Σε μικρότερους πλέον χώρους, η αθηναϊκή σκηνή του dance clubbing αρχίζει να ξαναβρίσκει την ταυτότητά της. Οι νέες αφίξεις, σε συνδυασμό με τις σταθερές αξίες, συνθέτουν ένα ποικιλόμορφο χορευτικό τοπίο με πολλές και αξιόπιστες προτάσεις εξόδου, ιδίως τώρα τις γιορτές.
Στις ανοιχτές συζητήσεις του «Revolutions per minute», του event γύρω από την κουλτούρα του Djing, το οποίο πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Μέγαρο Μουσικής, ο Christian Cambas σημείωσε ότι «τα τελευταία τρία χρόνια έχουν συμβεί τρομερά πράγματα στην dance σκηνή της Αθήνας». Ανεξάρτητα με το αν συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί του, μπορείς να καταλάβεις τι εννοούσε. Ύστερα από πολύ καιρό, η dance δείχνει να παίρνει υγιείς αποστάσεις από τις υπόλοιπες κουλτούρες της διασκέδασης. Το υποτιθέμενο «ξεκαθάρισμα» που όλοι περίμεναν ότι θα προκαλέσει η κρίση στη νυχτερινή διασκέδαση έφερε μια νέα τάξη πραγμάτων στην οποία τα mainstream clubs είναι πλέον σχεδόν ελληνάδικα και τα dance clubs είναι dance clubs.
Έστω και σε διαφορετικές διαβαθμίσεις του underground, έστω και σε λιγότερα τετραγωνικά μέτρα. Κι εδώ είναι που επιβεβαιώνεται ο Leon Segka, όταν πριν από λίγα χρόνια μας έλεγε ότι «τα μικρά κλαμπάκια είναι αυτά που θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα και θα επανατοποθετήσουν σωστά τη χορευτική μουσική». Από το οριστικό τέλος του φλερτ της μαζικής διασκέδασης με την dance κουλτούρα προκύπτει σήμερα μια γενιά νέων χώρων που απευθύνονται αποκλειστικά σε clubbers, οι οποίοι δεν χρειάζεται πλέον να ανησυχούν ότι έχουν πέσει στην παγίδα ενός προσχηματικού dance event ή club όπου κάποια στιγμή ο DJ θα παίξει Χατζηγιάννη και λίγο αργότερα Παντελίδη.
Τα νέα dance clubs είναι αφοσιωμένα, έχουν –επιτέλους!– καλά ηχοσυστήματα και στοχεύουν σε συγκεκριμένο κοινό. Οι μετακλήσεις μάλιστα είναι περισσότερες από αυτές που έχουμε τη δυνατότητα να καταναλώσουμε. Αρκεί να σκεφτείς ότι τουλάχιστον 60 από τους 100 top DJs του κόσμου, σύμφωνα με το ετήσιο δημοψήφισμα του Resident Advisor, εμφανίστηκαν τα τελευταία τρία χρόνια σε αθηναϊκά events. Δεν τα λες και άσχημα τα πράγματα, εκτός κι αν έχεις συνηθίσει να γκρινιάζεις…
Ίσως σου λείπουν, για παράδειγμα, τα μεσοβδόμαδα parties του παρελθόντος, όμως μπορείς να νιώθεις σίγουρος ότι τα events του CJ Jeff στο Dybbuk αποτελούν αξιόπιστη λύση εξόδου για τις άγριες ώρες της Πέμπτης. Τονίζοντας τον glam χαρακτήρα του με ασημένιες λεπτομέρειες, θεατράλε χορευτικά και έμφαση στη house, το club της Έφης Μωράκη εξακολουθεί να λειτουργεί με αμείωτο hype ως κατεξοχήν after hours προορισμός, αφού γεμίζει μετά τις 3 το πρωί. Λίγα τετράγωνα πιο ψηλά, στο πολυεπίπεδο υπόγειο του παλιού «Dybbuk» / «Dragoste», δημιουργήθηκε ύστερα από μια εκ βάθρων ανακαίνιση σε απέριττο industrial-chic ύφος, το Nid, το οποίο τιμά την dance με άψογο Funktion One ηχοσύστημα, με το κάτω stage να λειτουργεί ως αμιγές dancefloor και το ενδιάμεσο μικρό stage να υπηρετεί την ανάγκη για chilling και τους καλεσμένους του Blend να αποδίδουν τον κυρίαρχο tech house προσανατολισμό των χορευτικών του beats.
