Η Ευαγγελία Λεδάκη και ο Πέτρος Μώρης μας συστήνουν τη νέα επιμελητική ομάδα Radical Reading και μας μιλούν για τα σχέδιά τους με αφορμή την έκθεση της Μαρίας Γεωργούλα, ως τις 18/4 στο Circuits and Currents.
Πώς προέκυψε το Radical Reading και που εστιάζει; Που φιλοξενείται;
Αρχίσαμε με την πρόθεση να κάνουμε ένα fanzine το οποίο θα γεφύρωνε διαφορετικές συντεταγμένες του σύγχρονου πολιτισμού, όπως η λογοτεχνία, η κριτική, η σύγχρονη τέχνη και οι ετερογενείς εκφάνσεις του υλικού κόσμου. Από την επεξεργασία των θεματικών προέκυψε η διάθεση να αναπτύξουμε μια επιμελητική δραστηριότητα, η οποία τελικά επικεντρώθηκε σε παρουσιάσεις καλλιτεχνών που δεν έχουν ξανακάνει ατομική έκθεση. Το εγχείρημα δεν έχει έδρα, είναι νομαδικό.
Μέχρι στιγμής έχει φιλοξενηθεί σε τρεις διαφορετικούς χώρους στα Εξάρχεια: σε ένα προς ενοικίαση υπόγειο, στο στούντιο μιας καλλιτέχνιδας της οποίας είχαμε μόλις δείξει το έργο (η έκθεση της Βαλίνιας έγινε στο στούντιο της Λητώς) και στο project space της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, Circuits and Currents, που μας προσκάλεσε να συνεργαστούμε.
Γιατί "Radical Reading";
Radical Reading γιατί θεωρήσαμε πως είναι μια τέτοια στιγμή, κατά την οποία μια ριζοσπαστική ανάγνωση της τέχνης και των συγκειμένων της προκύπτει ως ανάγκη. Υπήρξε ίσως και η διάθεση, η επιθυμία, εμείς να δούμε την πρακτική μας με αυτούς τους όρους.
Ποια είναι τα βασικά ενδιαφέροντά σας ως επιμελητές;
Επιμελητικά μας ενδιαφέρει η συρραφή των πολιτικών προβληματοποιήσεων με το καλλιτεχνικό πεδίο και τους εμπλεκόμενους σε αυτό, όπως και η σύνθεση νέων λόγων, η συστηματοποίηση μιας δομής μετατόπισης και γνωσιακής διάνθισης που σε πρώτο επίπεδο αφορά εμάς, τους συμμετέχοντες και τους συνομιλητές του project. Θέλουμε εν ολίγοις να διαμορφώσουμε μια δημιουργική λογική που θα αρθρώνεται ως μορφή βιωσιμότητας.
Τι έχετε παρουσιάσει μέχρι στιγμής και τι έπεται; Τι σας ενδιαφέρει στη δουλειά της Μαρίας Γεωργούλα που παρουσιάζετε αυτόν τον καιρό;
Ως τώρα έχουμε κυρίως εστιάσει στην επιμελητική δραστηριότητα. Έχουμε παρουσιάσει ατομικά projects της Λητώς Κάττου, της Βαλίνιας Σβορώνου και της Μαρίας Γεωργούλα. Το τελευταίο project στο Circuits and Currents αποτελεί ένα νέο σώμα δουλειάς της Μαρίας που δημιουργήθηκε in situ, αντλώντας από τον χώρο. Tα τρία εργαστήρια ανάγνωσης που πραγματοποιήθηκαν από την καλλιτέχνιδα και εμάς απευθύνθηκαν καταρχάς στους φοιτητές της σχολής, παραμένοντας ταυτόχρονα ανοικτά στο ευρύτερο κοινό.
