Τι χρειάζεται για να γίνεις θαυματοποιός; Θ’ άφηνες μια στρωμένη καριέρα για να κάνεις τρικ με χαρτιά και μαντήλια; Και τι είναι η μαγεία τελικά; Ο Άγγλος διάσημος illusionist DMC μας μίλησε περί μαγείας και άλλων δαιμονίων – όπως π.χ. για μια παλιά ιστορία αγάπης που τον συνδέει με την Ελλάδα.
Μάντεψε τη σκέψη μας κι έβαλε κι εθελοντές να μαντέψουν τη σκέψη του κοινού, σόλαρε με την τράπουλα αλλά και με μαθηματικούς πίνακες, έβγαλε από τα μανίκια του μπουκάλια και μαντίλια και, με «θύμα» μια ανύποπτη θεατή, μας έδειξε πώς οι οφθαλαμάτες βασίζονται στη λειτουργία της αντίληψης. Ο Άγγλος θαυματοποιός DMC (ευρέως γνωστός από τη σειρά «Beyond magic with DMC» του National Geographic Channel), ο οποίος ήρθε στα μέρη μας προσκεκλημένος του OTE TV για μια μοναδική παράσταση στο πλαίσιο του Athens Science Festival στην Τεχνόπολη, σίγουρα δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση… μάγου. Το όνομα Drummond Money-Coutts, βλέπεις, πηγαίνει πακέτο με την κληρονομιά τίτλου ευγενείας, καθώς ο πατέρας του Crispin Money-Coutts είναι ο 9ος βαρόνος Latymer, ενώ στην οικογενειακή τράπεζα εμπιστεύεται τις καταθέσεις της η βασίλισσα της Αγγλίας. Όταν τον συναντήσαμε όμως στην Αθήνα, η κουβέντα μας ξεκίνησε με ανέλπιστα ελληνικό χρώμα, παρότι ο ίδιος δεν έχει έρθει ξανά στα μέρη μας.
«Έχω αυτή την υπέροχη οικογενειακή ιστορία αγάπης που συνήθιζε να μου λέει ο πατέρας μου για την Αγγλίδα προ-προ-θεία μου η οποία πριν από εκατό χρόνια ερωτεύθηκε έναν ψαρά από την Κρήτη! Ο πατέρας της, ένας πολύ καθώς πρέπει Άγγλος, παλιάς σχολής, στυλ Ντάουτον Άμπεϊ, είπε ότι αν τον παντρευόταν δεν θα της ξαναμιλούσε. Εκείνη όμως μετακόμισε εδώ, στην Κρήτη, τον παντρεύτηκε, έκαναν δύο παιδιά και δεν ξαναμίλησαν με τον πατέρα της. Κατά τη διάρκεια του πολέμου αυτή η υπέροχη γυναίκα, η οποία πέθανε τη δεκαετία του 1990, βοήθησε στην Αντίσταση στην Κρήτη και της απονεμήθηκε μετάλλιο. Μόλις πριν από λίγα χρόνια βρήκαμε αυτή την πλευρά της οικογένειας και πλέον τους βλέπουμε αρκετά στο Λονδίνο».
Σπούδασες στο Κολέγιο Ίτον, είσαι κληρονόμος βαρονίας, η οικογένειά σου ίδρυσε την τράπεζα που χρησιμοποιεί η βασίλισσα της Αγγλίας, αλλά άφησες την τραπεζική για να τρέξεις στο… τσίρκο. Γιατί;
Μισούσα τα τραπεζικά, ποτέ δεν τα κατάλαβα, ακόμα δεν τα καταλαβαίνω πραγματικά. Οπότε αυτό δεν ήταν ποτέ για μένα επιλογή. Αυτό το συναίσθημα που μου δίνει η μαγεία και αυτό που κάνει στους ανθρώπους είναι δυνατότερο από οτιδήποτε άλλο, ήταν η κλίση μου. Νιώθω ότι είναι σαν να έχεις γευθεί τον απαγορευμένο καρπό και τίποτα άλλο δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό. Όταν βλέπεις δέκα ανθρώπους να ξετρελαίνονται, να χαμογελούν, να γελούν και να έχουν αυτή την όμορφη στιγμή με τη μαγεία, είναι πολύ δύσκολο μετά να κάνεις κάτι άλλο.
