Μίλτος Πασχαλίδης: «Θέλω να κάνω ένα γλέντι για τους φίλους που μου λείπουν»

Μια κουβέντα με τον Μίλτο Πασχαλίδη εκκρεμούσε από τη στιγμή που διάβασα (=ρούφηξα) το βιβλίο του «Αγύριστο κεφάλι» για τον Άλκη Αλκαίο. Και μια και ο χρόνος χάνεται μερικές (ή τις περισσότερες) φορές χωρίς να το θέλουμε, είπα να του το αναφέρω με αφορμή αυτή τη συναυλία του, με τίτλο «Αυτοί μου λείπουν πιο πολύ», στον Κήπο του Μεγάρου, στις 27 Σεπτεμβρίου…

«Είναι ένα κείμενο που βγαίνει μέσα από την καρδιά καθώς είμαστε τόσα χρόνια φίλοι με τον Άλκη και αυτός ήταν όπως τον (περι)γράφω, ένας «αόρατος στιχουργός». Γι αυτό και ήθελα να πω, ήθελα να ακουστούν πέντε πράγματα γι’ αυτόν».

Είναι ένα κείμενο ζωντανό, επί της ουσίας, που προσεγγίζει τον άνθρωπο. Και έχω την αίσθηση ότι με την ίδια ουσία προσεγγίζεις και στη συναυλία σου τον Αλκαίο, τον Μητροπάνο και τους άλλους που σου «λείπουν πιο πολύ»…
«Αυτή η συναυλία είναι μεν μια συναυλία μνήμης αλλά δεν θα ήθελα με τίποτα να είναι μνημόσυνο. Είναι μια συναυλία γι αυτούς που μου λείπουν πιο πολύ γιατί την τελευταία δεκαετία εγώ μετράω τρεις απώλειες που ήταν φίλοι και συνεργάτες και κεντρικά πρόσωπα στη μουσική μου ζωή. Εκτός από τον Δημήτρη και τον Άλκη ήταν επίσης ο Μάνος Ξυδούς που με έβαλε σ’ αυτή τη δουλειά. Αν δεν ήταν αυτός, εγώ θα έκανα άλλη εργασία! Αλλά είναι και ο Μάριος Τόκας με έναν τρόπο γιατί ετοιμαζόμασταν να συνεργαστούμε. Επειδή και οι τέσσερις αυτοί μεταξύ τους είχαν μεγάλη σχέση, συνεργάστηκαν όλοι με όλους και εγώ, επίσης με όλους! Έτσι αποφάσισα να μπλέξω τα τραγούδια τους με τα δικά μου (αυτά που έχουν μια συνάφεια μαζί τους) και να κάνω ένα γλέντι για τους φίλους μου αυτούς που λείπουν…»
Με αυτό τον τρόπο η απουσία γίνεται παρουσία…
«Οι άνθρωποι λείπουν μόνο όταν τους ξεχνάς. Βέβαια, το θέμα μ’ αυτούς τους τέσσερις είναι ότι όλοι τους έφυγαν νωρίτερα από το «αναμενόμενο», έφυγαν νέοι – πράγμα που κάνει την απώλεια πιο δύσκολη και πιο σκληρή. Εγώ, έτσι κι αλλιώς, με τη μνήμη ζω και τους νιώθω σαν να είναι εδώ».

Ετοιμάζεις κάτι καινούριο αυτό τον καιρό;
«Δισκογραφικά αυτή τη στιγμή έχω διάφορα σχέδια στο κεφάλι μου αλλά δεν ετοιμάζω κάτι άμεσα. Ακόμα με καλύπτει η εργασία που έκανα για τον Άλκη γιατί αυτό το βιβλίο έχει μέσα και ένα CD με πέντε καινούρια τραγούδια και πέντε παλιά. Και έχω άλλα 15 τραγούδια του Άλκη τα οποία δουλεύω. Έτσι, κάθε άλλη δισκογραφική ιδέα πάει μάλλον για το ’15 – όχι πιο νωρίς! Όμως φτιάχνω τις παραστάσεις με τις οποίες θα πορευτώ τον χειμώνα. Μετά από πολλά χρόνια ωραίων συνεργασιών – με τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Χρήστο Θηβαίο, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα – φέτος είπα να παίξω μόνος μου. Καλώς ή κακώς, μαζεύτηκαν πολλά τραγούδια, αρκετά από τα οποία είναι «δεύτερης ανάγνωσης», λιγότερο γνωστά, όμως εγώ τα αγαπώ! Έχω γύρω στα 120 τραγούδια και θέλω να κάνω μια χρονιά που θα παιχτούν αυτά τα τραγούδια. Πολλά από αυτά έχουν δράσει «υποδόρια» στον κόσμο και μου τα ζητάει ακόμα και σε περιόδους που εγώ τα έχω ξεχασμένα! Φέτος λοιπόν είπα να το κάνω «Πασχαλίδης εφ’ όλης της ύλης»!
Κάτι άλλο για τη συναυλία του Σαββάτου;
«Χωρίς να ανακοινώνω ονόματα, θα ανέβουν στη σκηνή διάφοροι – φίλοι και των τεσσάρων και δικοί μου – και θα έχουμε διάφορες εκπλήξεις»…