Το θείο και ανθρώπινο δράμα μέσα από σπιρίτσουαλ, γκόσπελ, λίντερ και έντεχνα τραγούδια που συνοδεύονται από ποιητικά και λογοτεχνικά κείμενα μυσταγωγίας και εσωτερικής αναζήτησης. Μεγάλη Τετάρτη (8/4) στο Θέατρο Olvio.
Κραυγές αγωνίας, τραγούδια που εκφράζουν τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη ανησυχία -αλλά και την ανάγκη είτε για αναζήτηση είτε για προσευχή- που είναι πανανθρώπινα. Η μυσταγωγία και η πνευματικότητα των τραγουδιών ωθούν τον ακροατή να ταξιδέψει μέσα από τα λόγια απλών ανθρώπων που έκαναν τον πόνο και την ιστορία τους τραγούδι. Μέσα από τα γκόσπελ και τα σπιρίτσουαλ ο άνθρωπος συνομιλεί με την Ψυχή, τη Φύση και το Θεό του. Τον ίδιο που εξυμνούν και οι Ορθόδοξοι Ύμνοι και θρηνούν για το Πάθος και τη Σταύρωσή Του, με τρόπο μοναδικό, σπαρακτικό και ταυτόχρονα λυτρωτικό. Αυτή τη χαρμολύπη, την απόγνωση και την αισιοδοξία, το θρήνο αλλά και τη γιορτή, η οποία συναντάται από την αρχαία Ελλάδα έως σήμερα -και πέρα από θρησκείες και δόγματα- προσεγγίζει το «Είμαι Εγώ, Κύριε» με την ευχή πως, ό,τι κι αν μας συμβαίνει, κάποια στιγμή θα βρει ο καθένας μας τον δικό του Παράδεισο…» λέει ο Παναγιώτης Τερζάκης που επιμελείται το πρόγραμμα και ερμηνεύει τα τραγούδια. Στο πιάνο είναι ο Δημήτρης Βεζύρογλου και διαβάζει ο ηθοποιός Γιάννης Τσουρουνάκης.
