Οι Tiger Lillies μας εξηγούν γιατί το «Rime of the Ancient Mariner» είναι το καλύτερο σόου που έχουν κάνει μέχρι τώρα!

Το εξωπραγματικά εκκεντρικό συγκρότημα, που έχει δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα φανατικό και πιστό κοινό, επιστρέφει στη χώρα μας με τη νέα του παραγωγή. Οι Tiger Lillies παρουσιάζουν το μουσικό πολυθέαμα «Rime of the Ancient Mariner» με ένα εντυπωσιακό εικαστικό background που υπογράφει ο Mark Holthusen στο Θέατρο Μπάντμιντον στις 9-11/1.

Με δεδομένη την εμπειρία που έχουν στο σύγχρονο μουσικό­ cabaret, αντλούμενη τόσο από μια τυπικά ζόμπι-πανκ αισθητική στάση όσο και από μια ιδιαίτερα συναισθηματική­ musette τραγουδοποιία, οι Tiger Lillies προσεγγίζουν με έναν καθαρά δικό τους τρόπο το επικό, ρομαντικό ποίημα του Σάμιουελ Τέιλορ Κόλεριτζ «Rime of the Ancient Mariner». Το κλασικό κείμενο της αγγλικής λογοτεχνίας αφηγείται την περιπέτεια ενός κολασμένου ναυτικού που περιπλανιέται στις θάλασσες φέροντας στην πλάτη του τη βαριά κατάρα της δολοφονίας ενός άλμπατρος μέχρις ότου φτάσει, ύστερα από σκληρά μαρτύρια, στην ακτή της πατρίδας του. Και πιθανόν στη σωτηρία του..
.
Είναι μια «άλλου τύπου» οδύσσεια­, που δίνει το περιθώριο και την έμπνευση σε πολλούς καλλιτέχνες του θεάτρου, του κινηματογράφου ή της μουσικής να την προσεγγίσουν με διαφορετικούς τρόπους. Τουλάχιστον αυτό έχουν κάνει ήδη συγκροτήματα όπως οι Iron Maiden ή οι Pogues – με τα δικά τους ξεχωριστά χαρακτηριστικά το καθένα. Από αυτό εμπνέονται εδώ και ο Martyn Jacques με τους φίλους του και δίνουν τη δική τους εκδοχή, στηριγμένοι στην εμπειρία και την ιδιαίτερη ευαισθησία που τους χαρακτηρίζει όλα αυτά τα χρόνια. Με την εικαστική αφήγηση των εκπληκτικών βίντεο του μετρ του είδους, του Αμερικανού φωτογράφου Mark Holthusen, που παίζουν σε δύο μεγάλες οθόνες πίσω από το γκρουπ, δίνουν μια μοναδική αίσθηση του ταξιδιού μέσα από την κόλαση των ανθρώπινων ή εξωανθρώπινων συναισθημάτων, των τύψεων, των ονείρων – πραγματικών ή εφιαλτικά παραισθησιακών...

Αναφερόμενος σε κοινά στοιχεία ή διαφορές με το ομηρικό έπος, ο Martyn Jacques παρατηρεί: «Νομίζω πως η “Οδύσσεια” έχει μια αισιόδοξη θέαση των πραγμάτων: τα βάσανα και οι ατυχίες του Οδυσσέα είναι πολλά, όμως σε τελική ανάλυση είναι γενναίος και πολύ έξυπνος κι επιζεί, επιστρέφει στην πατρίδα του και κερδίζει την οικογένεια και το βιός του. Το “Rime” είναι πολύ πιο σκοτεινό έπος – δεν υπάρχει happy end εδώ: ο ναύτης επιβιώνει, αλλά τον βασανίζουν ακόμη οι πράξεις του. Στο τέλος του ποιήματος, όταν ο επισκέπτης έχει ακούσει την ιστορία του, δεν θέλει πια να μείνει στο γάμο – πηγαίνει στο σπίτι του και ξυπνάει το επόμενο πρωί “πιο λυπημένος και πιο σοφός”, όπως λένε οι τελευταίοι στίχοι. Το “Rime” δεν μιλάει τόσο για την ικανότητα του ανθρώπου να υπερνικά τις δυστυχίες του όσο για τα ελαττώματα και τις αδυναμίες που τον βασανίζουν σε όλη του τη ζωή. Είναι ένα βαθιά ψυχαναλυτικό ποίημα, οδυνηρά τίμιο για το ποιοι είμαστε πραγματικά και τι είμαστε ικανοί να πράξουμε».

