Από τα «Μεσάνυχτα στο Παρίσι» και την «Επικίνδυνη Αποστολή 4» μέχρι τη «Ζωή της Αντέλ», η 29χρονη εγγονή του προέδρου της Pathe είναι αυτήν τη στιγμή η πλέον ανερχόμενη σταρ στην κινηματογραφική Ευρώπη. Με αφορμή τον απαιτητικό της ρόλο στο «Grand Central», το οποίο συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κανών, μιλάει στον Χρήστο Μήτση για την πίστη της στους σκηνοθέτες, την ετικέτα της σεξοβόμβας και το αγαπημένο της «Λεωφορείον ο Πόθος».
Tι ήταν αυτό που σας φάνηκε ενδιαφέρον στο ρόλο της Καρόλ;
Ο κυρίαρχος λόγος για τον οποίο ενδιαφέρθηκα ήταν η σκηνοθέτις Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι, με την οποία είχαμε συνεργαστεί άψογα στην πρώτη ταινία της «Belle Epine». Η βασική μου έννοια κάθε φορά είναι έτσι κι αλλιώς ο άνθρωπος πίσω από την κάμερα και κατόπιν ο ρόλος. Το σενάριο δεν είναι παρά λόγια στο χαρτί, ενώ ο σκηνοθέτης είναι ένα ζωντανό κινηματογραφικό όραμα. Από την αρχή της καριέρας μου ακολούθησα ενστικτωδώς αυτήν την επιλογή και δεν έχω μετανιώσει μέχρι τώρα.
Δεν νιώθετε πως εδώ δοκιμάζετε κάτι πιο τολμηρό και απαιτητικό απ’ ό,τι στο «Belle Epine»; Η Καρόλ είναι ένας πολύπλοκος και συχνά αντιφατικός χαρακτήρας.
Έχουν περάσει τρία χρόνια και νιώθω ωριμότερη για έναν τέτοιο ρόλο. Με βοήθησαν πολύ και η εμπειρία της «Ζωής της Αντέλ», και ο Αμπντελατίφ Κεσίς. Ήταν μια δοκιμασία, αλλά πήρα πολλά πράγματα. Μόλις τελείωσα τα γυρίσματα της «Αντέλ» ξεκίνησα αμέσως το «Grand Central» και ήδη αισθανόμουν πιο θαρραλέα, με πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Επίσης, μεγαλώνοντας ηλικιακά, μου ήταν ευκολότερο να καταλάβω την Καρόλ απ’ όσο στα 20 ή στα 25 μου.
Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το πιο ενδιαφέρον σημείο του χαρακτήρα της;
Η σεξουαλική ένταση που εκπέμπει, η ορμή με την οποία διεκδικεί τα πράγματα. Όταν ερωτεύεται τον Γκάρι όμως, παραδίδεται ολοκληρωτικά κι «εξατμίζεται» μέσα σε αυτήν τη σχέση. Είναι μια δυναμική γυναίκα, αλλά κατά βάθος παραμένει ευάλωτη και φοβισμένη.
Η Ζλοτόφσκι μίλησε με πολύ θερμά λόγια για σας στη συνέντευξη Τύπου και σας αποκάλεσε «σεξοβόμβα».
Ποτέ δεν θα χαρακτήριζα έτσι τον εαυτό μου. Αν ο ρόλος το απαιτεί, μπορώ να γίνω σέξι, αλλά νομίζω πως η κραυγαλέα σεξουαλικότητα είναι κάτι βαρετό. Δεν πιστεύω ότι ένα τέλειο σώμα ή τα πολύ όμορφα χαρακτηριστικά είναι από μόνα τους γοητευτικά στοιχεία. Υπάρχει κάτι εσωτερικό που κάνει έναν άνθρωπο ερωτικό, όπως το να έχεις χιούμορ για παράδειγμα, το οποίο είναι συχνά το πιο σέξι πράγμα στον κόσμο.
Είπατε ότι διαλέγετε ταινίες με βάση το ποιος είναι ο σκηνοθέτης. Λέτε όμως πάντα «ναι» στις οδηγίες του;
Φυσικά και όχι. Αντιθέτως, τον αντιμάχομαι συχνά. Εννοείται πως θέλω πάντα να ικανοποιώ τις ιδέες του, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που διαφωνείς με τον τρόπο με τον οποίο σε κοιτάζει η κάμερα. Παλιότερα ήμουν πιο ανεκτική, όσο περνά ο χρόνος όμως γίνομαι τολμηρότερη κι εκφράζω τη γνώμη μου. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να γίνεται ό,τι λέω, αλλά σχεδόν πάντα βγαίνει σε καλό, καθώς –αν μη τι άλλο– η συζήτηση με βοηθάει να καταλάβω το ρόλο καλύτερα. Το πάρε δώσε με τους σκηνοθέτες είναι σαν μια ερωτική σχέση, οπότε πρέπει να υπάρχουν πάθος κι ένταση.
Έχετε δουλέψει σε Ευρώπη και ΗΠΑ, σε μπλοκμπάστερ και μικρές ανεξάρτητες παραγωγές. Ποιο είδος ταινιών προτιμάτε;
Μου αρέσουν τα φιλμ που σε κάνουν να ονειρεύεσαι. Αυτά δηλαδή τα οποία έχουν να σου αφηγηθούν μια συναρπαστική ιστορία κι ας είναι εκείνη δύο ανθρώπων σε ένα δωμάτιο. Μου αρέσουν τα φιλμ που κουβαλούν μια ελπίδα, όπως κι εκείνα τα οποία σε αλλάζουν τόσο ως ηθοποιό όσο και ως θεατή. Η πιο αγαπημένη σας ταινία; Το «Λεωφορείον ο Πόθος». Όχι μόνο γιατί είναι μια ταινία ηθοποιών, αλλά γιατί διαθέτει μια διαχρονικά συγκινητική ιστορία και είναι σκηνοθετημένη με απαράμιλλο, αξεπέραστο τρόπο.
Συνηθίζετε να πηγαίνετε σινεμά ή προτιμάτε άλλα πράγματα όταν είστε μακριά από το πλατό;
Πηγαίνω συχνά σινεμά, συνήθως μόνη. Είναι το μεγαλύτερο πάθος μου και απολαμβάνω τη διαδικασία να βγάζω εισιτήριο και να βλέπω ταινίες ως κανονικός θεατής. Εκτός από αυτό, στον ελεύθερο χρόνο μου χορεύω, μου αρέσει να επισκέπτομαι μουσεία ή να πηγαίνω σε συναυλίες και, φυσικά, το να περάσω ένα βράδυ με καλή παρέα. Το τελευταίο είναι ίσως αυτό που μου λείπει περισσότερο…
Περισσότερες πληροφορίες
Grand Central
Ο 28χρονος Γκάρι πιάνει δουλειά σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο και γρήγορα μπαίνει στην παρέα μιας ομάδας συναδέλφων του. Ενθουσιασμένος, αλλά και παράτολμος, θα βρεθεί σε δύσκολη θέση όταν ανιχνευτούν πάνω του υψηλά ποσοστά ραδιενέργειας, αλλά και μπλεχτεί σε μια ερωτική περιπέτεια με την κοπέλα ενός φίλου του.
