Οι ήχοι και οι τάσεις που διαμορφώνουν την ελληνική μουσική - και το τραγούδι - μέσα στην 40ετία που κυκλοφορεί το "Αθηνόραμα" είναι πολυπίκιλλοι και δεν μπαίνουν σ' ένα καλούπι. Σε πρώτη φάση έχει ενδιαφέρον να δούμε τους δίσκους με τις μεγαλύτερες πωλήσεις κάθε χρονιάς (και σ' αυτό είχαμε την πολύτιμη βοήθεια της "Ελληνικής δισκογραφίας 1950-2016" του Πέτρου Δραγουμάνου). Εξετάζουμε αυτή την περίοδο χωρίζοντάς την σε τέσσερις δεκαετίες - και ξεκινάμε από την πρώτη (1976-1985). Κάποια συμπεράσματα βγαίνουν μόνα τους...
1976 Μαρινέλλα-Κώστας Χατζής: Ρεσιτάλ Αυτό το άλμπουμ (τριών δίσκων!), ηχογραφημένο live στην μπουάτ «Σκορπιός» της Πλάκας την Άνοιξη του ’76, πιάνει με την αμεσότητά του τόσο το κλίμα της εποχής όσο και το πλούσιο songbook ενός μεγάλου τραγουδοποιού. Και το ερμηνευτικό feeling μιας μεγάλης φωνής, φυσικά. Ζωντανά, αμφότερα… [Δεύτερος σε πωλήσεις δίσκος εκείνη τη χρονιά ήταν το «Τώρα πια» του Γιάννη Πάριου. Σε στίχους Πυθαγόρα σχεδόν εξολοκλήρου]
1977 Γιάννης Πάριος: Μη φεύγεις μη Αν και εκείνη τη χρονιά προηγούνται σε πωλήσεις τα άλμπουμ “Welcome to Greece No 8: 14 instrumental syrtaki hits by Theodorakis, Xarchakos and Hadjidakis” (μ’ αυτή τη σειρά!) και «Οι μεγάλες επιτυχίες των Olympians» (που έχουν πάψει πια να υφίστανται ως γκρουπ) την πραγματική πρωτιά την έχει ο Πάριος με έναν δίσκο που εδραιώνει το stardom του ως ερωτικού τραγουδιστή. [Το δεύτερο σε πωλήσεις άλμπουμ είναι τα «24 τραγούδια» της Χαρούλας Αλεξίου]
1978 Νίκος Ξυδάκης-Μανώλης Ρασούλης: Η εκδίκηση της γυφτιάς Το νέο αίμα στο ελληνικό τραγούδι. Η νεολαία και ο φοιτητόκοσμος της εποχής βρίσκει το δικό του λαϊκό – με αυτό τραγουδάει τους έρωτές του, με αυτό εκστασιάζεται στους γάμους και στα γλέντια του! Το υπογράφουν ο σπουδαιότερος συνθέτης και ο σπουδαιότερος στιχουργός της νεώτερης περιόδου μας – το ερμηνεύει ο σπουδαιότερος τραγουδιστής, ο Νίκος Παπάζογλου. Παραγωγή του Διονύση Σαββόπουλου [Στη δεύτερη θέση «Η Μαρινέλλα του σήμερα» με τραγούδια του Γιώργου Χατζηνάσιου]
1979 Θάνος Μικρούτσικος-Νίκος Καββαδίας: Ο Σταυρός του Νότου Ένας από τους καλύτερους – και πιο εμπορικούς – δίσκους της νεώτερης μουσικής μας ιστορίας. Η ποίηση του Νίκου Καββαδία, ρεαλιστική και σουρεαλιστική ταυτόχρονα, έρχεται στο προσκήνιο με τραγούδια που, έκτοτε, ανανεώνουν την αξία τους και γίνονται ταυτότητα κάθε νέας γενιάς. Το ταξίδι στο οποίο μας έβαλε ο Μικρούτσικος συνεχίζεται… [Δεύτερος δίσκος της χρονιάς είναι «Η ρεζέρβα» του Διονύση Σαββόπουλου]
1980 Ηλίας Ανδριόπουλος-Σωτηρία Μπέλλου: Λαϊκά προάστια Η ασύγκριτη φωνή της Μπέλλου και τα εύστοχα λαϊκά τραγούδια που γράφουν ο Ηλίας Ανδριόπουλος και ο Μιχάλης Μπουρμπούλης δίνουν έναν δίσκο που από την αρχή αποκτά μια κλασικότητα που κρατιέται άφθαρτη μέσα στον χρόνο. [Στην δεύτερη θέση έρχεται «Το ταμ ταμ» με την Μαρινέλλα και τον Κώστα Χατζή να επαναλαμβάνουν την επιτυχία του «Ρεσιτάλ»]
