Ο Χρήστος Χουσέας κάπου ανάμεσα σε βότκα, τζιν ή ρούμι, φρούτα, μπαχαρικά και μυριστικά ξεδιπλώνει και μερικούς… κρυπτογραφημένους χάρτες περιπλάνησης.
Είναι η δεύτερη φορά που ο Χρήστος Χουσέας παρουσιάζει στο «42» μαζί με την ομάδα του μια λίστα-ανατομία μιας σχέσης που ανατέλλει και δύει σε οκτώ στάδια ή, αλλιώς, σε οκτώ κοκτέιλ. Φωτίζει το γλυκο-αρωματικό φλερτ των Big Bamboo & Honey Pot με βανίλια, μαύρο πιπέρι, αποστάγματα ζαχαροκάλαμου, μέλι και ανανά, ανάβει με ένα Ring of fire, που καίει τη γλώσσα σου από το τσίλι, γλυκαίνοντας ταυτόχρονα με αχλάδι και, μερικά κοκτεϊλικά στιγμιότυπα αργότερα, μετά τις αναμενόμενες «παρενέργειες», στέκεται σε έναν προσωπικό πύργο ελέγχου με την καθησυχαστική negroni styled (πιο βοτανική όμως) πικράδα του Ground Control. Μέχρι να φτάσει στο +12 seconds to Mars, κάτι σαν Julep με ιρλανδέζικο ουίσκι, ενδιαφέρουσες οξύτητες κι αποχρώσεις φουντουκιού, αγριοκάρδαμου, τζίντζερ και βασιλικού και... μια μίνι Mars για bonus, που αν έχεις περάσει όλο το ψυχοσυναισθηματικό τριπάκι κι έχεις χωρίσει, την αξίζεις κιόλας. Δεν τρέχει τίποτα κάπτεν, πάμε για άλλα: βαλμένα στη σειρά, τα νέα κοκτέιλ αντικατοπτρίζουν μια λούπα, μια ταινία του Moebius που από το τέλος σε βγάζει ξανά στην αρχή. Δεν είναι άσχημη οπτική. Η ζωή κάνει κύκλους. Το μέλλον είναι κοντά. Το επόμενο ποτό επίσης.
Δεν είναι περίεργο που όταν ο Χρήστος δουλεύει τις συνταγές του προσθέτει στο μιξάζ (όπως φαντάζομαι λειτουργούν κι άλλοι bartenders) ονόματα, εικόνες και γεύσεις που έχει βρει κάποια στιγμή μπροστά του. Το ετερόκλητο ποτ πουρί κάπως μπαίνει στο στόρι, κάνοντας τη λίστα, σε ένα δεύτερο επίπεδο, κάτι σαν προσωπικό scrapbook. Αν εκεί που περιμένεις τους φίλους σου πατήσεις κάποια από τις αναφορές της στο ψαχτήρι του κινητού σου, θα βγεις σε διάφορα μικρά παρασύμπαντα. Το Ultima forsan, ας πούμε, που το ξεχώρισα, ένα εξαιρετικό umamένιο κοκτέιλ που πατάει στο Bloody Mary (τη βερσιόν του «42»), συνδυάζοντας manzanilla, κίμτσι, φράουλες, ντομάτα και βασιλικό, πατάει και στο memento mori («να θυμάσαι ότι θα πεθάνεις») της μεσαιωνικής ασκητικής.
Το ενδιαφέρον D.B. Cooper (πορτοκάλι, θυμάρι, μπέρμπον, κονιάκ, amari, bitters) κρύβει την ιστορία της αεροπειρατείας ενός Boeing 727 κι ενός άγνωστου χ που πηδώντας με αλεξίπτωτο και 200.000 δολάρια στην τσέπη χάθηκε στους αμερικάνικους αιθέρες. Δεν θα κάτσει κανείς να σου τα εξηγήσει όλα αυτά (εκτός αν ρωτήσεις) και ίσως να παραείναι αυτοαναφορικά. Σε ένα μπαρ είπες να πας, όχι βόλτα στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς. Αν το προτιμάς έτσι, κράτα ότι τα κοκτέιλ, είτε πιο βατά είτε πιο ιδιόμορφα, μοιάζουν ανεπιτήδευτα, οι ισορροπίες είναι προσεγμένες, οι διαφορετικές αποχρώσεις των ποτών βάσης (blendings) βγαίνουν όμορφα ανάμεσα στα μυρωδικά και τα μυριστικά, σαν όργανα που παίζουν τον ίδιο σκοπό, κι άσε τα νοητικά ρουλεμάν να δουλεύουν στο ρελαντί.
Κολοκοτρώνη 3, 6948242455.
