Αυτό κι αν είναι όνομα μαγαζιού. Ο Δημήτρης Λίτινας και ο Kirios Criton στήνουν ένα απρόβλεπτο, απελευθερωτικό μουσικό μπαρ-ρέστοραν, έξω από τις καθιερωμένες πιάτσες. Ανάμεσα σε συνεργεία και αντιπροσωπίες αυτοκινήτων, σε μια παλιά αποθήκη του Βοτανικού η οποία τώρα διαμορφώνεται, εξηγούν στον Δημήτρη Αντωνόπουλο τα σχέδιά τους.
Είμαι μεσημέρι, ώρα 2.30 μ.μ., σε μια ψηλοτάβανη αποθήκη του 1932 γωνία Ιεράς Οδού και Βεροίας, η οποία στέγασε την πρώτη αντιπροσωπία της Volkswagen. Γύρω μου χαμός, τούβλα, οικοδομικά υλικά, σκαλωσιές και σκάλες, κι ένα γλυκό φως που περνάει από τα τζάμια. Εδώ «ξαναχτυπά» έπειτα από αρκετά χρόνια σιωπής ο Δημήτρης Λίτινας. Τον συναντάω να ετοιμάζει το καινούργιο του μαγαζί. Δίπλα του ο στενός συνεργάτης του από τον καιρό του «Αριστερά-Δεξιά», ο Kirios Criton.
Ακριβώς τι γίνεται εδώ;
K.C.: Το πρώτο όνομα που είχαμε σκεφτεί να του δώσουμε ήταν «Χύμα», επειδή χύμα θα είναι. Στον τοίχο κάτω από το παράθυρο θέλω να βάλω απ’ άκρη σ’ άκρη τον «Μυστικό δείπνο» του Άντι Γουόρχολ από τον οποίο θα λείπει ο Ιησούς! Μου αρέσει να βάζω διλήμματα, να γεμίζω το μυαλό των ανθρώπων με απορίες, αυτό το έργο ήταν ο βασικός όρος μου για να ασχοληθώ με το μαγαζί.
Και πώς προέκυψε τελικά το «Θα σε κάνω βασίλισσα»;
Δ.Λ.: Όταν ξεκινήσαμε το μαγαζί, νοικιάζονταν και τα διπλανά καταστήματα, οπότε ο Kirios Criton πρότεινε να ανοίξουμε κι ένα κυριλέ, αθυρόστομο μπαρ στο οποίο να σερβίρουν drag queens και να το πούμε «Θα σε κάνω βασίλισσα». Η γυναίκα μου Νάντια ονειρεύεται τη στιγμή που θα πάρει τηλέφωνο ο κ. Τάδε στο μαγαζί και θα του απαντήσει: «“Θα σε κάνω βασίλισσα”, λέγετε παρακαλώ!» (γέλια)
K.C.: Είχαμε σκεφτεί και το «Favela» αλλά είναι έτοιμο ψωμί, ενώ με το «Βασίλισσα» υπάρχει έκπληξη, αναπάντεχο, περιέργεια, παιχνίδι. Περιμένεις ότι θα είναι όλα γυαλιστερά, όμως εκτός από το φωτισμό της υπέροχης ξύλινης στέγης, τον Γουόρχολ και τα κεριά στα τραπέζια δεν θα υπάρχει άλλο στολίδι. Θα διατηρηθεί η αίσθηση του κτιρίου όπως το βλέπουμε, με τσιμεντοκονίες και άγριο σοβάτισμα. Στη «γέφυρα» πάνω από το μπαρ θα ανεβαίνεις από μια σιδερένια σκάλα και δίπλα της θα υπάρχει μια μεταλλική κατασκευή όπως αυτή που είχαμε στο κελάρι του «Αριστερά-Δεξιά» γεμάτη κρασιά. Η «γέφυρα» θέλουμε να είναι ζωντανή. θα γίνονται εικαστικές εγκαταστάσεις με επιμέλεια δική μου.