1981 Γιάννης Πάριος: Ένα γράμμα / Χάρρυ Κλυνν: Πατάτες / Χάρις Αλεξίου-Δήμητρα Γαλάνη: Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας Τρία διαφορετικά άλμπουμ: Ερωτικός Πάριος (με ιδιαίτερη συνθετική παρουσία του Αντώνη Βαρδή και στιχουργική του Δημήτρη Ιατρόπουλου), σατυρικός και αιχμηρός Χάρρυ Κλυνν (τη χρονιά που το ΠΑΣΟΚ παίρνει την εξουσία και ο Ανδρέας Παπανδρέου γίνεται ο πρωθυπουργός της «Αλλαγής») και πολυμουσικές, πολύπλευρες, πολυερμηνευτικές και πολυευαίσθητες Χάρις Αλεξίου και Δήμητρα Γαλάνη. [Ακολουθούν τα «Σμυρνέικα» με την Γλυκερία]
1982 Γιάννης Πάριος: Τα νησιώτικα Ένας ακόμα από τους πιο εμπορικούς δίσκους στη νεώτερη ελληνική μουσική ιστορία. Τα τραγούδια του εξακολουθούν να ακούγονται και να μετατρέπουν την ατμόσφαιρα από (απλώς) γλεντζέδικη σε εκρηκτική! Ανεξάρτητα από το αν είναι κανείς από νησί ή όχι! [Πολύ πιο πίσω, στη δεύτερη θέση, έρχεται το άλμπουμ «Γεώργιος Σουρής: Αφιέρωμα» του Τάκη Μπουγά με τον Χάρρυ Κλυνν]
1983 Γιώργος Νταλάρας: Τα τραγούδια μου Ένας ακόμα από τους πιο εμπορικούς δίσκους της νεώτερης μουσικής μας ιστορίας. Ζωντανή ηχογράφηση στο θέατρο «Ορφέας» με τον Γιώργο Νταλάρα να δίνει ένα ΠΛΗΡΕΣ ρεσιτάλ με επιλογές από κάθε στιγμή της πορείας του, λαϊκής και «έντεχνης» - έννοιες που, τελικά, ενοποιούνται στην ερμηνεία του κορυφαίου αυτού τραγουδιστή. Αν θεωρήσουμε τον Νταλάρα ως δημιουργό, αφού αυτός επιλέγει δημιουργικά τι θα τραγουδήσει, τότε εδώ έχουμε ένα τέλειο songbook. [Στη δεύτερη θέση αυτής της χρονιάς θα συναντήσουμε «Τα Παιδιά απ’ την Πάτρα» με το «Αφιερωμένο εξαιρετικά» και την «Γλυκερία στην Όμορφη Νύχτα». Πολλά γλέντια!]
1984 Νίκος Παπάζογλου: Χαράτσι Δίσκος-σταθμός στην πορεία ενός καλλιτέχνη που έγραψε ιστορία. Μουσικές που αντλούν από τη λαϊκή ευαισθησία και κρατούν μια ιδιαίτερη rock ποιότητα, λόγια ερωτικά και αγαπησιάρικα με νόημα, στόχο και ουσία. Ο Νίκος Παπάζογλου μας ταξιδεύσει σε μια δική του μαγεία που διατήρησε στα live και στους δίσκους του για μια ολόκληρη ζωή – όση έζησε. [Στη δεύτερη θέση είναι «Το πάρτυ των Στουμφ»!]
1985 Γλυκερία: Τραγούδι αισθηματικό Ο δίσκος αυτός έρχεται σαν μια κορύφωση της πορείας της Γλυκερίας που, πραγματικά, εκείνη την περίοδο, είναι μια από τις δημοφιλέστερες τραγουδίστριες της χώρας μας – και εξακολουθεί να είναι, φυσικά. Δίσκος διπλός, γεμάτος επιτυχίες. [Στη δεύτερη θέση συναντάμε δυο άλμπουμ-συλλογές, τα «Λαϊκά της νύχτας» και τα «Τραγούδια από τον ελληνικό κινηματογράφο» του Μίμη Πλέσσα]
Θα συνεχίσουμε με τη δεύτερη δεκαετία (1986-1995)
