Μαύρο Πρόβατο

Νόστιμα πιάτα και χαμηλές τιμές σε ένα αξιοπρόσεχτο σύνολο που αξίζει το βαθμό του και κάτι περισσότερο.

Το μητρικό μαγαζί βρίσκεται στο Παγκράτι, για την ακρίβεια σε ένα «μίζερο» δρόμο πίσω από την ελκυστική Πλατεία Προσκόπων. Παρ’ όλα αυτά, αποτελεί success story και στα δύο χρόνια λειτουργίας του έδειξε σε όσους έχουν μάτια και μυαλό, τι μπορεί να πετύχει ένας έξυπνος επιχειρηματίας που κάνει μια έντιμη πρόταση στο ταλαιπωρημένο οικονομικά κοινό. Πρόσφατα, το Μαύρο Πρόβατο απέκτησε αδελφάκι στα Μελίσσια.
Στην πρώτη μου απόπειρα να το επισκεφθώ ένα Σάββατο μεσημέρι (τηλεφώνησα για κράτηση δύο ημέρες πριν) δεν κατάφερα να βρω τραπέζι. Το κατάφερα με τη δεύτερη (ευτυχώς πάλι με τηλεφωνική κράτηση) μια Τετάρτη βράδυ. Ευτυχώς. Παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη μέρα είναι μάλλον ουδέτερη (για να μη πω σχετικά κακή) σε ό,τι αφορά την πληρότητα των σχετικών χώρων, την ώρα που έφευγα το μαγαζί ήταν γεμάτο. Μέτρησα περίπου εκατό άτομα με κάποια τραπέζια να έχουν ήδη «διπλώσει».

Ας ασχοληθούμε όμως με το «δια ταύτα», δηλαδή με το γιατί το Μαύρο Πρόβατο» είναι ένα επιτυχημένο μαγαζί που γεμίζει. Σε ό,τι αφορά το χώρο, η εικόνα συνοψίζεται σε δύο λέξεις. Απλό και σύγχρονο. Άφθονο γυαλί που επιτρέπει στο μάτι να ανοίγεται προς τα έξω, καλοβαλμένα τραπεζοκαθίσματα, χρώματα γήινα και μια ανοιχτή (περίπου) κουζίνα, δημιουργούν ένα σύνολο απλό και ευχάριστο που κερδίζει σε ζωντάνια χάρη στον κόσμο. Είναι λίγο θορυβώδες χωρίς όμως να ξεπερνάει τα όρια. Το «αμπαλάζ» επομένως είναι καλό αλλά αυτό από μόνο του δεν φτάνει. Χρειάζεται και καλό περιεχόμενο. Σε επίπεδο μενού το Μαύρο Πρόβατο κάνει περίπου σαράντα προτάσεις, από τις οποίες πέντε-έξι μπορούν να θεωρηθούν σαν κύρια πιάτα. Η γενική αίσθηση είναι αυτή ενός μεζεδοπωλείου με πιάτα απλά μεν αλλά και λίγο ψαγμένα.

Το σύνολο κάθε άλλο παρά μονότονο είναι και δίνει ιδέες για ενδιαφέρουσες επιλογές που μπορούν να κάνουν το βράδυ (ή και το μεσημέρι) γευστικά ευχάριστο. Ιδού μερικά παραδείγματα. Η σαλάτα Μυρτώ (λαχανικά, ψημένο μανούρι, ξηροί καρποί, πορτοκάλι και σος βατόμουρο) είναι πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα γευστικά. Θα ήθελε ίσως λίγο περισσότερο λάδι (πιθανώς σησαμέλαιο) και λίγο λιγότερο πορτοκάλι αλλά γενικά κάθεται καλά. Καλό, χωρίς παρατηρήσεις και κυρίως τρυφερό – σωστά ψημένο είναι το συκώτι με μπαχαρικά. Νόστιμα είναι και τα πιτάκια Καισαρείας, τα οποία όμως χάνουν γιατί λείπει τελείως το τραγανό – κρουστό στοιχείο από περίβλημα. Σε ό,τι αφορά στα πιάτα που μπορούν να θεωρηθούν σαν κύρια, η ζουμάτη μακαρονάδα αν και απλή στην εμφάνισή της, είναι πολύ καλή. Το ίδιο περίπου ισχύει και για το αρνάκι «Μαύρο Πρόβατο» στο λαδόχαρτο με μυρωδικά. Τα προτείνω και τα δύο.

Σε επίπεδο επιδορπίων η εικόνα εξακολουθεί να είναι ενδιαφέρουσα κυρίως χάρις το αρκετά πληθωρικό μιλφέιγ και τη μους λεμονιού. Η wine list είναι σχεδόν ανύπαρκτη και το κρασί χύμα κινείται στα όρια του αξιοπρεπούς. Με βάση όλα αυτά, το Μαύρο Πρόβατο είναι ένα εστιατόριο / μεζεδοπωλείο που προτείνει καλό φαγητό σε ένα ευχάριστο χώρο και τα καταφέρνει με ένα αντίτιμο που κινείται ανάμεσα στα 15 και στα 25 ευρώ. Νομίζω ότι οι των Μελισσίων και των πέριξ προαστίων αξίζει τον κόπο να το τιμήσουν δια της παρουσίας τους.

Τιμή κατ’ άτομο: 15-25 ευρώ / χωρίς το κρασί