Το «Εδώ και τώρα!» το παρακολούθησα στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο» στον πρώτο κύκλο ανεβάσματός του μια Τρίτη βράδυ, κουρασμένος μετά τη δουλειά. Ανάλαφρο, αλλά όχι χαζοχαρούμενο, με βασικό υλικό ένα πλατύ radio friendly ρεπερτόριο, με εννιά νέους ανθρώπους που τα έδιναν όλα χορεύοντας, τραγουδώντας και παίζοντας, και, τέλος, με την αναπάντεχη σφήνα καινούργιων τραγουδιών σε μουσική του Στάμου Σέμση και στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, με διασκέδασε και με ξεκούρασε. Ο Μίνως Θεοχάρης, ο άνθρωπος που είχε την ιδέα να «μαγειρέψει» κάτι φρέσκο και απενοχοποιημένο, μας συστήνει τους συντελεστές της παράστασης, ξεσκεπάζει τις σκοτεινές πλευρές του θεάματος και τονίζει τη δυναμική και τις ανάγκες που έχει η νέα γενιά καλλιτεχνών.
Από ποιες σκέψεις ξεκίνησε το «Εδώ και τώρα!!!»;
Ξεκίνησε από μια έντονη επιθυμία μου να συναντηθούν άνθρωποι που είναι πολύ ταλαντούχοι. Βλέποντας πολύ συχνά παραστάσεις και θεάματα όπου ξεχωρίζεις έναν ή δύο συντελεστές, σκεφτόμουν πώς θα ήταν να γίνει μια παραγωγή όπου δεν θα ήξερες ποιον να πρωτοδιαλέξεις! Πήρα την απόφαση να στήσω ένα θέαμα βασισμένο σε καλλιτεχνικές προσωπικότητες που από τη μία θεωρώ ότι υπηρετούν το θέαμα και από την άλλη είναι τεχνικά άρτιοι και δυνατοί. Θεωρώ ότι αν εκμεταλλευτείς αυτό το υλικό με σωστό τρόπο, μπορείς να αποκτήσεις και βάθος και λάμψη. Υπήρχε, βέβαια, ο κίνδυνος να μείνουμε στην επιφάνεια κάνοντας απλώς μια επίδειξη δυνατοτήτων. Ευτυχώς όμως ο καθένας επιστράτευσε τα χαρίσματά του δίνοντας ταυτόχρονα χώρο στον διπλανό του. Αυτή ήταν η αρχική μου ιδέα, λοιπόν. Να δημιουργηθεί ένα θέαμα με πολύ δυνατούς σολίστες που να μπορούν να λειτουργήσουν και ως ομάδα.
Πράγματι βγαίνει ένα πολύ ζεστό αποτέλεσμα και από τα soli και από την αλληλεπίδραση των παιδιών.
Το κερδίσαμε βήμα-βήμα στην πρόβα. Είναι εγωκεντρικό το επάγγελμά μας και όλοι θέλουμε όταν βρεθούμε πάνω στη σκηνή να λάμψουμε. Ωστόσο το «Εδώ και τώρα!!!» το δουλέψαμε πολύ προσεκτικά με τρόπο που απαιτούσε ομαδικότητα και αλληλοθαυμασμό. Εντάξει, δεν θα αρνηθώ ότι παίζει ρόλο και η τύχη που η ομάδα κόλλησε και έβγαλε ένα πετυχημένο αποτέλεσμα.
Πώς έγιναν οι επιλογές των κομματιών; Ακούγονται τα πάντα, σε ένα καλοδεμένο σύνολο.
Τα παιδιά που διάλεξα για να συνεργαστώ είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Στην αρχή τους ζήτησα μια λίστα με κομμάτια που θέλουν να πουν ή πιστεύουν ότι θα τους αναδείκνυαν. Όσοι δυσκολεύτηκαν να κάνουν επιλογές, τους βοήθησα. Στη συνέχεια έγινε το «μαγείρεμα», από εμένα, τον Στάμο και τον Γεράσιμο. Πού τοποθετείς κάθε κομμάτι και πώς αποδίδεις σκηνικά ώστε να έχει ενδιαφέρον. Τα τραγούδια τα αντιμετωπίσαμε ως εικόνες με δράση.
