Ιταλικό στέκι δίπλα στο κύμα. Επιτυχημένη συνέχεια του κλασικού Cosa Nostra στο Μοναστηράκι.
Cosa Nostra και θάλασσα ειδικά σε ένα ξύλινο ντεκ του Μικρολίμανου με θέα τα λικνιζόμενα κότερα, εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να αποτελούν ταιριαστό ζευγάρι. Παρ΄όλα αυτά, το νεογέννητο (περίπου τριών μηνών) αδελφάκι του ομώνυμου μοναστηρακιώτικου εστιατορίου τα καταφέρνει καλά. Η γενική αίσθηση του ανοικτού, δίπλα στη θάλασσα χώρου παραπέμπει στη Νότια Ιταλία και κερδίζει πόντους με ρετρό πινελιές όπως οι δύο παλιοί “κουλοχέρηδες”, η μηχανή του εσπρέσο, ένα παλιό ξύλινο ψυγείο και άλλα μικροαντικείμενα που δημιουργούν ατμόσφαιρα. Το σύνολο ντύνεται μουσικά (ίσως με υπερβολική ένταση ήχου) με μουσικές swing-jazz που τονίζουν ακόμα περισσότερο τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του χώρου.
Στον κατάλογο η Ιταλία είναι σχεδόν πανταχού παρούσα και η μόνη διαφορά σε σχέση με το στεριανό αδελφάκι του στο Μοναστηράκι είναι κάποιες θαλασσινές πινελιές σε αρκετά πιάτα. Από αυτά που δοκίμασα τα Linguini Cosa Nostra (καραβίδες, μύδια, λευκή σος με κρασί), η Πίτσα Rucola (μοτσαρέλα, προσούτο, ρόκα, ντομάτα) και η Ταλιάτα Angus beef ήταν τα επικρατέστερα και άξια προσοχής. Τα αχνιστά μύδια και οι γιαχνί αχιβάδες αντίθετα, αν και νόστιμα, έπασχαν από την σχετικά μικρή περιεκτικότητα των οστρακοειδών σε σάρκα. Τέλος, στα γενικώς καλά επιδόρπια το τιραμισού σερβιρισμένο σε ποτήρι κέρδισε όλες τις ψήφους του τραπεζιού.
Σε όλα αυτά αξίζει τον κόπο να προσθέσουμε και το ότι το Cosa Nostra σαν opening συμπληρώνει γευστικά την περιοχή του Μικρολίμανου και ταυτόχρονα προτείνει ένα χώρο με ιδιαίτερο ατμοσφαιρικό ύφος. Λαμβάνοντας υπ'όψιν και το καλό φαγητό, με λίγες αντιμετωπίσιμες αδυναμίες, θα έλεγα ότι αν σας έλκει το Μικρολίμανο, και η διάθεση σας δεν είναι για ψάρι, το συγκεκριμένο εστιατόριο είναι συνολικά μια αξιόλογη πρόταση.
Πλήρες δείπνο: 25-35€/άτομο, χωρίς το κρασί.
