Συγκινητικός Γιάννης Πάριος με «Όλα» στο Pantheon

Ο Γιώργος Χαρωνίτης είδε μέσα σε δυόμιση-τρεις συναυλιακές ώρες να περνάει από μπροστά του, σαν σύνολο, όλη η ουσία της τραγουδιστικής τέχνης που εδώ και μερικές δεκαετίες υπηρετεί άψογα ο Πάριος...

Δύσκολα θα συναντήσει κανείς τραγουδιστή που να βιώνει το τραγούδι πάνω στη σκηνή με τέτοια ένταση όση ο Πάριος. Και ακόμα πιο δύσκολα θα βρει κανείς καλλιτέχνη που να συμπτύσσει τόσο αποτελεσματικά την έννοια «Όλα» μέσα από μια αναγκαστικά επιλεκτική και περιορισμένη ανθολόγηση ενός εκτενούς έργου και μιας μακρόχρονης πορείας. Αυτά νομίζω πως είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του προγράμματος που παρουσιάζει, με τίτλο «Όλα», ο Γιάννης Πάριος στο Pantheon. Εδώ το «Όλα» έχει να κάνει κυρίως με την ποιότητα παρά με την ποσότητα καθώς μέσα σε δυόμιση-τρεις συναυλιακές ώρες περνάει από μπροστά μας, σαν σύνολο, όλη η ουσία της τραγουδιστικής τέχνης που εδώ και μερικές δεκαετίες υπηρετεί άψογα ο Πάριος...
«Είν’ αρρώστια τα τραγούδια» και αυτό είναι μια αλήθεια που την γνωρίζει πολύ καλά ο Γιάννης Πάριος καθώς ξεκινάει το τραγούδι του και το πρόγραμμά του – και είναι μια αλήθεια που φροντίζει να την υπερτονίζει σε κάθε στιγμή και να μας την περνάει συνεχώς σε όλη τη διάρκεια του προγράμματος. Δεν υπάρχει ούτε μια αδύναμη στιγμή σε όλη τη ροή – και δεν βρίσκεις ούτε ένα σημείο που να σε κάνει να αποσπάσεις το ενδιαφέρον και την επαφή σου. Ο Πάριος νιώθει τη σκηνή σαν σπίτι του και τον κόσμο σαν φίλους και δικούς του ανθρώπους – πράγμα που σημαίνει πως ενδιαφέρεται κυρίως για το feeling και την επικοινωνία. Όσο για συγκινήσεις, δηλαδή τον βασικό λόγο για τον οποίο χρειαζόμαστε τα τραγούδια, αυτές διαδέχονται η μια την άλλη χάρη σε μια όμορφη επιλογή και sequence...

Κλασικές στιγμές από την πορεία του Γιάννη Πάριου, μαζί με τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη, του Άκη Πάνου, του Γιώργου Ζαμπέτα, του Μίκη Θεοδωράκη, του Αντώνη Βαρδή, του Παντελή Θαλασσινού, λαϊκά και νησιώτικα κ.ά. αναμειγνύονται και συνιστούν ένα ωραίο και δυνατό πρόγραμμα που ξέρεις ότι είναι δικό σου και σε αφορά, με πολλά τραγούδια που μιλούν στη θέση σου – και αρκετά από αυτά φτιαγμένα αποκλειστικά για τη φωνή του και το αίσθημα που αυτή φέρει, τραγούδια που ξέρεις πως δεν μπορεί να τα πει άλλος (φερ’ ειπείν, ποιος μπορεί να αποδώσει καλύτερα την τριπλέτα «Το σημάδι» - «Λασπόνερα» - «Μάτια μπλε»;) εκτός από τον Γιάννη Πάριο. Με μια φωνή και μια ψυχή που, προσωπικά, εκπέμπει μια συγκινησιακή δύναμη όσο και οι τρεις τενόροι μαζί!
Το ωραίο αυτό πρόγραμμα – που θα είναι Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή για λίγες παραστάσεις – γίνεται ακόμα πιο όμορφο λόγω του χώρου. Το Pantheon είναι ένα υπέροχο μοντέρνο και μεγάλο θέατρο, ικανό να φιλοξενήσει στην μεγάλη του σκηνή οποιαδήποτε παραγωγή, μουσική ή μη, ακόμα και την πιο απαιτητική, ενώ οι χώροι του – πλατεία και εξώστες – χαρίζουν στον θεατή μοναδική αίσθηση / απόλαυση. Χρησιμότατο από κάθε άποψη...