Andaman

Γράφει στα Κάτω Πετράλωνα ένα ταϊλανδέζικο στόρι με ­στιλάτη έθνικ εικονογράφηση και γεύση από galangal, καυτερούτσικο πράσινο κάρι αλλά και αρωματικό γάλα καρύδας.

Μια συστάδα νησιών­ στον κόλπο της Βεγγάλης έδωσε το όνομά της στο ταϊλανδέζικο εστιατόριο που άνοιξαν ο Παύλος Πότσιος, ο Ρωμανός Λόκτεβ και ο Δημήτρης Κουτρουβιδέας στα Κάτω Πετράλωνα. Οι τρεις τους πήραν πριν από λίγο καιρό μια πρώην μουσική ταβέρνα δυο βήματα από την Πειραιώς, στο ύψος του Praktiker, την έβαψαν με έθνικ πινέλο και πάτησαν restart σε τελείως διαφορετική λογική, άνευ λαϊκών και μπριζόλας.
Κόκκινοι τοίχοι, γαλαζο-πράσινο ταβάνι, καφασωτά στα παράθυρα πίσω από το μπαρ, μπαμπού και υφάσματα, κολόνες καλαμωτές, φλοράλ μοτίβα στα καναπεδάκια, παγώνια και γυναικεία ειδώλια στους τοίχους, κουρτίνες-λωρίδες και πλεκτά φωτιστικά στήνουν μια ζεστή, χειροποίητη exotica που δεν βαραίνει από το φολκλόρ. Αν κρίνω από το πώς το πέτυχα μεσοβδόμαδα, με λίγες παρέες ανάμεσα στα 25 και 40 και την κονσόλα να κινείται από τη Μεσόγειο μέχρι την Ασία, άνετα κατεβάζεις το γενικό διακόπτη και χαλαρώνεις έχοντας ένα Κir Royal με lime στο χέρι ή ένα δροσερό Andaman, με ρούμι, μάνγκο, τζίντζερ και βασιλικό (θα σας τα πούνε, κατάλογο με κοκτέιλ ακόμη δεν έχουν). Και το σέρβις μάλλον χαλαρό ήταν, μια γρήγορο και μια αργό – νομίζω ότι χρειάζεται να ρυθμίσει λίγο το τέμπο του.
Η παρουσία του Ρωμανού, ωστόσο, είναι καταλυτική στην περίπτωση που θέλεις έξτρα πληροφορίες για όσα θα βρεις στο χειροποίητο κατάλογο (μοιάζει λίγο με λεύκωμα), ο οποίος προσγειώνεται τροφαντός στο τραπέζι – σου δίνει και μια ιδέα για τις πολύ λογικές τιμές. Ήδη από τη σούπα η κουζίνα που πιλοτάρουν ο Ταϊλανδός κ. Λα και η επίσης Ταϊλανδή κ. Τικ έχει την αρωματική «αδρεναλίνη» των γεύσεων της πατρίδας τους. Συνήθως πάω γραμμή για tom yum. Στην προκειμένη με κέρδισε η μυρωδάτη ισορροπία μιας σούπας Tom kha kai με κοτόπουλο, γάλα καρύδας, μανιτάρια, galangal και φύλλα kafir lime για έξτρα αρωματικό­ boost.

Πολύ καλοφτιαγμένα ήταν και τα dumplings ατμού με χοιρινό, τα οποία ήρθαν στο καλαθάκι τους, πασπαλισμένα φρέσκο­ κόλιαν­δρο. Τα lad na, πλατιές νούγες που στον κατάλογο θα τις βρείτε είτε με κοτόπουλο, είτε με χοιρινό, είτε με γαρίδες, υπάρχουν και σε μια τρίτη χαρακτηριστικά ταϊλανδέζικη εκδοχή, η οποία μιξάρει και τα τρία με διά­φορα λαχανικά: baby corn, καρότο, κρεμμύδι κ.ά. Αυτή διαλέξαμε, αλλά –χωρίς να είναι κακή– δεν μπορώ να πω ότι ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου. παρά την πληθώρα υλικών, το αποτέλεσμα γευστικά ήταν λίγο φλατ.
Για μένα θα έπρεπε να έρχεται στο τραπέζι με τσίλι, πίκλες, ζάχαρη (συνηθίζεται στην Ταϊλάνδη), για να μπορείς να ανεβάσεις λίγο­ την ένταση ή τέλος πάντων να τη φέρεις κάπως στα μέτρα σου. Το goonco sauce makan, που μεταφράζεται σε γαρίδες με το κέλυφος σε σάλτσα ταμάρινθου, παρότι όμορφα φρουτώδες και με κάποια οξύτητα, παραήταν γλυκό­, θα επέστρεφα όμως σίγουρα για την τρυφερή και πολύ νόστιμη πάπια με μεστή σάλτσα μαύρων φασολιών και για εκείνο το απίθανο, καυτερό πράσινο κάρι με κοτόπουλο, αρακά, μελιτζάνα, πιπεριές, βασιλικό και μπαμπού, με γεύση και αρώματα πραγματικά στα φόρτε τους.

Η επίσκεψη της κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 19/2.