Μετά τη βράβευση του στο 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2023 με τον Χρυσό Αλέξανδρο η New Star διοργανώνει στον ιστορικό κινηματογράφο τέχνης Studio new star art cinema στις 24, 25 και 26 Απριλίου ένα αφιέρωμα στον Σταυρό Ψυλλάκη, έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς ντοκιμαντέρ, προβάλλοντας πέντε από τις σημαντικότερες ταινίες του.
Το Studio new star art cinema στα πλαίσια του εορτασμού των 55 χρόνων του, τίμησε τον Σταύρο Ψυλλάκη δίνοντας το όνομά του σε ένα από τα καθίσματα και του απένειμε τιμητικό δίπλωμα για την προσφορά του στην 7η Τέχνη.
24/4
"Για χωρίς λόγους συναντήσεις με τον Γιώργο Μανιάτη" (98', 2019, 7 μ.μ)
Μετά την προβολή, ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (συγγραφέας)
και ο Γιάννης Παλαβός (συγγραφέας και συνεργάτης του Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης)
συζητούν με τον σκηνοθέτη για τον "κατά Ψυλλάκη Μανιάτη" της ταινίας.
25/4
"Μεταξά" ακούγοντας το χρόνο (87', 2012, 7 μ.μ)
"Το μέσα Φως" (92', 2015, 8 μ.μ)
26/4
"Οφειλή" (77min, 2021, 7 μ.μ)
"Άλλος Δρόμος δεν υπήρχε" (87', 2009, 8.30 μ.μ)
Μετά το τέλος της προβολής ο σκηνοθέτης Σταύρος Ψιλλάκης συζητά με το κοινό.
"Για χωρίς λόγους συναντήσεις με τον Γιώργο Μανιάτη"
Ντοκιμαντέρ, 2019, 98' | σκηνοθεσία Σταύρος Ψυλλάκης | Παραγωγή: 2/35
Ο Γιώργος Μανιάτης (1939-2018), λεγεωνάριος στην Αλγερία στα 18 του, συγγραφέας και μουσικός στη συνέχεια, ορίζει τον εαυτό του ως "δημόσιο κίνδυνο". Η ταινία δεν είναι μια βιογραφία του Μανιάτη. Αναζητά την περιπέτεια της ψυχής του, μιας συνείδησης σε διαρκή εγρήγορση, εμπρηστικής και αυτοπυρπολούμενης. "Αλλάζει τη ζωή, όποιος αλλάζει ζωή", μας λέει… "Αυτό που δαιμονίζει συνέχεια τον Γιώργο Μανιάτη… είναι πολύ απλά το ξεπέρασμα των ορίων… Γυρεύει πάνω απ΄όλα να αποκρυσταλλώσει εκείνες τις οριακές στιγμές όπου ο άνθρωπος αισθάνεται πραγματικά διαθέσιμος, όταν γνωρίζει σε βάθος τις ίδιες τις δυνατότητές του. … Στο βιβλίο του έχει ενσωματωθεί, με τον πιο οργανικό τρόπο, η περιπέτεια της ψυχής του. Αυτή η αναζήτηση του παραναλώματος στη δράση, αυτή η απόσβεση στο αεικίνητο και όχι στο αμετακίνητο του ανθρώπου, αυτός ο παροξυσμός και ο αλκοολισμός της συνεχούς κίνησης, είναι ουσιαστικά ο πρωταγωνιστής του βιβλίου – και ίσως ο συγγραφέας του."
Αυτές οι παρατηρήσεις του κριτικού Α. Ζήρα, γραμμένες για την επανέκδοση της Λεγεώνας το 1990 από την Εστία, αφορούν σε μεγάλο βαθμό και την αύρα που αποπνέει το καταγεγραμμένο υλικό των δικών μας συναντήσεων με το Μανιάτη. Αυτή θέλουμε να είναι για το θεατή και η τελική αίσθηση της ταινίας μας.
"Μεταξά" ακούγοντας το χρόνο
Ντοκιμαντέρ, 2012, 87', σκηνοθεσία Σταύρος Ψυλλάκης | Παραγωγή: Σταύρος Ψυλλάκης, συμπαραγωγή ΕΡΤ Α.Ε., ενίσχυση Ε.Κ.Κ.
"Συμβιώνοντας με τον καρκίνο. Μια συγκλονιστική εμπειρία αυτογνωσίας σ’ ένα υποθηκευμένο μέλλον. Ένα μοναδικό σημείο ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο. Ο καρκινοπαθής πορεύεται μεταξύ μιας εσωτερικότητας, αυτογνωσίας, εγρήγορσης, εξαιρετικής ευαισθησίας και παράνοιας, βαδίζοντας προς τα πίσω με διεισδυτικό βλέμμα και οξύτατη προσοχή." Ι. Καρυστιάνη, συγγραφέας.