Πώς ενδιαφέρθηκες για τα μαγικά κόλπα;
Ως παιδί είχα εμμονή με τα φαντάσματα, τα ΑΤΙΑ, τους εξωγήινους, την αρχαία Αίγυπτο και όλες αυτές τις μυστηριώδεις ιστορίες και κάθε είδους μυστήριο. Νομίζω ότι αρχικά έβλεπα τη μαγεία σαν κάτι ασήμαντο, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι το θεωρούν σαν μια κάπως φαντασιώδη μορφή διασκέδασης. Αλλά μετά, όταν άρχισα να διαβάζω περισσότερο για τη μαγεία, την ιστορία της, τα διαφορετικά της πρόσωπα… Όταν ήμουν 7 ετών, ο πατέρας μου, ο οποίος δούλευε στην τράπεζα Cutts στο Στραντ, με πήγε στο Davenports, το πιο γνωστό κατάστημα με είδη μαγείας στο Λονδίνο - παραδόξως βρισκόταν κάτω από το γραφείο του. Μου αγόρασε έναν κατάλογο που είχε γραμμένα όλα τα μαγικά κόλπα, τον απομνημόνευσα ολόκληρο και αυτό ήταν.
Οπότε κατά κάποιον τρόπο για όλα «φταίει» ο πατέρας σου.
Θα μπορούσες να πεις ότι επέδρασε καταλυτικά, σε όλα αυτά όμως που έκανα ήδη. Ελπίζω τώρα να αισθάνεται πολύ περήφανος γι’ αυτό που κάνω. Ήταν μια μακρά διαδρομή.
Τι είναι λοιπόν η μαγεία;
Πάντα λέω ότι η μαγεία είναι ό,τι τη θέλεις να είναι και είναι πολύ δύσκολο να την προσδιορίσεις. Η μαγεία είναι όπως η αγάπη, ο καθένας έχει δική του ορισμό γι’ αυτή. Δεν νομίζω ότι τα κόλπα με την τράπουλα είναι μαγικά, αλλά για μένα το πιο μαγικό πράγμα είναι η γέννηση ενός παιδιού. Η αγάπη, η ίδια, πόσο απροσδιόριστο μυστήριο είναι. Η ομορφιά όλων αυτών των πραγμάτων γύρω μας που τα προσπερνάμε ψάχνοντας να βρούμε τη μαγεία. Νομίζω ότι ο καθένας χρειάζεται να βρει τον δικό του ορισμό. Η μαγεία υπάρχει αν αποφασίσεις ότι θέλεις να υπάρχει. Για μένα είναι αυτό το αίσθημα που έχεις όταν ακούς ένα όμορφο τραγούδι ή βλέπεις μια ωραία ταινία ή αντικρύζεις έναν ωραίο πίνακα και σε μεταφέρει έξω από αυτή τη στιγμή, όταν «χάνεις» τον εαυτό σου εκείνη τη στιγμή και όλα τα άλλα παραμερίζουν. Υπάρχει μια μικρή στιγμή αθανασίας όταν είσαι «χαμένος» σ’ αυτό που υπάρχει εκεί, σ’ αυτή την στιγμή έμπνευσης. Η κωμωδία είναι το καλύτερο παράδειγμα, όταν ακούς το τέλειο αστείο και «χάνεσαι» και γελάς. Η μαγεία είναι πολύ κοντά σ’ αυτό, είναι μια στιγμή που μπορεί να δημιουργείται από οτιδήποτε, όχι απλά από έναν μάγο ή από κόλπα με την τράπουλα.