Το θεματικό τους περιεχόμενο αποτελεί και το πρίσμα μέσα από το οποίο είδαμε το έργο της Μαρίας: ένα φάσμα κατανοήσεων της ποιητικής της μαλακότητας που εμπλέκει τις σύγχρονες πολιτισμικές και πολιτικές σημάνσεις του απορρίμματος και του αποκειμένου, και τον επιτελεστικό χαρακτήρα των σημερινών μορφών εργασίας.
Αυτόν τον καιρό κάνουμε έρευνα σχετικά με τα θεωρητικά ζητήματα που θα αποτελέσουν τον πυρήνα για μελλοντικές θεματικές εκδόσεις που θα διακινηθούν πρωτίστως διαδικτυακά, σε ειδικές περιστάσεις όμως και σε έντυπη μορφή. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται σε συνεργασία με προσκεκλημένους editors, με τους οποίους διαμορφώνουμε από κοινού την εννοιολογική κατεύθυνση του κάθε τεύχους. Παράλληλα, οργανώνουμε την ανάπτυξη του εκθεσιακού προγράμματος το οποίο θα συνεχίσει μετά τον Σεπτέμβρη.
Υπάρχουν κάποιες κατευθύνσεις που ξεχωρίζετε ή που σας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα στο έργο των νέων Ελλήνων καλλιτεχνών;
Μας ενδιαφέρουν οι ανατομές διαφορετικών καλλιτεχνικών τροπικοτήτων, μέσων ή ειδολογιών, οι διασταυρώσεις τους, η θόλωση των ορίων τους, η ενδεχομενική δυνατότητα της επιτέλεσής τους. Επιπλέον, μας απασχολεί η υβριδική εκδοχή του αρχείου, η πολλαπλότητα και η πολυπλοκότητά του, η ατελής λειτουργία του.
Σε ποιο πλαίσιο τοποθετείτε το έργο σας ως επιμελητές; Νιώθετε συγγένειες με κάποιες τάσεις/ κοινά ενδιαφέροντα άλλων καλλιτεχνών/επιμελητών στην Ελλάδα ή διεθνώς;
Το τοποθετούμε στο χάσμα της σύγχρονης περιφέρειας. Επιτελούμε εκείνο το όποιο μάλλον εκ των μας πραγμάτων μας έχει διανεμηθεί, ένα επιμελητικό υπόλειμμα, το οποίο όμως αναπτύσσεται με όρους ανθοφορίας στα πολιτιστικό κενό των ελληνικών θεσμών. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ενδιάμεση συνθήκη που επιτρέπει να διαμορφώνεις από-τα-κάτω τους όρους και τα διακυβεύματα της καλλιτεχνικής παραγωγής.
Υπάρχουν συγγένειες και κοινά ενδιαφέροντα λοιπόν, με πολλούς άλλους ανθρώπους, ως προς τους όρους παραγωγής αυτού του εγχειρήματος. Κοιτάζοντας από μια απόσταση τα project που έχουμε πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής, παρατηρούμε ότι και οι τρεις εκθέσεις διατρέχονται από μια αίσθηση διαυγούς μελαγχολίας, μια διαπερατότητα ή περατότητα του εφήμερου. Ας πούμε μια ποιητική που αρθρώνει την επισφάλεια περισσότερο ως ροή παρά ως δράμα.
Ποια είναι η γνώμη σας για την εικαστική σκηνή της Αθήνας σε σχέση και με την πρόκληση της φιλοξενίας της επόμενης Documenta;
Είναι θετική εξέλιξη η φιλοξενία της Documenta. Η έννοια της φιλοξενίας ωστόσο είναι διττή, εμπεριέχει και την αδυνατότητα. Όπως και να 'χει, αναμένουμε το αποτύπωμα που θα αφήσει αυτή η συνδιαμόρφωση.
Περισσότερες πληροφορίες
Γεωργούλα Μαρία
Στην πρώτη της ατομική έκθεση στην Ελλάδα, πραγματεύεται την ποιότητα της μαλακότητας με τη χρήση ποικίλων υλικών και αντικειμένων
