Μόλις σε πέντε χρόνια κατάφερε να γίνει το πιο ακριβοπληρωμένο και περιζήτητο φαινόμενο. Ο 26χρονος Αμερικανός παραγωγός και DJ Skrillex, ο οποίος έβγαλε το dubstep από το underground, είναι το απόλυτο highlight στο φετινό line up του «Cavo Paradiso», μιξάροντας τη Δευτέρα 11/8 στα decks του διάσημου μυκονιάτικου club ως προσκεκλημένος της ομάδας Blend.
«Θυμάμαι που είδα τους Daft Punk το 2007. Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν ότι στο κοινό υπήρχαν Αφροαμερικανοί, λευκοί, Ασιάτες, rappers, rockers, hipsters και mainstream τύποι. Είχαν μαζευτεί όλοι για να δουν τους Daft Punk. Το ίδιο συμβαίνει και στις δικές μου εμφανίσεις. Μου αρέσει που η μουσική μου ενώνει τόσο ετερόκλητο κοινό. Πάντα πίστευα ότι θα ήταν διασκεδαστικό να φτιάχνω μουσική που θα μπορούσαν να απολαύσουν τόσο οι φίλοι του rock όσο και του hip hop». Ύστερα από 5 χρόνια σόλο καριέρας, 6 Grammys κι επιταγές που παλιότερα κόβονταν μόνο για rock τραγουδιστές, ο Skrillex μπορεί να υπερηφανεύεται ότι όχι μόνο φτιάχνει διασκεδαστική μουσική για πολύ κόσμο, αλλά ότι σύστησε στους Αμερικανούς και σε ένα –πιο διστακτικό απέναντι στην ηλεκτρονική μουσική– παγκόσμιο κοινό το dubstep μέσα από ένα καταδικό του υβρίδιο. Ταυτόχρονα, και για τον ίδιο λόγο που τον οδήγησε στην κορυφή, έγινε στόχος των σκληροπυρηνικών οπαδών του είδους. Ο τίτλος μιας συνέντευξής του στον «Guardian» το 2011 «Είναι ο πιο μισητός άνθρωπος στη σκηνή του dubstep;» έκανε τον μουσικό παραγωγό και DJ να διακόψει για λίγα χρόνια τις επαφές του με τα media.
Οι πρώτοι δίσκοι που αγόρασε ήταν των Marilyn Manson και των Nine Inch Nails, ενώ στα δώδεκα ανακάλυψε τη Warp. Αυτές οι πρώτες του επιρροές θα γίνονταν εμφανείς αργότερα: στην gothic κόμμωση (ξυρισμένη η αριστερή πλευρά του κεφαλιού με μια χαίτη να κυλάει στη δεξιά) και στη μουσική στροφή του. Προτού όμως την πραγματοποιήσει παίρνοντας το δρόμο για την κορυφή, ο Skrillex έκανε τα πρώτα μουσικά του βήματα το 2004 ως βασικός τραγουδιστής της post hardcore μπάντας From First to Last. Το 2010 συστήθηκε επίσημα με το ψευδώνυμό του (που δεν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο) αναζητώντας τον καινούργιο ήχο του μεταξύ electro και dubstep στο EP «My name is Skrillex», το οποίο διέθεσε δωρεάν από το MySpace. Οι επόμενες δύο δουλειές του, το «Scary monsters and nice sprites» και το «Bangarang», του απέφεραν τα Grammys καλύτερης dance ηχογράφησης και καλύτερου dance/electronica δίσκου, τα οποία βρίσκονται σε κάποια προθήκη μαζί με άλλα δύο για τα remixes του «Promises» του Nero και του «Cinema» του Benny Benassi. Πώς εξηγείται η τόσο απότομη άνοδος του Skrillex; Μια εξήγηση είναι ότι τρύπωσε στην αμερικανική EDM σκηνή κάνοντας πολύ θόρυβο (κυριολεκτικά!) με τη δική του εκδοχή στο –άγνωστο στο αμερικανικό κοινό– dubstep, με τον ίδιο τρόπο που ο Deadmau5 σύστησε σε αυτό το κοινό τη house. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι ξυπνάει τη rave νοσταλγία με τεχνάσματα όπως τα πειραγμένα, εξωγήινα φωνητικά και δημιουργεί εγρήγορση με τις ηχητικές ανωμαλίες των τραγουδιών του, σαν να συγκρούονται μεταλλικά κομμάτια – δεν είναι τυχαίο ότι έκανε το σχεδιασμό ήχου στο «Transformers 4». Μια τρίτη εξήγηση για την κολοσσιαία επιτυχία του είναι ο παλιομοδίτικος τρόπος προώθησης της μουσικής του με περιοδείες σε κάθε γωνιά της Αμερικής.
Σε μία από αυτές, μάλιστα, συγκέντρωσε τους συνεργάτες του στον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο της σόλο καριέρας του «Recess», ο οποίος κυκλοφόρησε εντελώς ξαφνικά τον περασμένο Μάρτιο μέσα από ένα κρυπτικό app. Έχοντας μαζί του ονόματα όπως ο συμπατριώτης του Diplo και οι Βρετανοί Ragga Twins από τα «jungle» ’90s, ο Skrillex δείχνει σημάδια ωρίμανσης κι εγκαταλείπει τη σπασμωδικότητα της προηγούμενης δουλειάς του για χάρη πιο χρηστικών για το dancefloor κομματιών. Αν βρεθείτε στο «Cavo Paradiso» χωρίς να έχετε ακούσει ούτε μία νότα της μουσικής του, να γνωρίζετε ότι σας περιμένει ένα πολύπλευρο set, ακριβώς όπως είναι οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του Skrillex: στα highlights τους συμπεριλαμβάνονται μια συνεργασία με τους εναπομείναντες Doors στο «Breakn’ a sweat» (εκείνοι λένε ότι δεν τον γνώριζαν, αλλά ότι τα παιδιά τους ήταν fans), το soundtrack της ταινίας «Spring Breakers» του Harmony Korine, remix για τη Lady Gaga αλλά και μια μίμηση του Burial στο EP «Leaving»!