Στο πλαίσιο της εκπομπής σου «Beyond Magic with DMC» ταξιδεύεις ανά τον κόσμο ψάχνοντας φρέσκα κόλπα και ταλέντα στη μαγεία. Ποια μέρη και λαοί σε έχουν εμπνεύσει περισσότερο ως μάγο;
Πήγαμε στο Μεξικό για ένα επεισόδιο στο οποίο ασχολιόμουν με τις μάγισσες, τη μαύρη μαγεία. Νομίζω ότι οι άνθρωποι σήμερα αντιμετωπίζουν τη μαγεία ως φαντασιοπληξία, ως κάτι ελαφρύ και ίσως σαχλό, αλλά είναι εύκολο να ξεχνάμε ότι για αιώνες και ακόμα και σήμερα σε ορισμένα μέρη του κόσμου, έχει κατάχρηση της έννοια της μαγείας και είναι πολύ φοβερή έννοια για πολύ κόσμο. Πήγαμε λοιπόν στην αγορά της Σονόρα στο κέντρο της πόλης του Μεξικό όπου μπορείς να αγοράσεις κατάρες και ξόρκια και να καταραστείς θανάσιμα άλλους ανθρώπους. Τίποτα απ’ όλα αυτά βέβαια δεν είναι πραγματικά σοβαρό. Πηγαίνεις εκεί συναντάς τις μάγισσες, ανάβουν ένα κερί και συζητάτε. Για μένα όμως είναι καταπληκτικό πως πιστεύουμε ότι η μαγεία είναι κάτι από το παρελθόν όταν σε τόσο πολλά μέρη στον κόσμο είναι κάτι τόσο ζωντανό. Η μαγεία υπάρχει σε κάθε κουλτούρα, σε κάθε κοινωνία, σε κάθε κεφάλαιο της ιστορίας.
Στην Μπανγκόκ επίσης είχε ενδιαφέρον. Συνάντησα έναν επαγγελματία ο οποίος έκανε κόλπα με την τράπουλα, ήταν καταπληκτικός, και υπάρχει ένας τεράστιος υπόκοσμος που σχετίζεται με το στοίχημα στην Ταϋλάνδη. Στο Παρίσι συνάντησα έναν Ρωμαιοκαθολικό ιερέα, τον πατέρα Άλεξ, έναν από τους κορυφαίους ειδικούς στα κόλπα με την τράπουλα! Γι’ αυτόν βέβαια το ενδιαφέρον του είναι ακαδημαϊκό, εκτιμά την αφοσίωση που χρειάζεται για να το κάνεις αυτό. Δεν το χρησιμοποιεί, απλά τα κόλπα με τα χαρτιά είναι μια πολύ απαιτητική πειθαρχία και χρειάζονται πολλές ώρες εξάσκησης για να την κατακτήσεις και να την τελειοποιήσεις. Ήταν όμως ένα απίστευτο παράδοξο να βλέπεις έναν ιερέα να ασχολείται με αυτό.
Στη Σιγκαπούρη, στο επεισόδιο στο οποίο έκανα την αιώρησή μου, αναζητούσα το πόσο πολύ η μαγεία στη δύση σήμερα έχει εμπνευστεί από ιστορίες της ανατολής. Συναντήθηκα με τον Λου Τσαν, τον μεγαλύτερο μάγο στην Ασία, και μιλήσαμε για τη ζωή του και για τις σκέψεις του σχετικά με αυτή τη μεταφορά μεταξύ ανατολής και δύσης. Υπάρχει ένα πολύ πνευματικό στοιχείο στη μαγεία της ανατολής που σίγουρα ώθησε πολύ την δυτική μαγεία. Στη δύση σήμερα βλέπουμε τη μαγεία ως ένα είδος διασκέδασης ενώ στην ανατολή μου φαίνεται ότι διατηρεί ακόμα ένα πνευματικό στοιχείο που λείπει στη δύση.
Ποιοι είναι αλήθεια οι αγαπημένοι σου μάγοι, αυτοί που σε ενέπνευσαν να θέλεις να γίνεις κι εσύ μάγος;
Λατρεύω τον Ντέιβιντ Μπλέιν. Η ακατέργαστη απλότητα σ’ αυτά που κάνει, είναι ένας πολύ επιδέξιος άνθρωπος που απλά κάνει πολύ δυνατή, όμορφη μαγεία για τους ανθρώπους. Επίσης, ο Βρετανός Ντάρεν Μπράουν, ο οποίος διαβάζει τη σκέψη, ήταν πάντα πολύ δυνατή έμπνευση για μένα. Δίνει στη δουλειά του θεατρικότητα και πολύ εξυπνάδα που νομίζω ότι λείπει σε πολλούς άλλους περφόρμερ.