Στην tech house αλλά και στης πιο σκληρές εκδοχές της techno (οι οποίες παίρνουν πολύ τα πάνω τους) εστιάζει και club το οποίο δημιουργήθηκε στο χώρο του πρώην «Letom» από την ομάδα Playground και την ομάδα του «Mamacas». O λόγος για το Dive, το οποίο είναι διαμορφωμένο σαν πισίνα, με τη χορευτική δράση να σημειώνεται στον πυθμένα της, στον οποίο βρίσκονται το bar και η κονσόλα. Εκεί έχουν residency μερικοί από τους δημοφιλέστερους DJs της πόλης, ενώ συχνά εμφανίζονται καταξιωμένοι και ανερχόμενοι καλλιτέχνες από το εξωτερικό (με τον Sam Paganini για την παραμονή της πρωτοχρονιάς και την Rebekah για τις 5/1)
Την ατμοσφαιρική, αισθησιακή και upscale πλευρά του clubbing θέλει να τονίσει το Saint Solange, το νέο club του Ντένις Παπαγεωργίου στο χώρο του πρώην «Interni» επί της οδού Ερμού. Εξαιρετικό το ηχοσύστημα και εδώ, αβανταδόρικος, συναυλιακών προδιαγραφων ο χώρος του. Οι Παρασκευές είναι EDM με τον Johnny Gerontakis, τα Red Light District του Σαββάτου είναι deep house και οι guests του προέρχονται από ολόκληρο το φάσμα του χορευτικού ήχου. Εξίσου συγκεχυμένο είναι και το μουσικό ύφος του club Pixi στο Γκάζι, το οποίο φέτος έκανε σοβαρή οπτικοακουστική αναβάθμιση, ενώ σκάρωσε κι ένα πλούσιο πρόγραμμα συνεργασιών με labels και clubs του εξωτερικού, στο οποίο ο καθένας μπορεί να βρει κάτι που να του ταιριάζει.
Τερματίζοντας τη σύντομη πορεία του ως cocktail bar, το βιομηχανικής αισθητικής Vice Versa μετατράπηκε φέτος σε dancefloor και παρουσιάζει κάθε παρασκευοσάββατο ένα πρόγραμμα γεμάτο διαφορετικά guestings από την κλασική house έως την trap. To Loft, το οποίο φέτος άνοιξε στον πρώτο όροφο του «Υοο» της οδού Τριπτολέμου, παρτάρει από την Παρασκευή έως και την Κυριακή υπό τις οδηγίες του promoter και γνήσιου εραστή της dance Γιάννη Μαγολίδη. Οι Παρασκευές στο πολύ όμορφο gay club The Apartment έχουν καθιερωθεί ως dance club nights με τα party Αrlekink. Κι αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά, όλο και κάποιο after μπορεί να παίζει στο Skullbar της Νεάπολης με τους DJs να έρχονται «αγριεμένοι» για τη δεύτερη βάρδια, λίγο μετά τις πέντε το πρωί.
Το φρεσκότατο Casa Bostani της Λεωφόρου Αλεξάνδρας φιλοξενεί και συναυλίες, όμως τις μεταμεσονύκτιες ώρες του παρασκευοσάββατου μετατρέπεται σε καθαρόαιμο dance club από το κρεμαστό booth του οποίου παρελαύνουν οι πιο δραστήριοι DJs της πόλης. Τα clubnights του Six D.O.G.S. και του Ρομάντσο και του Astron είναι ό,τι πρέπει για να ζήσεις μερικές από τις πιο επίκαιρες και μη προφανείς πτυχές του διεθνούς και εγχώριου clubbing. Τέλος το ολοκαίνουργιο, μαξιμαλιστικά διακοσμημένο Kitty Cat της οδού Σταδίου μπορεί να μη θεωρείται αμιγώς dance club (θα λειτουργεί και ως εστιατόριο αλλά και ως live-άδικο), όμως η νύχτα της επίσημης πρεμιέρας του με τους Amateurboyz απέδειξε ότι μπορεί να λειτουργήσει υποδειγματικά και ως τέτοιο. H ατμόσφαιρά του σε άλλους θύμισε το «Dragoste», σε άλλους το «Bar Guru Bar», και σε άλλους τα prive club του Λονδίνου. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό μαγαζί που διαθέτει όλα τα φόντα να μετατραπεί σε νέο hot spot του εναλλακτικού clubbing.