.JPG)
Θα μου συστήσεις τα παιδιά του «Εδώ και τώρα!!!»;
Με την Αντιγόνη Ψυχράμη έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές. Διαθέτει ακριβώς ό,τι χρειάζεται μια τέτοια παράσταση, μπορεί να κάνει τα πάντα. Η Μαρίνα Σάττι είναι τρομερή μουσικός, τραγουδίστρια και ηθοποιός, το ίδιο και ο Φοίβος Ριμένας, ο οποίος έχει τελειώσει τη σχολή του Εθνικού. Καινούργια γνωριμία είναι ο Γιάννης Νιάρος που ήταν μια αποκάλυψη. Έχει ταλέντο performer και τον εκμεταλλεύτηκα ως περσόνα. Την Άννα Φιλιππάκη και τον Ιάσονα Μανδηλά τους έχω δει σε μιούζικαλ, τους θαύμαζα και ήθελα πολύ να δουλέψω μαζί τους. Η Κόννυ Μεταξά ήταν επίσης μια καινούργια γνωριμία. Έχει έρθει πρόσφατα από το Μαϊάμι και μας κέρδισε από το πρώτο ραντεβού με την ιδιαίτερη προσωπικότητα, τη λαμπερή παρουσία της και την αφοσίωσή της στη δουλειά. Και τον Τάσο Ξιαρχογιαννόπουλο τον είχα δει μια φορά στο θέατρο και είχα πει πως αν έκανα δική μου δουλειά θα ήθελα να τη χορογραφήσει αυτός. Είναι 22 χρονών και από τα πιο ταλαντούχα παιδιά που έχω συναντήσει ever!
Ο Στάμος Σέμσης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος έχουν μια ξεχωριστή πορεία στο ελληνικό τραγούδι. Πώς προσαρμόστηκαν σ’ αυτό το νεανικό θέαμα;
Ήταν και δική τους ανάγκη να κάνουν κάτι διαφορετικό, η οποία ταίριαξε με τις δικές μου ιδέες. Ενθουσιάστηκαν και οι δύο με τη συνάντηση προσώπων νέων, φρέσκων, με ταλέντο. Θεωρώ ότι και για τους δύο ήταν μια φρέσκια ιδέα να ανακατευτούν με όλα τα είδη μουσικής, χωρίς να χρειάζεται να υποστηρίξουν κάποιο συγκεκριμένο είδος. Δούλεψαν με πολλή όρεξη και έγραψαν εφτά καινούργια κομμάτια.
Βγήκε, λοιπόν, και μια καινούργια πλευρά τους…
Ήταν η κατάλληλη ώρα να αυτο-ακυρωθούν, να παίξουν με την εικόνα τους. ΄Ο Στάμος, ας πούμε έχει τόσο χιούμορ και το μυαλό του είναι πάρα πολύ μπροστά ακόμη και σε σύγκριση με νέους καλλιτέχνες. Πολλές φορές πρότεινε παράτολμα πράγματα κι εγώ τον συγκρατούσα!
.JPG)
Ποια θεωρείς ότι είναι τα παράτολμα στοιχεία της παράστασης;
Δεν θα αναφερόμουν σε κάποια σημεία του ρεπερτορίου. Παράτολμο είναι εννιά νέοι καλλιτέχνες να αποκτούν την ελευθερία να κάνουν αυτό που θέλουν. Δεν νομίζω ότι παρουσιάζεται κάποιο αντίστοιχο θέαμα σε και τόσο δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο και τόσο ελεύθερο. Ο καθένας μας έχει διαλέξει τα τραγούδια που θέλει να πει κι έχει βρει το χώρο και τον σωστό τρόπο για να το κάνει. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το πιο θεμελιώδες ζήτημα. Υπήρχε μια μεγάλη «τρύπα» στο χώρο της διασκέδασης. Έβλεπα πράγματα που έμοιαζαν μισοτελειωμένα, μισοφτιαγμένα, σαν να μην έβγαιναν από την ψυχή των δημιουργών τους. Το να συναντηθούν άνθρωποι που είναι φρέσκοι, με ικανότητες είναι πολύ σημαντικό. Και στο θέμα των παραγωγών μας, του κ. Πανταζή και του κ. Κουρομηνά ήμασταν πολύ τυχεροί. Δεν τολμάνε πολλοί να στηρίξουν τέτοιες προσπάθειες.
