οποία εξελίσσει την ιδέα των σαλιγκαριών μπουργκινιόν. Η ντελικάτη «βρομιά» του μυαλού σε σάλτσα-ξινούτσικο βελούδο conceptualίζει στο πλαίσιο της «Σιωπής του αμνού». Η «Φέτα που ήθελε να γίνει παντζάρι» είναι μια ευφάνταστη δημιουργία με σπάνια παλαιωμένη φέτα λουστραρισμένη με γκλάσο παντζαριού και «χιόνι» ελαιόλαδου με καρύδια. Η χωριάτικη σαλάτα σε γρανίτα απλώς άπαιχτη. Το χρυσό «βραχιόλι» από πέτσα γάλακτος με γέμιση ξηρών καρπών και η σούπα σοκολάτας με ποικιλία υφών είναι επιδόρπια αντάξια των κυρίως. Κορυφαίο όλων όμως το αβγοτάραχο Μεσολογγίου με λευκή σοκολάτα και ξύσμα lime: ένας εκπληκτικός και παράτολμος συνδυασμός που θα μπορούσε να σερβίρεται σε οποιοδήποτε τριάστερο εστιατόριο στον κόσμο!
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 11/2.