Τα τραπέζια θα είναι στρωμένα με τραπεζομάντιλο και ναπερόν και οι καρέκλες θα είναι της ταβέρνας, στο φυσικό τους χρώμα, χωρίς βερνίκια. Σε αυτό το ανάμεικτο σκηνικό μπορεί να σου έρθει φαγητό σε ένα πιάτο Hermes που θα παραπέμπει στη… βασίλισσα, μπορεί όμως και σε ένα κεσεδάκι – κολάζ της πολυτέλειας με το χύμα. Η τετράγωνη μπάρα θα επενδυθεί με μεταλλικούς οδηγούς για γυψοσανίδες και οι τουαλέτες θα είναι όντως φαβέλα, με σανίδες από παλέτες και στέγη από παλιά λαμαρίνα.
Αναρωτιέμαι τι θα είναι τελικά αυτό το μαγαζί...
Δ.Λ.: Στο μπαρ θα υπάρχει μια «βιβλιοθήκη» παλαιωμένων αποσταγμάτων με πάνω από 150 διαφορετικές ετικέτες κι επίκεντρο 70-80 malt ουίσκι. Θα έχουμε επίσης μια λίστα-ραχοκοκαλιά 100-150 ετικετών με καλά ελληνικά και ξένα κρασιά. Το ποτήρι θα κοστίζει € 2,50. Θεωρώ απαράδεκτο να πληρώνεις € 4 το ποτήρι για ένα φτηνό κρασί όπως συμβαίνει ευρέως σήμερα. Εδώ θα πίνεις ένα γεμάτο ποτήρι κρασί (175 ml) από 10-12 καλές και φτηνές ετικέτες του Νέου Κόσμου (διάφορες ποικιλίες σταφυλιών), που δεν θα τελειώνει σε δύο γουλιές. Θα υπάρχουν επίσης 5-10 πολύ καλά κρασιά με το ποτήρι. Οι τιμές μας θα είναι χαμηλές. Τα πράγματα θα τιμολογηθούν όσο αξίζουν, δεν θα επιβαρυνθούν με επενδύσεις και τις αποσβέσεις τους, ούτε με κάποια υπεραξία.
Και το φαγητό;
Δ.Λ.: Θα έχουμε έναν κατάλογο με πάνω από 30 ελληνικά και ξένα τυριά χωρισμένα σε κατηγορίες, σκέτα αλλά και ψημένα, ζεστά ή λιωμένα. Θα υπάρχουν και διαλεγμένα αλλαντικά, καπνιστά και μαρινάτα ψάρια, πατέ –ακόμη κι ένα φουαγκρά ίσως–, όπως και πιάτα για να φάει κάποιος γρήγορα, νόστιμα και φτηνά π.χ. μπρουσκέτες με ωραία πράγματα επάνω τους. Ένα απλό κρέας με πατάτες, χωρίς σάλτσες, για να πιεις κόκκινο κρασί, ένα μαγειρευτό στο φούρνο και μια μακαρονάδα θα συμπληρώνουν τις προτάσεις μας.
Τι μουσική θα χρωματίζει το μαγαζί;
Δ.Λ.: Θα υπάρχουν live, όχι όμως σταθερό άκαμπτο πρόγραμμα. Ο τζαζ πιανίστας Δημήτρης Καλατζής και ο Βασίλης Δρογκάρης, ο ακορντεονίστας του Σταύρου Ξαρχάκου που είναι εξαιρετικός σε τάνγκο και λαϊκά, θα είναι οι βασικοί μας συνεργάτες, αλλά μπορεί λ.χ. να έρθει η Δήμητρα Γαλάνη μια βραδιά να πει εκτάκτως δύο τραγούδια. Θα παίζουν έθνικ, τζαζ κι ελληνικά που τους ταιριάζουν με εξαιρετικό ήχο. Ανάλογες θα είναι και οι μουσικές επιλογές του DJ. Ρυθμό θα δίνουμε αργά, όχι όμως με λαϊκά, αλλά με κομμάτια τύπου Gadjo Dilo. Το «Θα σε κάνω βασίλισσα» δεν είναι ελληνάδικο, ούτε club για να παίζει house.