Έχετε και ποικιλία και φαντασία στην απόδοση των τραγουδιών. Πώς το δουλέψατε αυτό;
Έχω βάλει πολύ το χέρι μου, όπως μιξάροντας το «Take me to church» με το «Crazy in love» ή παρουσιάζοντας τη «Σχιζοφρένεια» της Βίσση σε jazz εκδοχή. Μου αρέσει να παίζω με τα στιλ και τα είδη, γιατί θεωρώ ότι η μουσική είναι ανεξάντλητη και αξίζει να την αντιμετωπίζουμε και όπως γράφεται αρχικά αλλά και να τη γυρνάμε τούμπα, να τη βλέπουμε από την ανάποδη πλευρά. Συνήθως η ανάποδη είναι η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά! Στο «Εδώ και τώρα!!!» τίποτα δεν παίζεται όπως στην πρωτότυπη εκδοχή του. Ο Στάμος Σέμσης και ο Παύλος Καλτουρουμίδης που έκαναν τις ενορχηστρώσεις έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στον ήχο της παράστασης. Πολλά απ’ όσα άκουσες είναι και εισηγήσεις των παιδιών. Η Μαρίνα, για παράδειγμα, έχει φτιάξει το πολυφωνικό «Θα σπάσω κούπες». Εγώ απλώς όλες αυτές τις προτάσεις τις μόνταρα, τις έβαλα σε σειρά κι αυτή ήταν μία από τις ωραιότερες εμπειρίες που έχω ζήσει.
.JPG)
Ενώ το θέαμα είναι λαμπερό, εξωστρεφές και ευδιάθετο, τα ρούχα σας είναι μαύρα. Το κάνατε για κάποιο συγκεκριμένο λόγο;
Εννοείται! Όλα τα έχουμε σκεφτεί. Υπάρχουν φωτεινά αλλά και σκοτεινά μέρη. Πάντα υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά. Θα πρόσεξες ότι είμαστε και βαμμένοι σαν εννιά μαύροι κλόουν. Ούτε αυτό είναι τυχαίο. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος στον οποίο μπαίνεις για να παρακολουθήσεις την παράσταση.
Τονίζεις έτσι με κάποιο τρόπο τις αντιφάσεις του θεάματος και του καλλιτέχνη;
Υπάρχει κάτι βαθιά στην ψυχή που οδηγεί τον καλλιτέχνη να εκτίθεται. Αυτό που κρύβει μέσα του είναι που τον έχει οδηγήσει να βγει στη σκηνή, και δεν είναι λαμπερό. Όλοι όσοι κάνουμε αυτήν τη δουλειά κρύβουμε κάτι σκοτεινό που μας οδηγεί σε κάτι φωτεινό.
Ευχαριστώντας μας στο κλείσιμο της παράστασης που είδα είχες πει μάλιστα ότι «Δεν θα μας δείτε ποτέ έξω στο δρόμο πιο ευτυχισμένους απ’ όσο εδώ».
Αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια. Τις δύο ώρες που είσαι πάνω στη σκηνή και όταν σου δίνουν την ευκαιρία να κάνεις αυτό που θέλεις, είσαι πιο ευτυχισμένος από οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Η διέξοδός μας είναι η σκηνή. Στις υπόλοιπες φάσεις της ζωής μας δεν αισθανόμαστε τόσο άνετα. Γι’ αυτό ό,τι βλέπεις στη σκηνή βγαίνει με τόση ορμή.
Υπάρχει δυναμικό νέων καλλιτεχνών που θα μπορούσε να υποστηρίζει 4-5 τέτοια θεάματα;
Ασφαλώς! Έτσι ήμουν κι εγώ. Δούλευα δευτερότριτα, σε μικρές σκηνές. Μπορεί η εποχή που ζούμε να έχει φέρει άσχημα πράγματα, αλλά ανέδειξε και ένα καινούργιο κύμα καλλιτεχνών που δουλεύουν πιο υπόγεια. Είναι πολλοί και είναι θέμα χρόνου αλλά απόφασης όσων έχουν τη δυνατότητα να τους δώσουν βήμα, να παρουσιάσουν στον κόσμο νέες προτάσεις. Το παλιό δεν αφορά τη δική μου γενιά. Μ’ αρέσει που έχουμε κάνει μια δουλειά την οποία η δική μου γενιά και οι νεότεροι την ευχαριστιούνται. Αυτή είναι η μουσική που ακούμε στο ραδιόφωνο και στο σπίτι μας. Δεν είναι δυνατό να συνεχίζεις να αναπαράγεις εμμονικά μια εποχή. Όλοι τα ακούμε όλα Η καλή μουσική έχει να κάνει με την ποιότητα και τη φαντασία αυτού που το τραγουδάει.