Με αφετηρία γιατρούς και προσωπικό του αντικαρκινικού νοσοκομείου ΜΕΤΑΞΑ που πάσχουν οι ίδιοι από καρκίνο, παρακολουθούμε αυτήν τη ξεχωριστή ομάδα ασθενών καθώς συνεχίζουν να εργάζονται στο νοσοκομείο. Από το σοκ της πρώτης φοράς που το ακούει κάποιος, έως την εμπειρία του "... έμαθα να ακούω το χρόνο", ο καρκίνος από απειλή θανάτου γίνεται δάσκαλος ζωής για αυτούς τους ανθρώπους, όχι μόνο προσθέτοντας χρόνια στη ζωή τους, αλλά και προσθέτοντας Ζωή στα χρόνια τους.
"Το μέσα Φως"
Ντοκιμαντέρ, 2015, 92', σκηνοθεσία Σταύρος Ψυλλάκης | Παραγωγή: Μουσείο Λυχνοστάτης
Ο Γιώργης Μαρκάκης, 86 χρονών, οφθαλμίατρος και ιδρυτής του μουσείου ΛΥΧΝΟΣΤΑ-ΤΗΣ στη Χερσόνησο Κρήτης, μας ξεναγεί στην κιβωτό των αναμνήσεών του, σε όσα "τρύγησε με τα μάτια του και τα ΄χει κλείσει εντός του". Θυμάται, τον παππού Μηλιωτογιάννη, "τον πρώτου και μεγαλύτερο ίσως δάσκαλου της ζωής του", την αυλή του πατρικού στη Σητεία, εκεί όπου γνώρισε "τη στενή σχέση ζωής και θανάτου, του θρήνου και του πανηγυριού" και πολλά άλλα για να καταλήξει, πως "το κάθε πράγμα στον κόσμο ετούτο αξίζει τόσο, όσο το αγάπησες".
"Οφειλή"
Ντοκιμαντέρ, 2021, 77', σκηνοθεσία Σταύρος Ψυλλάκης | Παραγωγή: Βαγγέλης Φάμπας
"Άλλος Δρόμος δεν υπήρχε"
Ντοκιμαντέρ, 2009, 87', σκηνοθεσία Σταύρος Ψυλλάκης | Παραγωγή Σταύρος Ψιλλάκης, συμπαραγωγοί Ε.Κ.Κ- ΕΡΤ Α.Ε. - IndigoView - Massive Productions
"Ο κάθε άνθρωπος που γνωρίζουμε στη ζωή μας είναι ένα ταξίδι και πολλές φορές νιώθουμε από την αρχή αν θα ταξιδέψουμε μαζί του πρώτη θέση ή χωρίς αποσκευές και με άδειες τσέπες". Ο Αλέκος Ζούκας είναι ένας άνθρωπος ιδιαίτερα αγαπητός, γλεντζές και ταυτόχρονα βαθιά σκεπτόμενος και στοχαστικός. Ένας άνθρωπος που δύσκολα τον ξεχνάς αν τον γνωρίσεις. Στην ταινία, τα ταξίδια του σκηνοθέτη με τον Αλέκο Ζούκα και τους φίλους του στην Πυρσόγιαννη εναλλάσσονται με τις εκμυστηρεύσεις του Αλέκου για την εμπειρία του με τον καρκίνο. Ένα εγκώμιο στη φιλία από έναν άγγελο αμαρτωλό…
Στην Κρήτη, ένα τμήμα του Δημοκρατικού Στρατού επιβίωσε, ακόμα και όταν ο Εμφύλιος τέλειωσε στην υπόλοιπη Ελλάδα. Οι αντάρτες αυτοί, παράνομοι και επικηρυγμένοι, κρύβονταν για 14 περίπου χρόνια στο Ν. Χανίων, ανασυγκροτώντας τις παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ. Το 1962, 6 από αυτούς δραπέτευσαν, και μέσω Ιταλίας, έφτασαν στην Τασκένδη. Επαναπατρίστηκαν όλοι τους το 1976, διαγραμμένοι από το Κόμμα. Οι 3 ζουν και αποτελούν τα κεντρικά πρόσωπα της ταινίας. Παρακολουθούμε την ιστορία κάποιων ανθρώπων, σε απίστευτες για τα σημερινά δεδομένα συνθήκες, που δίνουν έναν αγώνα αξιοπρέπειας και ένα παράδειγμα στάσης ζωής, δυσεύρετα στην εποχή μας. "Πρωταγωνιστές" και "αφανείς" ήρωες αυτής της ιστορίας, πέρα από ιδεολογίες, ενσαρ-κώνουν κάτι πολύ σημαντικό: βαθιά προσήλωση στον ίδιο τον άνθρωπο και στην αξιοπρέπειά του. Η ταινία έγινε με αφορμή το ομότιτλο βιβλίο του Νίκου και της Αργυρώς Κοκοβλή.
