Ένα σημαντικό μουσικό έργο των καιρών μας, όπου η δημιουργική ευρηματικότητα του Θάνου Μικρούτσικου συναντάει τον ουσιώδη σύγχρονο ποιητικό λόγο
Χωρίς πολλές επιφυλάξεις και από τις πρώτες ακροάσεις, ο δίσκος αυτός ακούγεται σαν ένα σημαντικό μουσικό έργο των καιρών μας. Ο ποιητικός λόγος των στιχουργών μας (εδώ της Λίνας Νικολακοπούλου που κάνει ένα εξαιρετικό comeback, του Άλκη Αλκαίου, του Μάνου Ελευθερίου και του Γιάννη Δούκα)έχει την ιδιότητα να περιγράφει με απλά και καθαρά λόγια, όχι μόνο το παρόν status αλλά και την μελλοντική προβολή του. Αυτό συνέβαινε πάντα στον κόσμο των ποιητών και, τουλάχιστον, στη χώρα και το δικό μας κοινωνικοϊστορικό περιβάλλον είναι κάτι που το ξέρουμε και το έχουμε νιώσει πολύ καλά. Ο Μικρούτσικος διαθέτει την ευαισθησία αλλά και την ευρύτατη μουσική γνώση και πολυπραγμοσύνη να εκφράσει αυτό τον λόγο άψογα και ουσιαστικά. Πριν από λίγο καιρό ο Θάνος μου είχε μιλήσει με ενθουσιασμό για την Μαριάννα Πολυχρονίδη, την οποία πρωτογνώρισε πέρυσι και την χρησιμοποίησε στις παραστάσεις του «Σταυρού του Νότου» στο θέατρο Μπάντμιντον. Οι εντυπώσεις του από τις ποιότητες και τις δυνατότητές της ήταν τέτοιες που αποφάσισε να την χρησιμοποιήσει αφού όμως πρώτα αυτή έκανε πρώτα κάποιες μελέτες σύμφωνα με τις οδηγίες του. Ενώ κάτι τέτοιο απαιτεί χρόνο, η Μαριάννα μέσα σε λίγους μήνες είχε εντυπωσιακή πρόοδο και εξέλιξη! Όπως λέει ο Θάνος Μικρούτσικος, το εκφραστικό εύρος της είναι μεγάλο – και αυτό είναι εμφανές «Στην ομίχλη των καιρών» όπου ενώ τα τραγούδια είναι απλά, η απόδοσή τους απαιτεί ιδιαίτερη εκφραστική δεξιότητα και ευρύτητα, πράγμα που η Πολυχρονίδη εμφανώς διαθέτει. Έτσι, η «Ομίχλη των καιρών» φαίνεται πως αποτελεί ένα σημαντικό μουσικό έργο των καιρών μας, όπου η δημιουργική ευρηματικότητα του Θάνου Μικρούτσικου συναντάει ουσιώδη σύγχρονο ποιητικό λόγο και τον κάνει τραγούδια που γράφουν και έχουν ισχυρό αντίκρισμα στο σήμερα, χωρίς κραυγές και εντάσεις παρά μόνον αυτές που διαθέτει η μελωδική του καθαρότητα και η δεξιοτεχνική συνθετική του ευστροφία. Και αποτελεί ένα ακόμα βήμα παραπέρα σε μια πορεία που πάντα βρίσκει τον τρόπο να είναι updated στις απαιτήσεις των καιρών – και κυρίως στην ομίχλη τους. Για να μην το ξεχάσω, ο δίσκος τελειώνει με τι άλλο; Με τον λόγο των ποιητών. [Spider Music]