Malabar

Ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της αττικής ριβιέρας, το οποίο βρίσκεται φέτος στην καλύτερή του φάση.

Oriental lounge: Μου αρέσουν τα χαλιά και τα έπιπλα τοποθετημένα με πολύ στιλ γύρω από την πισίνα και ταξιδεύω σε ανατολίτικο lounge κάθε φορά που μπαίνω στο «Malabar». Κρεβάτια-νησίδες με μαξιλάρες για άραγμα, αιθέρια υφάσματα που ανεμίζουν στον αέρα και κάνουν την ψυχή σου να χαλαρώνει και να ταξιδεύει, φανάρια με κεριά... Το εστιατόριο του ξενοδοχείου «The Margi» στη Βουλιαγμένη είναι ένα από τα πιο όμορφα στην πόλη. Τα γλυκά γήινα χρώματα κοντράρονται πολύ όμορφα με το γαλάζιο της πισίνας και δημιουργούν μαζί με τα πεύκα γύρω από την αυλή αλλά και τα φυτά ένα ονειρεμένο σκηνικό –θαρρείς βγαλμένο από ταινία–, ενώ η καλοδιαλεγμένη lounge μουσική (με πολύ καλό ήχο) καρυκεύει με ακόμη περισσότερη καλοκαιρινή αίσθηση τη βραδιά. Σε έναν τόσο όμορφο χώρο, και με τόσο καλή κουζίνα, είναι αληθινό κελεπούρι να πας εκεί μια Τρίτη και να πληρώσεις μόνο € 25 για ένα μενού τριών πιάτων!

Signature μοντέρνα μεσογειακή κουζίνα: Ο Παναγιώτης Γιακαλής είναι ένας νέος, ανερχόμενος σεφ, ο οποίος εξελίσσει και βελτιώνει την κουζίνα του χρόνο με το χρόνο. Και απ’ ό,τι φαίνεται έχει θέσει υψηλούς στόχους, αφού από το φθινόπωρο το ξενοδοχείο «The Margi» θα λανσάρει τη δική του φάρμα, όπου θα καλλιεργούνται όλα τα λαχανικά που χρησιμοποιεί και η κουζίνα θα διαθέτει φρέσκα αβγά από τις κότες που βόσκουν εκεί γύρω. Τα εξαιρετικά υλικά είναι η βάση για την πολύ καλή μαγειρική του Γιακαλή. Ένα προοίμιό της, εν είδει καλωσορίσματος, είναι και η σούπα ντομάτας: σαρκώδες umami με παχύ πέλος και μαζί του απόλυτα ταιρια­στή κρέμα ξινότυρου, η οποία το κοντράρει και το αναδεικνύει. Στο μενού υπάρχουν κάποια πολύ­ χαρακτηριστικά πιάτα του σεφ που αξίζει να δοκιμάσει κάποιος. Όπως η τεμπούρα του γαύρου. το εθνικό μας ψαράκι έρχεται εξευγενισμένο και άψογα τηγανισμένο σε ωραιότατο κουρκούτι, σερβιρισμένο σε νεο-ταβερνέ στιλ (με λαδόχαρτο μέσα σε συρμάτινο καλαθάκι), με αρμόζουσα μαγιονέζα λεμονιού και δίπλα μπρουσκέτες με ψιλοκομμένη ντοματούλα και σπέσιαλ μαρινάτο γαύρο. Ο τέλεια ψημένος μπακαλιάρος επίσης έχει πάνω του κρούστα aioli να απλώνει ντελικάτο σκορδάτο… δράμα και δίπλα έναν al dente τραχανά βουτηγμένο σε πυκνή μυρωδάτη­ ντομάτα, που θυμίζει Ελλάδα στα καλύτερά της. Δύο είναι οι καινούργιες δημιουργίες –ερωτεύσιμες και οι δύο– που στέλνουν την κουζίνα πάνω από το μέσο όρο της: ένα φανταστικό λαβράκι από τη μία, με πολυεπίπεδη γεύση συνδυασμένη με την ιωδιούχα γλύκα του αχινού, αρμυρίκια και σοταρισμένο στην εντέλεια (τραγανό και ζουμερό) καλαμαράκι, κι ένα εκπληκτικό κοτόπουλο μαγειρεμένο εν κενώ, από την άλλη, με ωραία κρούστα προσούτο (τραγανή umami νοστιμάδα) και φαντεζί, αλλά καθόλου σαν κολόνια γαρνιτούρα από maki με πεπόνι και ρύζι μπασμάτι μαγειρεμένο σε γάλα καρύδας. Το «τοπίο» με σπαράγγια, μελάτο αβγό σε κρούστα ψωμιού­, jamon iberico, παρμεζάνα και coulis μαϊντανού το προτείνω επειδή είναι γεμάτο καλλιτεχνικές αντιστίξεις. Όπως και το κριθαρότο για τη ρουστίκ νοστιμιά του, συνδυασμένη με σαφράν, τσορίθο και ψητό μεδούλι με κρούστα μυρωδικών και κάσιους. Όσο για τα γλυκά, ωραιότατο το τραγανιστό μιλφέιγ μετά σαφρανέ κρέμας και παγωτού ελληνικού καφέ και σκέτο βελούδο η κρεμ μπριλέ με ανανά και παγωτό καρύδα.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 30/7.