Αναγνωρίζεις στα κόλπα σου στοιχεία της δουλειάς τους;
Σίγουρα, είναι πιθανώς αναπόφευκτο. Δεν υπάρχουν τόσο πολλοί μάγοι από τους οποίους θα έβλεπα ότι έχω τεράστιες επιρροές και κατά κανόνα, τουλάχιστον αρχικά, υποθέτω ότι παίζουν κάποιο ρόλο στη δική σου διαμόρφωση. Είναι όπως γίνεται με τους καλλιτέχνες και τους μουσικούς, μεγαλώνεις και εξελίσσεις τον δικό σου ήχο μέσα από τους ανθρώπους που ακούς. Από τον Ντέιβιντ Μπλέιν υποθέτω πήρα την απλότητα στο τι κάνω, ότι τα κόλπα εννοιολογικά προσπαθώ να τα κρατώ απλά και άμεσα. Από τον Ντάρεν πάλι είναι η προσπάθεια να εγχέω ένα στοιχείο νοημοσύνης στη μαγεία. Είναι πολύ εύκολο να κάνεις μαγικά κόλπα. Νομίζω όμως ότι είναι αρκετά σπάνιο να βλέπεις μαγικά κόλπα που έχουν από πίσω τους ένα νόημα, μια ιστορία, ένα κίνητρο.
Τι χρειάζεται λοιπόν για να γίνει κάποιος μάγος; Είναι κάτι που καθένας μπορεί να το καταφέρει;
Πάντα λέω ότι πρέπει να αγαπάς αρκετά τη μαγεία για να περάσεις από χρόνια εξάσκησης. Το να το απολαμβάνεις απλά δεν είναι αρκετό, πρέπει να είσαι παθιασμένος, να έχεις αυτή τη φλόγα μέσα σου, όπως ένας μουσικός, ένας καλλιτέχνης, που σε ωθεί όταν όλοι οι άλλοι τα παρατούν επειδή προτιμούν να κάνουν κάτι άλλο. Εσύ εξακολουθείς να προσπαθείς. Νομίζω ότι χρειάζεσαι αυτή την ισχυρή αγάπη της μαγείας. Το ταλέντο αρχικά θα μπορούσε να παίξει ένα ρόλο αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σκληρή δουλειά είναι το στοιχείο κλειδί. Ο Έντισον είχε πει ότι «η ιδιοφυία είναι 1% έμπνευση και 99% ιδρώτας».
Ποιο είναι το αγαπημένο σου κόλπο αυτό το διάστημα;
Έχω τέσσερα μεταξωτά μαντήλια και δύο ποτήρια του κρασιού. Παίρνω δύο από τα μαντήλια και τα δένω σφιχτά σε κόμπο και αφήνω τον κόμπο μέσα στο ποτήρι. Μετά παίρνω τα άλλα δύο μεταξωτά μαντήλια και τα συμπτύσσω μέσα στο άλλο ποτήρι αλλά δεν τα δένω μεταξύ τους. Κάνω μια χειρονομία και όπως τα βγάζω έξω από τα ποτήρια, στα δύο πρώτα ο κόμπος έχει εξαφανιστεί και τα άλλα δύο έχουν δεθεί μεταξύ τους. Έχει μια υπέροχη γοητεία αυτό το κόλπο.
Πώς το κάνεις αυτό; Ένας μάγος κάποια στιγμή αποκαλύπτει τα μυστικά του;
Νομίζω ότι είναι κρίμα. Όπως όταν παρακολουθείς μια ταινία που σε συγκινεί πολύ και αν κάποιος σου δείξει εικόνες πίσω από τα παρασκήνια, όλο αυτό το συναίσθημα χάνεται. Για τους περισσότερους ανθρώπους είναι πολύ απογοητευτικό το να μάθουν τα κόλπα επειδή συνήθως πρόκειται για πολύ απλές μέθοδοι, πολύ όμορφα μεταμφιεσμένες. Νομίζω ότι το καλύτερο μαγικό κόλπο είναι σαν κινηματογραφική ταινία, έχει τόσα πολλά μέρη που παίζουν ρόλο: ψυχολογία, το χέρι, ο συγχρονισμός, είναι τόσα πολλά πράγματα.
Και μιας και τα λέμε εδώ στην Αθήνα, ποιο μέρος της πόλης θα ήθελες να εμπλέξεις σε μια από τις περφόρμανς σου;
Το δωμάτιο του ξενοδοχείου μου βλέπει στην Ακρόπολη. Μελετήσαμε την αρχαία Ελλάδα στο σχολείο και αυτή είναι μια τόσο δυνατή εικόνα, μια τόσο απίστευτη κατασκευή. Σε οποιοδήποτε μέρος με ιστορία. Λατρεύω τα μέρη που έχουν αυτή την αίσθηση της ιστορίας.