Οι Tiger Lillies σχηματίστηκαν το 1989 και θεωρούνται κορυφαίοι σε ένα είδος που οι ίδιοι ανέπτυξαν. Μοιάζει με μπρεχτικό πανκ καμπαρέ – αλλά και πάλι για τίποτα δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος! Η ιδιοσυγκρασιακή φωνή του Jacques και το ακορντεόν του δίνουν μια χαρακτηριστική ταυτότητα στον ήχο του γκρουπ. «Οι Tiger Lillies υπάρχουν εδώ κι ένα τέταρτο του αιώνα, συνεπώς το μουσικό μας στιλ είναι αρκετά συνεκτικό και συνεπές σε ό,τι κάνουμε. Νομίζω πως είναι όλο και πιο δύσκολο να αναγνωρίσουμε τις μουσικές μας επιρροές, καθώς τώρα πια έχουν εντελώς αναμειχθεί μεταξύ τους και σχηματίζουν ένα καινούργιο, μοναδικό είδος μουσικής. Έπειτα από 25 χρόνια δεν είμαστε πια “αλεύρι, αβγά και ζάχαρη”, είμαστε ένα εντελώς δικό μας αλλόκοτο και μαγικό κέικ!»

Rime of the Ancient Mariner - The Tiger Lillies from TEMPS D'IMAGES on Vimeo.

Όταν πρωτοήρθαν να παίξουν στη χώρα μας το 2003, δεν τους ήξερε σχεδόν κανείς. Όμως το σόου τους ήταν τόσο εντυπωσιακό, που πολύ σύντομα άρχισαν να μαζεύουν πολύ κόσμο και οι παραστάσεις τους κράτησαν σχεδόν ένα μήνα! Έκτοτε αποτελούν ένα από τα αγαπημένα γκρουπ του ελληνικού κοινού.

«Είμαι πραγματικά ευτυχής που μας αγαπούν τόσο πολύ οι Έλληνες και είναι πάντα μεγάλη ευχαρίστηση να παίζουμε σε ένα τόσο ζεστό κι ενθουσιώδες κοινό. Το “Rime of the Ancient Mariner” είναι ένα θαυμάσιο έργο και αυτό δεν το λέω μόνο επειδή είναι δικό μας! Νομίζω πως μαζί με το “Shockheaded Peter” είναι το καλύτερο σόου που έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Οπτικά και εικαστικά είναι συναρπαστικό –χάρη στον Mark Holthusen– και διηγείται μια σπουδαία ιστορία: τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι πάνω σε ένα κατεστραμμένο πλοίο κυριαρχούνται από το φόβο και την απελπισία. Οι Έλληνες­ γνωρίζουν πολύ καλά από κατεστραμμένα και ναυαγισμένα πλοία. βρίσκονται πάνω σε ένα από αυτά τα τελευταία χρόνια. Συνεπώς έχουν επιπλέον ένα λόγο να απολαύσουν αυτό μας το ταξίδι».

Από την πλευρά μας, στη σκηνή του Θεάτρου Μπάντμιντον για τρία βράδια (9-11/1), είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε ένα εφιαλτικό όνειρο –κάτι σαν τραβηγμένο ταξίδι των «Πειρατών της Καραϊβικής» συνδυασμένο με τα κλασικά αριστουργήματα της Hammer Films– που θα μας κρατήσει δέσμιους σε μια μουσική η οποία ακούγεται σαν την παραπλανητική μελωδία των Σειρήνων και μας στέλνει στην Κίρκη ή εναλλακτικά στη Σκύλα και τη Χάρυβδη! Ή και μακριά από όλα αυτά. Με όρους αισθητικής πάντα και μη ξεχνώντας ούτε για μία στιγμή τις αρχές του κλασικού μπρεχτικού καμπαρέ και τις άφθαρτες δυνάμεις μιας δολοφονικής ποπ. Πραγματική απόλαυση!