Το Μωρό της Ρόζμαρι

Από τα υποβλητικότερα θρίλερ της κινηματογραφικής ιστορίας, υπόδειγμα αφηγηματικής οικονομίας και δύναμης. Ο Πολάνσκι εκσυγχρονίζει την κομψή σκηνοθετική παράδοση του Ζακ Τουρνέρ ("Περπάτησα με ένα Ζόμπι") και του φανταστικού σινεμά της αμφιβολίας, παίζοντας διαρκώς με το αν όλα όσα βλέπουμε είναι πραγματικά ή αποκύημα της φαντασίας μιας ψυχικά διαταραγμένης ηρωίδας. Με αξεπέραστη δεξιοτεχνία, καταφέρνει να αποδώσει όλο το κλίμα έντασης και φόβου που κυριαρχεί στο μυθιστόρημα του Άιρα Λεβάιν, αποτυπώνοντας παράλληλα το πεσιμιστικό προαίσθημα μιας κοινωνίας η οποία συνειδητοποιεί το τέλος της εποχής της αθωότητας.